Της Νίκης Κουλέρμου
Εγώ πάντως ανατρίχιασα όταν είδα τη φωτογραφία των παλικαριών που ορκίζονταν χθες «πίστη στην πατρίδα» περιτριγυρισμένοι από τάφους ηρώων… Δεν ξέρω αν οι μάνες αυτών των παλικαριών που ορκίστηκαν χθες, δίπλα από τους τάφους των πεσόντων του 1974, ένιωσαν περήφανες ή το ηθικό τους ήταν άρτιο… Το ίδιο με εκείνο του Υπουργού Αμυνας ή των αξιωματικών που προσφώνησαν τα παιδιά κατά την ορκωμοσία τους. Μάλλον το αντίθετο. Ένιωσαν ρίγος… από τους τόσους τάφους που περιέβαλλαν τα παιδιά τους. Γιατί καμία μάνα δεν θέλει να χάσει τα παιδιά της σε κανέναν πόλεμο. Δεν θέλει να της φέρουν τα κόκαλα των παιδιών της σε ένα κασελάκι κι ας το λένε το παιδί της ήρωα… Πόσω μάλλον αδικαίωτο ήρωα. Όπως οι δεκάδες εκατοντάδες που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα, τη δημοκρατία, την ελευθερία και την ανεξαρτησία της, αλλά μισό αιώνα τώρα φωνάζουν από τους τάφους τους γιατί η πατρίδα παραμένει μοιρασμένη και σκλαβωμένη. Αιμορραγεί και μαραζώνει σαν τη μαυροφορεμένη μάνα. Γιατί δεν αξιωθήκαμε να εκπληρώσουμε απέναντί τους το ιερό χρέος να παραδώσουμε στη νέα γενιά μια επανενωμένη πατρίδα, όπου όλοι οι νόμιμοι κάτοικοί της θα ζουν με αλληλοσεβασμό, ανεξαρτήτως χρώματος φυλής και θρησκείας, θα συνδημιουργούν και θα ευημερούν σε συνθήκες ειρήνης και ασφάλειας σε μια κοινή πατρίδα όλων των Κυπρίων. Όχι μόνο των επενδυτών και των κυπριοποιημένων περσόνων, ούτε των νεόπλουτων και των ξιπασμένων· αυτών που βολεύτηκαν με τη μετακύλιση του πλούτου από τους πολλούς στους λίγους· αυτών που έκλεψαν τον ιδρώτα και το μόχθο του αγρότη και του εργάτη – βιοπαλαιστή και τον έκαναν μετοχή του μεγαλοτραπεζίτη. Δεν θέλουμε τα παιδιά μας να σφάζονται στα πεδία των μαχών για να υπηρετούνται οι βιομηχανίες πολέμου και να αβγατίζουν τα κέρδη τους οι πολυεθνικές στην ανοικοδόμηση των ισοπεδωμένων χωριών και πόλεων στη Συρία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν. Αν θέλει ο Τραμπ ή ο Τζόνσον, ο Στόλτενμπεργκ ή ο Ερντογάν να πολεμούν στο όνομα της ειρήνης ας στείλουν τα δικά τους παιδιά στον πόλεμο. Οι Ε/κ και οι Τ/κ δεν έχουν τίποτε να κερδίσουν από έναν ανόητο πόλεμο. Την ειρήνη θα την κερδίσουν με το διάλογο, με την κατανόηση των ανησυχιών ο ένας του άλλου. Χωρίς κηδεμόνες, παραμάνες, μητέρες πατρίδες τα παλικάρια μας μπορούν να διαφεντέψουν τις τύχες τους και να ζήσουν ειρηνικά, κάνοντας τα όνειρά τους πράξη και ζωή. Αν θέλει ο Τραμπ να οχυρώσει την ασφάλεια της Αμερικής, ας μείνει στο σπίτι του. Εμείς αρκετά χορτάσαμε με αίμα και δάκρυ. Ο τόπος αυτός είναι όντως ποτισμένος με πολύ αίμα και δάκρυ. Αίμα των παλικαριών μας, δάκρυ της μάνας και της συζύγου. Φτάνει πια πόλεμοι και εξοπλισμοί, μίζες και φουστανέλες. Όσοι νομίζουν ότι θα θυσιάσει η Κύπρια μάνα τα παιδιά της για να σουλατσάρουν επιδεικτικά ανά την υφήλιο και στη Μεσόγειο τα Αϊζενχάουερ και τα Σαρλ Ντε Γκολ πλανώνται πλάνη οικτράν. Όχι άλλα δάκρυα… Κλείσαν οι τάφοι. Λευτεριάς λίπασμα οι πρώτοι νεκροί.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
