Πάτρονες φθηνής εργασίας και κρατικές πλάτες

Του Δημήτρη Στρατή

Στο σύγχρονο κόσμο οι οικονομικές σχέσεις συνθέτουν την πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα σκληρή για τους εργαζομένους, οι οποίοι βιώνουν στο πετσί τους τη στυγνή εκμετάλλευση και την καταπάτηση στοιχειωδών δικαιωμάτων.

Εκεί και όπου τα οικονομικά συμφέροντα είναι μεγάλα είναι προτιμητέα η καταπάτηση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων παρά η προστασία τους.

Είμαστε στο έτος 2016 και έχουμε συμπληρώσει αισίως 56 χρόνια Κυπριακής Δημοκρατίας. Ακόμα ως κράτος δεν έχουμε ένα επίσημο ιστότοπο ενημέρωσης για τους ανθρώπους που εξετάζουν το ενδεχόμενο να έλθουν στη χώρα μας για δουλειά ή σπουδές από άλλη χώρα.

Μια ολόκληρη παραοικονομία έχει στηθεί εδώ και πολλά χρόνια, η οποία θησαυρίζει στις πλάτες Ινδών, Πακιστανών, Αφρικανών και άλλων που έρχονται στην Κύπρο παραπλανημένοι ότι θα σπουδάσουν αλλά καταλήγουν θύματα άγριας εργασιακής εκμετάλλευσης.

Η «Χ» ως εφημερίδα με ξεκάθαρη άποψη για αυτά τα ζητήματα έχει πολλές φορές στο παρελθόν φέρει στη δημοσιότητα περιστατικά και φαινόμενα εμπορίας προσώπων, άγριας εργασιακής και άλλης εκμετάλλευσης μεταναστών και προσφύγων.

Πολύ χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό όπου εργάτης από τρίτη χώρα έφαγε ένα τούβλο στο κεφάλι από τον εργοδότη του, διότι ήθελε να κάνει διάλειμμα, αφού δούλευε 13 και 14 ώρες κάθε μέρα.

Ο άνθρωπος αυτός είχε πληρώσει το αστρονομικό ποσό των 5,500 δολαρίων σε ατζέντη για να έλθει στην Κύπρο και να βρει δουλειά.

Το παράδειγμα αυτό δεν είναι ειδικό… Αντίθετα, μπορεί να γενικευτεί μέσα σε μια κοινωνία που βάζει πάνω απ’ όλα το χρήμα και το εύκολο κέρδος. Κι αυτή είναι η θλιβερή μας κοινωνία.

Η διαφθορά στα ζητήματα εμπορίας προσώπων δεν πατάσσεται, καθώς ξεκινά μέσα από το κράτος. Διασταυρωμένες πληροφορίες μας αναφέρουν ότι πρώην αλλά και νυν κρατικοί λειτουργοί έχουν διπλή ιδιότητα.

Του κρατικού λειτουργού αλλά και του ατζέντη! Πατούν πάνω στη νομοθεσία που δεν είναι και αυστηρή και ξεκάθαρη. Αυτοί λοιπόν οι πατρόνες της φτηνής εργασίας έχουν διασυνδέσεις σε διάφορες χώρες στο εξωτερικό προσελκύοντας ανυποψίαστα θύματα. Κολέγια (σε πολλούς άγνωστα) υπάρχουν και θησαυρίζουν από αυτές τις υποθέσεις.

Οσο για τα θύματα; Πολλοί υποθηκεύουν τα σπίτια τους, τις περιουσίες τους για να έρθουν στην Κύπρο.

Εχουν βλέπετε την ανάγκη να δουλέψουν. Τα όνειρά τους για ένα μέλλον με αξιοπρέπεια γίνονται θρύψαλα από κάποιους που διψάνε για χρήμα.

Ολα τούτα γίνονται με τις πλάτες του κράτους, επίσημων και ανεπίσημων παραγόντων. Το δε Υπουργείο Εσωτερικών βάζει το κεφάλι του κάτω από το χώμα ως άλλος στρουθοκάμηλος.

Η αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων, ντόπιων και ξένων, είναι το μόνο όπλο που έχει απομείνει στη φαρέτρα τους, μπροστά στην επέλαση του εργασιακού μεσαίωνα. Ας την κάνουμε πράξη απαιτώντας ίση μεταχείριση για όλους.

Σε τελευταία ανάλυση το πώς συμπεριφέρεται μια χώρα στους ανθρώπους τρίτων χωρών είναι δείγμα του πολιτισμού, της παιδείας και της ανθρωπιάς της.

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy