Πόσο θα αντέξουµε χωρίς πολιτισµό;

Του Γιάννη Κακαρή

Ανέκαθεν η κυπριακή πολιτεία δεν στήριζε τα παιδιά της. Έδειχνε περισσότερη εµπιστοσύνη και καλοδεχόταν οτιδήποτε ξένο. Αυτό είχε ως αποτέλεσµα να χάνονται όλα αυτά τα ταλέντα που ήθελαν και µπορούσαν να προσφέρουν στα Γράµµατα, τις Επιστήµες και τον Πολιτισµό. Στην καλύτερη, για τους ίδιους, µετανάστευαν.

Ωστόσο, ειδικά τον τελευταίο χρόνο, γίνονται πράγµατα και θαύµατα στον χώρο του πολιτισµού, αφού η τωρινή κυβέρνηση αποφάσισε να ανοίξει τη στρόφιγγα χρηµατοδότησης για την παραγωγή ταινιών. Όχι όµως για την παραγωγή κυπριακών ταινιών, αλλά για ταινίες του Χόλιγουντ. Από ό,τι φαίνεται για την κυβέρνηση αξίζει περισσότερο µια ξένη παραγωγή, παρά να δοθεί βήµα έκφρασης και παραγωγής πολιτισµού σε κυπριακές παραγωγές.
Τα στοιχεία είναι τόσο καταθλιπτικά που προκαλούν ερωτηµατικά, κατά πόσον κρύβονται από πίσω άλλες σκοπιµότητες.

Όπως για παράδειγµα τα όσα είδαν το φως της δηµοσιότητας σχετικά µε την έκδοση των «χρυσών διαβατηρίων».
Συνολικά η κυβέρνηση για το 2019 προσφέρει 19,3 εκατοµµύρια ευρώ για δύο παραγωγές ταινιών από το Χόλιγουντ. Την ίδια ώρα η Κύπρος για ένα χρόνο διαθέτει περίπου ένα εκατοµµύριο ευρώ για την εγχώρια παραγωγή. Με αυτά τα χρήµατα πραγµατοποιούνται 4-5 ταινίες.

Ως εκ τούτου, σύµφωνα µε έναν από τους µεγαλύτερους Κύπριους σκηνοθέτες, τον Πανίκο Χρυσάνθου, «οι ποιοτικές προθέσεις παραµένουν ανεκπλήρωτο όνειρο». Μάλιστα το εξωπραγµατικό ποσό επιχορήγησης που δίνεται στο Χόλιγουντ ξεπερνά αρκετά ακόµα και τον προϋπολογισµό Πολιτιστικών Υπηρεσιών, ο οποίος ανέρχεται στα 16 εκατοµµύρια ευρώ.

Επίσης αποκαλυπτικές είναι οι δηλώσεις του Αµερικανού δικηγόρου Martin Barab, ο οποίος είναι ένας από τους πέντε παραγωγούς της πρώτης ταινίας που γυρίστηκε στην Κύπρο. Όπως είπε, «βασιζόµασταν πολύ στις τοπικές τράπεζες, αλλά στην πράξη ήταν δύσκολο γιατί δεν υπήρχε η εµπειρία στις χρηµατοδοτήσεις τέτοιων έργων, ωστόσο πιστεύουµε απόλυτα ότι η κυβέρνηση θα µας στηρίξει εφαρµόζοντας τις πρόνοιες του Σχεδίου οπτικοακουστικής βιοµηχανίας». Επιπρόσθετα «παραπονέθηκε» ότι δεν υπάρχουν εγκαταστάσεις ούτε ο απαραίτητος εξοπλισµός για τη βιοµηχανία παραγωγής ταινιών στην Κύπρο.

Ας ελπίσουµε ότι η δήλωσή του δεν αποτελεί προάγγελο ότι η κυβέρνηση θα δαπανήσει άλλα τόσα και περισσότερα για να ικανοποιήσει τα θέλω των ξένων παραγωγών.

Ας δηµιουργήσουµε πρώτα τις κατάλληλες υποδοµές και µετά ας διαθέσουµε όσα χρειαστεί για την παιδεία και τον πολιτισµό µας. Να µην αναγκάζονται οι Κύπριοι παραγωγοί να καταφεύγουν σε συµβιβασµούς µε παραγωγές δεύτερης κατηγορίας.