Παλικαρισμός ή θράσος;

Της Μαρίας Φράγκου

Το θέμα ασφαλώς και δεν είναι αν είναι νόστιμα ή όχι τα αμπελοπούλια. Αν αρέσουν ή όχι ως έδεσμα και σε ποιους.

Το θέμα ασφαλώς και δεν είναι αν τα κυνήγησαν με τον παραδοσιακό τρόπο ή αν τα έπιασαν με ξόβεργα τα καημένα τα πουλάκια πριν βρεθούν στο πιάτο του… παλικαρά συναγερμικού βουλευτή ή του όποιου άλλου.

Το θέμα είναι πως με αφορμή τα αμπελοπούλια, αποκαλύφθηκε για άλλη μια φορά η υποκρισία. Η ψηφοθηρία. Και ο λαϊκισμός. Του συγκεκριμένου βουλευτή και των ομοίων του.

Μία υποκρισία, μία ψηφοθηρία κι ένας λαϊκισμός που επιτείνουν την απαξίωση στους θεσμούς, στους νόμους και σε ό,τι αυτά εκπροσωπούν. Υποκρισία, ψηφοθηρία και λαϊκισμός που επιτείνουν την αδιαφορία και ενισχύουν την παρανομία.

Αμα ο βουλευτής, αυτός που εντέλλεται να νομοθετεί και να περιφρουρεί τους νόμους τούς καταπατά, τους περιγελά και τους απαξιοί, γιατί όχι κι εγώ κι εσύ και ο άλλος…

Με την άνεση που του δίνει η δύναμη της εξουσίας του και το θράσος, που το ερμηνεύει με θάρρος, ως αποτέλεσμα του λαϊκισμού που εκφράζει, λαϊκισμός ο οποίος τείνει να το εξελίξει σε επιστήμη, ο εξ Αμμοχώστου βουλευτής πόζαρε με μια πιατέλα αμπελοπούλια μπροστά του διαμηνύοντας «σύντομα και στα εστιατόρια»…

Σε τι άλλο από να γαργαλίσει τα αυτιά των ψηφοφόρων της επαρχίας του στόχευε ο συγκεκριμένος βουλευτής; Στο αίσθημα μιας μερίδας πολιτών στόχευσε ο εκπρόσωπος του λαού…

Και νομίζει πως παίζοντας τον παλικαρά και κάνοντας τον τσαμπουκά στους νόμους, στη δικαιοσύνη και στο ίδιο το οικοδόμημα που τον συντηρεί και ως πολίτη και ως βουλευτή, κέρδισε τον κόσμο…

Και όσοι άλλοι συνάδελφοί του, που υποστήριξαν στην ουσία την πράξη του, επιχειρώντας την ίδια ώρα να κρατήσουν απόσταση, την ίδια υποκρισία υπηρετούν…

Γιατί άμα κολλάς στο σχόλιό σου για την απαράδεκτη, από τη μια, στάση του συναδέλφου σου ένα «ναι, μεν αλλά…», δεν διαφέρεις και πολύ από τον ίδιο.

Τι σημαίνει «άλλο να έχει ένας απλός και ανώνυμος πολίτης δέκα αμπελοπούλια στο ψυγείο του και άλλο να έχει κάποιος μερικές εκατοντάδες…»; Ή τι σημαίνει «άλλο να έχει κάποιος στο ψυγείο του δέκα αμπελοπούλια και άλλο κάποιοι να θησαυρίζουν από τα αμπελοπούλια…»; Υπάρχουν λογιών – λογιών μεγέθη παρανομίας; Μικρά και μεγάλα; Τα μικρά επιτρέπονται και τα μεγάλα απαγορεύονται; Και ποιος κρίνει τι είναι μικρό και τι μεγάλο; Μήπως και τα πολλά μικρά άμα μαζευτούν δεν θα γίνουν μεγάλα;Και δεν θα μας πνίξουν και οι μικρές παρανομίες; Ενα βήμα πριν την παραπομπή σε δικαστήριο της ΕΕ βρίσκεται η Κύπρος ως προς το θέμα της παράνομης παγίδευσης αμπελοπουλιών, λέει η είδηση. Ξεχάστε τις παρεκκλίσεις, ευθυγραμμιστείτε με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, στέλλουν το μήνυμα οι Βρυξέλλες. Ο συγκεκριμένος συναγερμικός βουλευτής και όσοι παρασκηνιακά ή στο προσκήνιο τον στήριξαν ή το ίδιο σκέφτονται, όχι μόνο γαργαλούν τα αυτιά των ψηφοφόρων, αλλά προσβάλλουν και τον πολιτικό μας πολιτισμό σε όλη την Ευρώπη. Και όσοι ακόμα δεν βρήκαν λέξη να πουν για το ατόπημα, την ίδια ζημιά κάνουν. Και από την ίδια υποκρισία χαρακτηρίζονται.