Όχι. Ο «εχθρός» δεν είναι «αόρατος»

Της Κάλιας Ανδρέου

 

Ο «εχθρός» δεν είναι… «αόρατος», όπως κάποιοι προέτρεξαν να «βαφτίσουν» τον κορονοϊό. Εχθρός δεν είναι η πανδημία του COVID-19. Εχθρός είναι η πανδημία του νεοφιλελευθερισμού και είναι άκρως ορατός.

Όσο κι αν κάποιοι καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες να μας πείσουν ότι εχθρός μας είναι ο κορονοϊός, δεν πείθουν. Όπως δεν πείθουν όταν επιχειρούν να μετατοπίσουν την κρατική ευθύνη σε ατομική. Το πρόβλημα δεν θα αντιμετωπιστεί στη ρίζα με το να κλειδώνουν κόσμο στα σπίτια. Με αυτό τον τρόπο το πρόβλημα δεν λύνεται, αλλά προσωρινά προσπερνάται δημιουργώντας μάλιστα παράπλευρες διαστάσεις, πολύ σοβαρότερες από τις συνέπειες του κορονοϊού. Κάποιες από αυτές είναι: Ενδοοικογενειακή βία, η οποία έχει αυξηθεί κατά 50%. Ψυχικές διαταραχές, οι οποίες δημιουργούνται στη βάση του εκφοβισμού που διασπείρεται επανειλημμένα, κάθε μέρα κυρίως από ΜΜΕ, σε συνδυασμό με τον εγκλεισμό που καλούμαστε να βιώσουμε. Σοβαρότερα νοσήματα θα επιφέρουν το θάνατο σε ανθρώπους που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσαν να θεραπευτούν. Όταν ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό δεν έχει τον εξοπλισμό που χρειάζεται για να προστατέψει πρώτα τον εαυτό του και ακολούθως να παρέχει υπηρεσίες, τα νοσοκομεία θα μετατραπούν σε κύρια πηγή διασποράς του ιού. Με αποτέλεσμα να θρηνήσουμε πολύ πιο μεγάλο αριθμό ανθρώπων που πάσχουν από άλλες σοβαρότερες ασθένειες.

Για να μπορεί το κράτος να αντεπεξέλθει θα πρέπει να επενδύσει στο πιο σημαντικό από όλα. Και αυτό δεν είναι ούτε οι πύργοι ούτε οι επαύλεις ούτε οι τράπεζες. Αυτό είναι η υγεία των πολιτών. Γιατί αν μαζικά πολίτες νοσήσουν, για μαντέψτε τι θα γίνει. Απάντηση, ό,τι βιώνουμε τους τελευταίους μήνες. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια παγκόσμια κρίση. Και αυτή δεν είναι μόνο οικονομική -για όσους χρειάζεται διευκρίνιση.

Εχθρός μας είναι εδώ και πολλά χρόνια, ο τρόπος που ολόκληρο το παγκόσμιο σύστημα λειτουργεί. Ο τρόπος που είναι δομημένο. Το ανύπαρκτο παγκόσμιο σύστημα υγείας ήταν, είναι και θα είναι ο κύριος εχθρός μας. Πόσω μάλλον εν καιρώ πανδημιών.

Αν από την πρώτη στιγμή η κυβέρνηση έλεγε ξεκάθαρα ότι κύριο πρόβλημα ήταν η εξαρχής ανικανότητά τους να στηρίξουν το δημόσιο σύστημα υγείας, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αντεπεξέλθει σε συνθήκες πανδημίας, οι πολίτες όχι μόνο θα έπαιρναν εξ αρχής την κατάσταση στα σοβαρά χωρίς ασυνείδητα να ενοχοποιούν τον εαυτό τους για την εξάπλωση του ιού, μα σημαντικότερα θα είχαν την απαίτηση από το ίδιο το κράτος να στηρίξει πρώτα και κύρια τα δημόσια νοσηλευτήρια. Αυτό είναι όμως που φοβόντουσαν. Γι’ αυτό δεν μίλησαν και δεν μιλούν. Είναι πιο βολικό -βλέπετε- να αναπαράγονται ειδήσεις με γιατρούς που «αρνούνται» να αναλάβουν καθήκοντα, αψηφώντας τον κυριότερο λόγο. Τον ανύπαρκτο προστατευτικό ιατρικό εξοπλισμό. Που χωρίς αυτόν, για κάποιους, το να αναλάβουν καθήκοντα μεταφράζεται σε αυτοκτονία!