Προς ειδικούς πτωματολόγους

Του Τάσου Περδίου

Αφού κοπάσουν οι κραυγές έκπληξης και αναφωνημάτων οργής για την απέλπιδα προσπάθεια των κυβερνώντων να δικαιολογήσουν τις πομπές τους για το ξεπούλημα του Συνεργατισμού, σχοινοβατώντας πλέον ανάμεσα στο μακάβριο και το φαιδρό, ας ηρεμήσουμε λίγο.

Ας θυμηθούμε απλώς τη θλιβερή ιστορία των Κυπριακών Αερογραμμών και ας ανατρέξουμε στις σχετικά πρόσφατες γελοιότητες που ξεστόμισαν οι κυβερνώντες όταν έκλεισαν την εταιρεία. Η επανάληψη των ίδιων γελοιοτήτων σήμερα για τον Συνεργατισμό δεν είναι απλή σύμπτωση.

Οι Κυπριακές Αερογραμμές ήταν ένας ακμάζων εθνικός αερομεταφορέας μέχρι που ο κυπριακός λαός αποφάσισε ότι ήταν η σειρά του ΔΗΣΥ να κυβερνήσει τον τόπο. Από τα 2-3 πρώτα χρόνια της δεκαετίας Κληρίδη στην εξουσία, με αρμόδιο υπουργό τον Αβέρωφ Νεοφύτου, το προσωπικό της εταιρείας σχεδόν διπλασιάστηκε. Αν θυμάμαι καλά, το προσωπικό της εταιρείας αυξήθηκε από 1.300 σε περίπου 2.200 νοματαίους.

Οι προσλήψεις από τηλεφώνου, από τις καφετέριες έχουν μείνει στην cult ιστορία της εκλιπούσας εταιρείας. Μετά το λουκέτο στις Κυπριακές Αερογραμμές, ένας καλός φίλος, πρώην μέλος του προσωπικού, μου έδειξε έναν κατάλογο των μελών του προσωπικού. Ήταν κανονικό γραπτό έγγραφο και έδειχνε ότι στον κατάλογο προσωπικού του μελλοθάνατου νεκρού πτώματος, τα ίδια επίθετα έκαναν ουρά αφού προσλάμβαναν ολόκληρες συναγερμικές οικογένειες. Σε μια περίπτωση, προσέλαβαν τη μητέρα, την κόρη, τον γαμπρό, τις δύο αδελφές και τις κόρες της μιας αδελφής!

Επί κυβέρνησης Κληρίδη και ΔΗΣΥ και υπό το άγρυπνο πολιτικό βλέμμα του τότε Υπουργού Συγκοινωνιών, Αβέρωφ Νεοφύτου, ο γενικός διευθυντής της εταιρείας κυκλοφορούσε με προσωπικό σοφέρ!
Θυμάμαι και πάλι την πρώτη μου δημοσιογραφική αποστολή. Ήταν στο Αμβούργο το 2001 στην έναρξη της ανανέωσης του στόλου των Κυπριακών Αερογραμμών. Το τι χλιδή συνάντησαν οι δημοσιογράφοι και ειδικά τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου σε δύο πολυτελή ξενοδοχεία στην έδρα της Airbus δεν περιγράφεται.

Όταν αποφάσισαν την ανανέωση του στόλου, κλήθηκαν οι δημοσιογράφοι στο παλαιό αεροδρόμιο Λάρνακας για την παρουσίαση ενός Airbus A330 της Emirates. Μεγαλεία, με οθόνες στα καθίσματα, τηλέφωνα και δεν περιγράφεται. Αργότερα το συγκεκριμένο αεροσκάφος θα αποδεικνυόταν το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της εταιρείας. Τόσο μελετημένοι ήταν. Τόσο μελετημένοι που ξαφνικά η εταιρεία αποφάσισε να εντάξει και Boeing στο στόλο της για την Eurocypria. Για να μην κακοφανίσουν τις αδελφές ΗΠΑ αγόρασαν δεύτερου τύπου αεροσκάφη φορτώνοντας την εταιρεία με διπλάσια έξοδα.

Από πού προκύπτει λοιπόν η φοβερή έκπληξη για τις αποκαλύψεις για διορισμούς συμμαθητών, φίλων, κουμπάρων στη διεύθυνση του Συνεργατισμού; Γιατί μας εξέπληξε όταν μάθαμε ότι είχαν μετατρέψει τη διοίκηση μιας κρατικής τράπεζας σε οιονεί reunion της τάξης του Υπουργού Οικονομικών, μπας και χάνονταν τα παιδιά; Γιατί θεωρήθηκε τόσο ακραίο ότι φρόντισαν να προμηθεύσουν τον εκλεκτό της καρδιάς τους με λιμουζίνα από εκείνες που δεν κάνουν για τους κοινούς πισινούς; Πάλι καλά που δεν του εξασφάλισαν και προσωπικό σοφέρ όπως τότε, τους παλιούς καλούς καιρούς στις Κυπριακές Αερογραμμές. Εάν δεν ασελγούσαν αυτοί επί μιας κατάκτησης του κυπριακού λαού, η οποία βρέθηκε στα χέρια τους, θα μιλούσαμε για την ανωμαλία του αιώνα…