Όχι άλλα βάρη για χάριν της «μεταρρύθμισης»

Του Γιάννη Κακαρή

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι η προέκταση του κράτους και πρέπει να μεριμνά για την επίλυση των καθημερινών προβλημάτων των πολιτών, ώστε να βελτιώνεται η ποιότητα της ζωής τους. Γι’ αυτό το λόγο αναγνωρίζουμε όλοι την ανάγκη που υπάρχει για ριζική αναδιάρθρωση αυτού του θεσμού, αφού η δομή και λειτουργία του αποδεικνύεται καθημερινά ότι είναι ξεπερασμένες και αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις σύγχρονες ανάγκες των πολιτών.

Η αναδιοργάνωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρέπει να την καταστήσει σύγχρονη, που να λειτουργεί με την απαραίτητη αυτονομία, ώστε να εξυπηρετεί τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, απαλλαγμένη από την αχρείαστη γραφειοκρατία και τα προβλήματα αδιαφάνειας. Επίσης όλοι κατανοούμε ότι η αυτοτέλεια πρέπει να είναι και οικονομική και διοικητική, ώστε οι τοπικές «κυβερνήσεις» να έχουν την εξουσία να υλοποιούν τις πολιτικές και τις προτεραιότητες που θέτουν και εξυπηρετούν τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας.

Ωστόσο πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, καθώς η αυτονομία δεν πρέπει να αποξενώνει τις Τοπικές Αρχές από το κεντρικό κράτος ούτε να φορτώνει επιπλέον βάρη στην πλάτη των πολιτών. Κάτι τέτοιο σίγουρα δεν θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες, αφού είμαστε όλοι φορτωμένοι με οικονομικές και άλλες υποχρεώσεις που πολλές φορές δεν ευθυνόμαστε εμείς.

Από την αρχή της συζήτησης και χωρίς κανένα δισταγμό, ο Υπουργός Εσωτερικών και η κυβέρνηση αναφέρουν ότι στόχος τους είναι να μειωθεί η παρέμβαση του κράτους. Λιγότερο κράτος δηλαδή. Όπως και να το κάνουμε, το λιγότερο κράτος φέρνει τη μεγαλύτερη εμπλοκή των ιδιωτικών εταιρειών και συμφερόντων. Γι’ αυτό καλό είναι να δούμε αν ανταποκρίνονται τα έσοδα σε σχέση με τις αρμοδιότητες που θα παραχωρηθούν από το κράτος στην Τ.Α.

Αν για παράδειγμα παραχωρηθούν τα έσοδα από τις άδειες κυκλοφορίας των αυτοκινήτων και την ίδια ώρα η Τ.Α. επιφορτιστεί με την υποχρέωση κατασκευής και συντήρησης του οδικού δικτύου, τότε θα μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις; Θα μπορεί να αντεπεξέλθει μια μικρή οντότητα; Αν όχι, τι θα γίνεται; Θα παρέχει βοήθεια το κράτος ή θα αφεθούν οι δρόμοι και οι κοινότητες να ερημώσουν; Αυτά είναι πολύ σημαντικά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν, καθώς σε συνδυασμό με το «λιγότερο κράτος» το μέλλον δεν φαίνεται και τόσο ευοίωνο. Φοβίζει αυτό, καθώς, όπως φαίνεται, ο τρόπος που θα γίνει η μεταρρύθμιση θα ανοίξει διάπλατα την πόρτα σε ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών, που σύμφωνα με την εμπειρία αυτό μειώνει την ποιότητα των υπηρεσιών και αυξάνει την εκμετάλλευση των εργατών.

Σε όλα αυτά προστίθεται και μια νέα πρόνοια που δίνει το δικαίωμα επιβολής «ειδικού προσωρινού τέλους για την κατασκευή έργων υποδομής». Σε περίπτωση δηλαδή που δεν θα μπορεί να αντεπεξέλθει ο δήμος, θα επιβάλλεται χαράτσι στον κόσμο. Αυτό είναι που ακριβώς πρέπει να αποφευχθεί, καθώς δεν πρέπει να φορτωθούν επιπλέον βάρη στον δημότη. Αυτά για προβληματισμό και όχι δαιμονοποίηση της μεταρρύθμισης.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy