Όταν η ελπίδα ξεθωριάζει…

Της Ελένης Κωνσταντίνου

Την ώρα που στην ετήσια έκθεση του ΟΗΕ για τις πιο ευτυχισμένες χώρες η Φινλανδία καταλαμβάνει την πρώτη θέση, με τις υπόλοιπες σκανδιναβικές χώρες να συμπεριλαμβάνονται στην πρώτη δεκάδα, σε κάποιες άλλες χώρες όπως στη γειτονική μας Συρία ο πόλεμος μαίνεται, με αποτέλεσμα εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές να κινδυνεύουν.

Μεγάλα θύματα για άλλη μια φορά τα παιδιά αφού χιλιάδες είναι αυτά που σκοτώθηκαν τα τελευταία χρόνια. Ενδεικτικό το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια του 2017 σκοτώθηκε υψηλότερος αριθμός παιδιών, 50% περισσότερα από το 2016.

Μόνο τους δύο πρώτους μήνες του 2018, 1.000 παιδιά σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν από τη συνεχή αύξηση της βίας. Η σύγκρουση αποτελεί πλέον την κύρια αιτία θανάτου μεταξύ εφήβων στη χώρα. Εκτιμάται σύμφωνα με εκθέσεις διεθνών οργανισμών πως 3,3 εκατομμύρια παιδιά στη Συρία εκτίθενται σε κίνδυνο από εκρηκτικά, συμπεριλαμβανομένων των ναρκών, των μη εκραγέντων πυρομαχικών και των αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών.

Οι εκτεταμένες καταστροφές και οι επιθέσεις σε ιατρικές και εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις αποδεκάτισαν τα συστήματα υγείας και εκπαίδευσης της χώρας.

Μια εικόνα τραγική, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς ότι δεν φαίνεται ότι αυτός ο πόλεμος θα τελειώσει σύντομα.

Την ίδια ώρα χιλιάδες είναι και αυτοί που εδώ και μερικά χρόνια στοιβάζονται στα σαπιοκάραβα του τρόμου για να γλιτώσουν, για να έχουν μια ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.

Αρκετοί αγοράζουν την ελπίδα μιας ευρωπαϊκής χώρας όπου βρίσκονται άλλα μέλη της οικογένειας ή συγγενείς τους. Πολλοί καταλήγουν σε άλλο προορισμό, όπως για παράδειγμα η Κύπρος όπου φιλοξενούνται στο Κέντρο Υποδοχής στην Κοφίνου, προσωρινά. Δυστυχώς όμως το προσωρινό σε κάποιες περιπτώσεις παίρνει χρόνια. Πρόσφατα το όλο θέμα συζητήθηκε για ακόμη μια φορά στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Βουλής, ακούστηκαν αρκετά και κάποια τα ίδια με τις άλλες φορές. Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τα προβλήματα και τα πώς αντιμετωπίζονται από τους αρμόδιους αφού δεν υπήρξε οποιαδήποτε εξέλιξη.

Ωστόσο σε ό,τι αφορά τις μαρτυρίες από τους ανθρώπους που γνωρίζουν από πρώτο χέρι ποια είναι η κατάσταση δεν παύουν ποτέ να συγκλονίζουν.

Η έλλειψη κοινωνικών λειτουργών, ψυχολόγων και άλλων επαγγελματιών υγείας είναι ένα μεγάλο ζήτημα. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ανθρώπους με μετατραυματικά προβλήματα εφόσον έχουν βιώσει τη δίνη του πολέμου. Συγκλονιστική η τοποθέτηση λειτουργού της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες που φανερώνει ότι ο γολγοθάς των ανθρώπων αυτών είναι πολύ μεγάλος. Για κάποιους από τους διαμένοντες «το καλύτερο» που βίωσαν είναι ο πόλεμος, αφού το χειρότερο στην προσπάθειά τους να γλιτώσουν ήταν η κακοποίηση, βιασμοί με γυναίκες να μένουν έγκυες, θύματα τράφικινγκ…

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy