Πολιτικές εφήµερες…

Της

Μαρίας Φράγκου

 

Πήρε την κατηφόρα ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και τίποτα δεν τον σταµατά. Μα να µιλά για «πολιτικές εφήµερες» ο κατεξοχήν εκφραστής αυτών των πολιτικών; Ο κ. Αναστασιάδης που πολιτεύεται αναλόγως ακροατηρίου; Και τον καιρό της προσήλωσής του, όπως έλεγε στα συµφωνηθέντα για λύση του Κυπριακού, όταν βρισκόταν ενώπιον φουστανελάδων, µιλούσε µε τη γλώσσα τους. Όταν ήταν ενώπιον αγωνιστών και άλλων που ακόµα νοµίζουν πως βρισκόµαστε στην εποχή των κρησφυγέτων, µιλούσε αναλόγως. Κι όταν είχε απέναντι του οµάδες επαναπροσεγγιστικές, µιλούσε µε τη γλώσσα της επαναπροσέγγισης.

Μιλά για «πολιτικές εφήµερες» ο κ. Αναστασιάδης, το κόµµα του οποίου άλλαζε πολιτικές παραµονές προεδρικών εκλογών, λες και άλλαζε κοστούµι εποχής. Μιλά ο κ. Αναστασιάδης για «πολιτικές εφήµερες», όταν ο ίδιος τη µια αγκαλιάζει τους «γκρινιάρηδες» και «αρνητές της λύσης» -δικά του λόγια- για να τα έχει καλά µαζί τους και να περνά από τη Βουλή αυτά που θέλει και την άλλη µιλά µε ρητορική που θα τη ζήλευε και το ακροδεξιό ΕΛΑΜ, γιατί ακριβώς θέλει να βοηθήσει τον ∆ΗΣΥ ενόψει ευρωεκλογών.
Όπως το λιοστρόφι κ. Αναστασιάδη µοιάζεις. Που ανοίγει το άνθος του το πρωί µε τη γέννηση του ήλιου και το κλείνει το δείλι µε το βούτηµα του ήλιου… Τη µια έτσι και την άλλη αλλιώς, αλλά εδώ και καιρό µακριά από αυτά που διακηρύττεις ότι κάνεις στο Κυπριακό.

Και µιλά για «πολιτικές εφήµερες», απευθυνόµενος στο ΑΚΕΛ, την πολιτική του οποίου χαιρετούσε µέχρι πριν δύο χρόνια ως «σταθερή», «πατριωτική», «νούσιµη» και «σοβαρή». Και στο ΑΚΕΛ εναπόθεσε ελπίδες για να ενηµερωθεί σωστά και µε ακρίβεια ο λαός, για όλα όσα αφορούν τη λύση του Κυπριακού, το περιεχόµενό της και τη διαφύλαξή της. Μιλά για «εφήµερες πολιτικές» και εννοεί το ΑΚΕΛ, αυτός που λειτουργεί ως Πρόεδρος των Ε/κ, ξεχνώντας ότι η Κύπρος είναι µία και ανήκει σε Ε/κ και Τ/κ.

Μιλά για «δανεικές ψήφους» ο κ. Αναστασιάδης τις οποίες επιχειρεί, τάχα, να κερδίσει το ΑΚΕΛ ενόψει ευρωεκλογών. Οι δρόµοι που άνοιξε το ΑΚΕΛ ανάµεσα στην τ/κ κοινότητα, ήταν κάποτε µονοπάτια κ. Αναστασιάδη. Έγιναν δρόµοι και µετά λεωφόροι, όπως ακριβώς και η διαδροµή του ΑΚΕΛ γιατί η επαναπροσέγγιση είναι συνοµήλική του. Στις γραµµές του ΑΚΕΛ βρέθηκαν Τ/κ από ιδρύσεώς του και µαζί µε Ε/κ εργάζονταν για τα συµφέροντα όλου του λαού. Στα µεταλλεία, στις γαλαρίες, στις οικοδοµές και στις βιοτεχνίες, Ε/κ και Τ/κ βρέθηκαν µαζί και από τα µετερίζια αυτά έδιναν αγώνες -βαµµένους µε αίµα πολλές φορές- για τα συµφέροντα όλης της Κύπρου.

Αυτή η εκτίµηση απέναντι στο ΑΚΕΛ είναι που ενοχλεί όλους. Και το δικοινοτικό ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ, σήµερα, µετατρέπεται σε αγκάθι στο µάτι τους, γιατί το ΑΚΕΛ δεν είναι συνθήµατα, δεν είναι πατριωτικές κορώνες. ∆ίνει ουσία και περιεχόµενο στις πολιτικές που ενώνουν τον τόπο και τον λαό. Ήταν και παραµένει η µοναδική γνήσια φωνή της λύσης και επανένωσης και αυτό, ανάµεσα σε άλλα γνωρίσµατά του, εκτιµούν και οι Τ/κ συµπατριώτες µας.