Πάμε από την αρχή;

Της Νίκης Κουλέρμου

 

 

Αυτοί ήταν οι όροι εντολής που πήρε ο κ. Μπορέλ από τη Λευκωσία και την κυπριακή κυβέρνηση; Να ξεκινήσει διάλογος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ειδικά για το διαμοιρασμό των εσόδων υδρογονανθράκων στην Κύπρο; Δηλαδή θα συζητούν οι δύο «μητέρες πατρίδες» για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου και τα δικαιώματα των δύο κοινοτήτων; Διαμοιρασμός πριν και ανεξάρτητα από τη λύση του Κυπριακού; Με τη συμμετοχή της ΕΕ και των ΗΕ, αλλά χωρίς την Κυπριακή Δημοκρατία;

Πολλά τα αναπάντητα ερωτηματικά και άλλα τόσα για το αν η ηγεσία είναι ενήμερη για το τι «μαγειρεύεται» αυτό τον δύσκολο καιρό από τα διάφορα κέντρα λήψης αποφάσεων. Το σίγουρο είναι ένα: Ο ορατός κίνδυνος το Κυπριακό να σταλεί οριστικά στις ελληνικές καλένδες και όλη η διεθνής κοινότητα να ασχολείται με το διαμοιρασμό των υδρογονανθράκων με άλυτο το Κυπριακό. Και αν ικανοποιηθεί η Τουρκία με το διαμοιρασμό, γιατί να θέλει να λύσει το Κυπριακό; Οι Τ/κ θα είναι ικανοποιημένοι αν η ζωή και η καθημερινότητά τους θα είναι εξάρτημα της όποιας διακυβέρνησης στη «μητέρα Τουρκία»;

Τότε πού πήγε το «κεκτημένο» των κυπριακών συνομιλιών περί του οποίου μιλούν και οι εκθέσεις του ΓΓ του ΟΗΕ; Στο κεκτημένο περιλαμβάνονται και οι περίφημες συγκλίσεις που άφησαν οι συνομιλίες Χριστόφια-Ταλάτ για τον φυσικό πλούτο της χώρας, της ομόσπονδης Κύπρου. Να υπενθυμίσουμε μια από τις σημαντικές συγκλίσεις: Στις ομοσπονδιακές αρμοδιότητες (που προστέθηκαν ώστε το κράτος να λειτουργήσει απρόσκοπτα ως ισχυρό ομοσπονδιακό) συμφωνήθηκε να περιληφθούν όλες οι θαλάσσιες ζώνες, περιλαμβανομένης της ΑΟΖ. Το ίδιο συμφωνήθηκε για τους φυσικούς πόρους, στους οποίους εξ ορισμού συμπεριλαμβάνεται το φυσικό αέριο. Επιπλέον, στο κεφάλαιο της Οικονομίας συμφωνήθηκε ο τρόπος κατανομής των ομοσπονδιακών εσόδων μεταξύ κέντρου και συνιστωσών πολιτειών, όπως συμβαίνει σε όλα τα ομοσπονδιακά συστήματα. Αναπόφευκτα, αυτά περιλαμβάνουν και τα ομοσπονδιακά έσοδα που θα προκύπτουν από την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου.

Με απλά λόγια, αυτά σημαίνουν ότι μία θα είναι η ΑΟΖ και το φυσικό αέριο θα ανήκει στο λαό μας ως σύνολο. Από αυτή τη ρύθμιση κερδίζουν και οι δύο κοινότητες: Η σύγκλιση ότι μία θα είναι η ΑΟΖ της ομοσπονδιακής Δημοκρατίας διασφαλίζει και σε αυτό το ζήτημα τη μία κυριαρχία και διεθνή προσωπικότητα, όπως επιδιώκει η ελληνοκυπριακή πλευρά. Ενώ η σύγκλιση ότι οι φυσικοί πόροι θα συνιστούν επίσης ομοσπονδιακή αρμοδιότητα, σημαίνει ότι και οι Τουρκοκύπριοι θα έχουν μερίδιο, το οποίο μάλιστα έχει συμφωνηθεί ανεξάρτητα από το γεγονός ότι τα κοιτάσματα βρέθηκαν στο νότιο μέρος του νησιού.

Σημειώνεται επίσης ότι στο συνολικό πακέτο της σύγκλισης για τις θαλάσσιες ζώνες προνοείται ότι η Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 θα περιλαμβάνεται στον κατάλογο των διεθνών συνθηκών της ομοσπονδιακής Δημοκρατίας. Κάτι που ασφαλώς δεν δεσμεύει την Τουρκία, αλλά θα δεσμεύει την ομοσπονδιακή Δημοκρατία να επιδιώξει οριοθέτηση με την Τουρκία όπως επιτάσσει η Σύμβαση. Δηλαδή, θα πρέπει να επιδιώξει συνομιλίες για οριοθέτηση και αν αυτές δεν καταλήξουν σε εύλογο χρονικό διάστημα, θα πρέπει να γίνει από κοινού προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο.

Ήταν μια από τις πιο σημαντικές συγκλίσεις-απάντηση στην Τουρκία που φωνασκεί στο όνομα των δικαιωμάτων των Τ/κυπρίων. Τώρα τι; Πάμε από την αρχή;