Οταν η λαβίδα του νόμου τσιμπά ψαράκια…

Δωροδοκούντες ή και οι εγκέφαλοι βγήκαν «κούππες άπαννες»… 

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης είναι ένας έγκριτος νομικός αλλά και ένας πολιτικός με συντηρητική φιλοσοφία και αντιλήψεις, μέρος του συστήματος που υπηρετεί εδώ και μερικές δεκαετίες.

Οταν λοιπόν εισηγείται τροποποίηση του Συντάγματος αναφορικά με τη νομοθεσία που διέπει το πόθεν έσχες, ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος να ψηφιστεί νόμος που στη συνέχεια να κριθεί αντισυνταγματικός από το Ανώτατο Δικαστήριο, αντιλαμβανόμαστε ότι μιλά με βάση την εμπειρία του.

Πλην όμως η εισήγησή του συμπίπτει με την εξής συγκυρία: Από μια αλληλουχία γεγονότων της πολιτικής ζωής ο πολίτης διαπιστώνει ότι ο νόμος γενικά γίνεται λάστιχο, αν η μια ή άλλη εξουσία θέλει να εξυπηρετήσει ή να διευκολύνει ορισμένους από τους παραβάτες, με διάφορους τρόπους για να εξυπηρετήσει αλλότρια συμφέροντα: Στην περίπτωση της μεγάλης ληστείας της οικονομίας από μια δράκα τραπεζίτες ουδείς ακόμα καταδικάστηκε ή έστω βρέθηκε στο εδώλιο.

Οι μόνες υποθέσεις που βρίσκονται στο Δικαστήριο είναι υποθέσεις που διεξήλθε η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και δεν αγγίζουν παραβάσεις του τραπεζικού νόμου και κανονισμού.

Τροποποιήθηκε ο νόμος για το απόρρητο της επικοινωνίας, παρά τις επιφυλάξεις για παραβιάσεις της ιδιωτικής ζωής, που επίσης προστατεύεται από το Σύνταγμα, και τώρα φαίνεται να ψάχνουν άλλοθι στην κωλυσιεργία των ελληνικών Αρχών να παράσχουν δικαστική συνδρομή…

Αντ’ αυτού εδώ και μερικές μέρες τα ΜΜΕ παίζουν πρώτο θέμα τις απατεωνιές σε βάρος του Συνεργατισμού. Δεν θέλει και πολλή φαιά ουσία για να αντιληφθεί ο μέσος πολίτης ότι η τσιμπίδα του νόμου αφορά μόνο στα «μικρά ψάρια», ενώ οι καρχαρίες… τρυπούν τα δίχτυα και διαφεύγουν… Εκτός βέβαια και αν προστατεύονται αυτοί ως… σπάνια είδη της κυπριακής πανίδας!

Αυτό μάλλον τείνει να πιστέψει ο πολίτης αφού το ίδιο έγινε και σε άλλες περιπτώσεις όπως τα σκάνδαλα του ΣΑΠΑ (Πάφου) και της Δρομολαξιάς και τώρα με τα καπνικά προϊόντα.

Οι δωροδοκούντες ή και οι εγκέφαλοι βγήκαν «κούππες άπαννες» ως μάρτυρες κατηγορίας και την πλήρωσαν άλλοι, γιατί οι κρατούντες έτσι ήθελαν! Ηθελαν να απαλλάξουν τους μεν και να πληρώσουν μόνο οι δε! Επί των ημερών του κ. Νικολάου, δηλαδή, η αξιοπιστία του συστήματος δικαιοσύνης έχει φθάσει στο ναδίρ.

Γιατί λοιπόν, κύριε, να σας εμπιστεύεται ο μέσος πολίτης και να δώσει ψήφο στην εισήγηση-πρότασή σας, αν οι πολιτικές πράξεις αυτής της κυβέρνησης και οι δικές σας σάς εκθέτουν ως αναξιόπιστους;