Ο κόσμος το ’χει τούμπανο

ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΖΑΧΑΡΙΟΥ

Πάει και η Uniastrum. Η ρωσική θυγατρική την οποία αγόρασε η Τράπεζα Κύπρου πριν από μερικά χρόνια σε «τιμή ευκαιρίας» 447 εκ. ευρώ, πωλήθηκε τελικά για… 7 εκ. ευρώ. Τα υπόλοιπα 440 εκ. ευρώ τα πλήρωσαν προφανώς οι καταθέτες και οι κάτοχοι αξιογράφων με το κούρεμα, καθώς επίσης η κοινωνία με την προσφυγή της Κύπρου στο μνημόνιο.

Η έκθεση της Επιτροπής Θεσμών της Βουλής είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική για το πώς φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση. Το ίδιο και η έκθεση της Alvarez & Marsal. Ενα βουνό από σκάνδαλα ύψους 20 δις ευρώ περίπου. Ισα με δύο μνημόνια μαζί. Μάλιστα για πολλές από τις υπό αναφορά υποθέσεις τα στοιχεία βοούν. Μεταξύ αυτών και η περίπτωση της Uniastrum. Οπου η έκθεση της Alvarez & Marsal κάνει λόγο για εύλογες υποψίες για «παράνομες πληρωμές» (σ.σ: μίζες) ύψους 50 εκ. ευρώ, αλλά και για παράδοξες πρακτικές από πλευράς της Κεντρικής Τράπεζας -υπό τον Αθανάσιο Ορφανίδη- η οποία ενώ φαίνεται να γνώριζε τα πολλά προβλήματα τα οποία αντιμετώπιζε η ρωσική θυγατρική, παρά ταύτα έδωσε την έγκρισή της για την εξαγορά της εν μια νυκτί από την Τράπεζα Κύπρου. Και αυτό παρά την περί του αντιθέτου συμβουλή του οίκου Ernst & Young, ο οποίος είχε αναλάβει τη διενέργεια του ελέγχου δέουσας επιμέλειας (due diligence work), καθώς και του νομικού οίνου White & Case ο οποίος είχε εισηγηθεί στην Τράπεζα Κύπρου να υπαναχωρήσει από τη συμφωνία.

Η Τράπεζα Κύπρου ξεφορτώθηκε λοιπόν τον μπελά της Uniastrum. Ομως οι κουρεμένοι καταθέτες και οι κάτοχοι αξιογράφων, δεν θα πάρουν ποτέ πίσω τα χρήματά τους. Το ίδιο και η κοινωνία. Η οποία θα συνεχίζει να κουβαλά στην πλάτη της για πολλά χρόνια ακόμη το βάρος του μνημονίου.
Εάν η Uniastrum ήταν βάρος για την Τράπεζα Κύπρου -που φαίνεται πως ήταν- καλώς πωλήθηκε. Ισως να έπρεπε να είχε γίνει πολύ ενωρίτερα.

Αυτή όμως είναι η μία πτυχή του νομίσματος. Η άλλη είναι ότι ακόμη δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη. Οχι μόνο για τα λάθη στην Uniastrum αλλά για όλα τα σκάνδαλα στον τραπεζικό τομέα. Και στην Τράπεζα Κύπρου και στη Λαϊκή και αλλού.

Είναι αδιανόητο μετά τα όσα συνέβησαν, μετά τα όσα έχουν καταγράψει οι εκθέσεις της Επιτροπής Θεσμών της Βουλής και της Alvarez & Marsal, οι διωκτικές αρχές να μην έχουν οδηγήσει ακόμη κανένα από τους υπαίτιους ενώπιον της δικαιοσύνης.

Ποιο αόρατο χέρι κοσκινίζει και ξανα-κοσκινίζει για να μην πάει στο μύλο; Πόσο ακόμη θα το μελετούν οι διωκτικές αρχές; Εδώ ο κόσμος το ’χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι.