Πώς θα μείνουμε χωρίς βαρβάρους;

Tης Μαρίας Φράγκου

Δεν υπάρχει κανένας λόγος που να επιβάλλει βιασύνη για να επαναρχίσουν οι συνομιλίες… Ασφαλώς. Ποιος ή ποιοι λόγοι συντρέχουν; Μήπως έχουμε κατοχή; Μήπως έχουμε μια πατρίδα μοιρασμένη στα δύο; Μήπως πηγαίνουμε στην άλλη πλευρά του νησιού μας ως να είμαστε ξένοι; Επισκέπτες;

Κι άμα βιαστούμε και πάμε σε συνομιλίες και αίφνης το λύσαμε το Κυπριακό, πώς θα μείνουμε μετά χωρίς βαρβάρους; Πώς θα κατακεραυνώνουμε την τουρκική αδιαλλαξία; Τον αδιάλλακτο Ερντογάν, τον απαράδεκτο Τ/κ ηγέτη που σκέφτεται τα συμφέροντα της κοινότητάς του ή που ζητά κατανόηση των ανησυχιών των Τ/κ; Και δεν μας αρέσει να μας λένε την αλήθεια.

Δεν μας αρέσει να μας λένε οι Τ/κ πως κάναμε κι εμείς λάθη. Πως τους είχαμε ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Με αυτό σε καμιά περίπτωση δεν απαλλάσσεται η Τουρκία από τις ευθύνες της και οι Τ/κ από την ανάγκη να επιδείξουν καλή θέληση και βούληση να το λύσουμε το Κυπριακό.

Κι ενώ πρέπει να παρακαλάμε και να ζητούμε και να επιμένουμε να επαναρχίσουν οι συνομιλίες από το σημείο που σταμάτησαν, κάποιοι λένε το αντίθετο. Και προτάσσουν ένα βροντερό «όχι», λες και είμαστε στη διαδικασία των δημοψηφισμάτων και πρέπει να δώσουν κατεύθυνση στο λαό.

Δεν θα υπάρξει λύση στο Κυπριακό αν η Τουρκία δεν δείξει σημάδια ότι απαγκιστρώνεται από τον σκληρό πυρήνα των αιτημάτων της που είναι ο έλεγχος της Κύπρου μέσω των Τ/κ, ακόμα και μετά τη λύση του Κυπριακού.

Δεν διαφωνούμε, κ. Περδίκη. Αλλά μέχρις ότου δεήσει η Τουρκία να δείξει σημάδια πρέπει να παραμένουμε άπραχτοι και αδρανείς; Και την ίδια ώρα να παγιώνονται τετελεσμένα και να δημιουργούνται και νέα; Να περιμένουμε μέχρι τα κατεχόμενα να γίνουν επαρχία της Τουρκίας, για να έχουμε πολιτικό μέλλον ορισμένοι; Και να είναι το αφήγημα μας πατριωτικό και ο λόγος μας πύρινος; Εμείς πρώτα και κύρια έπρεπε να αναζητούμε τρόπους επιστροφής στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης.

Σύσσωμη η πολιτική ηγεσία όφειλε τούτη την ώρα να στηρίξει τις προσπάθειες και τις πρωτοβουλίες επανέναρξης του διαλόγου. Και όχι να αναλώνεται στην προσπάθεια δικαίωσης των θέσεων και πολιτικών της.

Είναι σημαντικό να μη χαθεί άλλος χρόνος. Είναι σημαντικό να βρεθεί τρόπος να επαναρχίσει η διαδικασία. Και να μην χαθεί άλλος χρόνος. Και οι δύο ηγέτες δηλώνουν ετοιμότητα και θέληση και βούληση να λύσουν το Κυπριακό. Ας βοηθήσουμε όλοι, λοιπόν, προς την επίτευξη αυτού του στόχου.

Το Μοντ Πελεράν δεν είναι σίγουρα το τέλος του δρόμου. Ούτε υπερασπιζόμαστε χρονοδιαγράμματα και ασφυκτικά πλαίσια. Ας μην ερμηνεύεται, ωστόσο, αυτό με ατέρμονη συνέχεια των διαπραγματεύσεων. Με διαδικασία στον αιώνα τον άπαντα. Ο χρόνος δεν λειτουργεί υπέρ μας.

Ολοένα και νέοι παράγοντες στην περιοχή μας και γενικότερα καθιστούν την επίτευξη λύσης δυσκολότερη. Ζητούμενο τώρα είναι η γεφύρωση των διαφορών ανάμεσα στις δύο πλευρές.

Ούτε η ώρα επίρριψης ευθυνών είναι ούτε η ώρα της αυτοδικαίωσης. Τώρα είναι η ώρα της ευθύνης. Της ενότητας και της συλλογικότητας. Ας μην τελούμε σε αναμονή των όποιων αρνητικών δηλώσεων του Ερντογάν, του Τσαβούσογλου ή του Ακιντζί, για να προτάξουμε την πολιτική της μη λύσης.

Ή την πολιτική της άρνησης και της απόρριψης της προωθούμενης λύσης στο Κυπριακό. Μόνο με διάλογο θα επιλύσουμε το Κυπριακό. Αν κάποιοι έχουν άλλη πρόταση, να την καταθέσουν. Και όχι μόνο να πυροβολούν.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy