Οπου να ’ναι θα πουν άλλαξε γραμμή…

ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΦΡΑΓΚΟΥ

Είναι γεγονός πως όποτε μιλήσει ο Μουσταφά Ακιντζί -από την ανάδειξη του στην ηγεσία των Τ/κ και εντεύθεν- κάποιοι στη δική μας πλευρά χάνουν τον ύπνο τους.

Γιατί τους αφαιρούνται επιχειρήματα, γιατί η κινδυνολογία τους φθίνει και τα επιχειρήματά τους εξαντλούνται. Για τον απλούστατο λόγο: ο Μουσταφά Ακιντζί μιλά ως πραγματικός Κύπριος και ως πατριώτης. Και πείθει όταν μιλά.

Η τραγωδία, βέβαια, είναι πως κάποιοι στη δική μας πλευρά θέλουν τον Μουσταφά Ακιντζί να μιλά τη δική τους γλώσσα.

Να αποκηρύξει, για παράδειγμα, την Τουρκία, να στήσει στον τοίχο την Αγκυρα και ένα πρωί, όσο πιο σύντομα γίνεται, να διώξει τα τουρκικά στρατεύματα από την Κύπρο.

Θα ήταν ευχής έργο να γίνονταν όλα τούτα μεμιάς. Με ένα μαγικό ραβδί ο νέος Τ/κ ηγέτης να αφάνιζε από την Κύπρο τα τουρκικά στρατεύματα και να έστελνε στο πυρ το εξώτερο την Τουρκία.

Μπορεί να γίνει αυτό τόσο εύκολα, όσο πατριώτης, όσο προοδευτικός και όσο ένθερμος υποστηρικτής της λύσης κι αν είναι ο Μουσταφά Ακιντζί; Ασφαλώς και δεν μπορεί και οι λόγοι είναι προφανείς.

Μόνο όσοι δεν θέλουν, δεν μπορούν να αντιληφθούν γιατί ο Μουσταφά Ακιντζί δεν μπορεί να συμπεριφερθεί, όπως λένε αυτοί. Και είναι άλλο θέμα, βέβαια, αν πράγματι θέλουν μια τέτοια στάση.

Τι θα έχουν μετά να λένε… Ως εκ τούτου κάτι άλλο θα έβρισκαν για να εκφράσουν τη διαφωνία τους.

Χθες, ο κ. Ακιντζί δήλωσε πως «στην πραγματικότητα στην Κύπρο χρειαζόμαστε περισσότερο χασαποσέρβικο παρά ταγκό.

Υποβασταζόμενοι χέρι χέρι θα υπάρχει μεγαλύτερη συμμετοχή. Χρειαζόμαστε μια διαδικασία η οποία θα μας οδηγήσει στο στόχο μέσα σε αρμονία».

Ας μην βγουν οι γνωστοί και να μας πουν άλλαξε πολιτική ο Τ/κ ηγέτης γιατί απορρίπτει το ταγκό κι επικροτεί το χασαποσέρβικο…

Επί της ουσίας τώρα. Είτε ταγκό το ονομάσουμε είτε χασαποσέρβικο το σημαντικό, το αναντίλεκτο και το αδιαμφισβήτητο είναι αυτό που είπε ο κ. Ακιντζί. Χρειάζονται χέρια που θα υποβαστάζουν το ένα το άλλο για τη λύση. Χρειάζεται συμμετοχή και μια διαδικασία που θα μας οδηγήσει σε μία λύση που θα διασφαλίζει τα συμφέροντα του κυπριακού λαού στο σύνολο του.

Είπε και κάτι άλλο τις προάλλες ο Τ/κ ηγέτης. Πρέπει να συντομεύσουμε το δρόμο προς τη λύση. Και οι Ε/κ και Τ/κ δεν πρέπει να βλέπουν ο ένας τον άλλο ως εχθρό. Αλλά ως συνέταιρο του μέλλοντος.

Αυτές οι αλήθειες δεν αρέσουν σε κάποιους. Γι’ αυτό κι άρχισαν να αποδομούν τη λύση πριν ακόμα την δουν.

Ισχυριζόμενοι, κιόλας, πως αυτοί υπερασπίζονται και προωθούν και θέλουν μια λύση καλύτερη, για τους Τ/κ ιδιαίτερα. Με περισσότερα προνόμια, μάλιστα, για τους Τ/κ. Και το λένε αυτοί που αρνούνται κάθε προσέγγιση με το σύνοικο στοιχείο.

Το λένε αυτοί που αρνούνται να δουν την όποια προοπτική της λύσης. Το λένε αυτοί που καλλιεργούν νυχθημερόν το φόβο και την αποστροφή στη λύση.

Αναγνωρίζουμε πως τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Ούτε αιθεροβατούμε ούτε νεφελοβατούμε. Αλλά με το φόβο δεν μπορούμε να συνταχθούμε.