Του Κωνσταντίνου Ζαχαρίου
Τα στοιχεία φωνάζουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων έχει περιέλθει σε πολύ δύσκολη θέση, λόγω των περικοπών που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια αλλά και λόγω της αντικατάστασης χιλιάδων μόνιμων θέσεων εργασίας με επισφαλή θέσεις μερικής απασχόλησης, με πολύ λιγότερα δικαιώματα. Μάλιστα ένας στους τέσσερις εργαζόμενους αμείβεται πλέον με μισθό κάτω από 1.000 ευρώ, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να αντεπεξέλθει στις καθημερινές ανάγκες αλλά και να αδυνατεί να αποταμιεύσει χρήματα για μια ώρα ανάγκης.
Παρά ταύτα η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να λάβει μέτρα για αποκατάσταση της ισορροπίας μεταξύ των εργοδοτών και των εργαζομένων. Μάλιστα σ’ ένα βαθμό συμβάλλει και η ίδια στην απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι τα τελευταία έξι χρόνια οι μόνιμοι εργαζόμενοι στο δημόσιο μειώθηκαν κατά 6.300 πρόσωπα, ενώ οι οι έκτακτοι αυξήθηκαν κατά 6.743 πρόσωπα. Δηλαδή φεύγουν οι μόνιμοι και αντικαθιστώνται με έκτακτους, οι οποίοι εκτελούν την ίδια εργασία αλλά έχουν λιγότερα ωφελήματα.
Τις επόμενες μέρες θα ξεκινήσει στη Βουλή η συζήτηση του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2019. Ωστόσο ούτε φέτος υπάρχουν ενδείξεις ότι η κυβέρνηση προτίθεται να λάβει μέτρα για στήριξη των εργαζομένων. Και αυτό παρά το γεγονός ότι τόσο το Προεδρικό όσο και το Υπουργείο Εργασίας έχουν ενώπιόν τους δεκάδες προτάσεις οι οποίες κατατέθηκαν κατά καιρούς από κόμματα και συνδικαλιστικές οργανώσεις και οι οποίες έχουν ως στόχο την ενίσχυση της θέσης των εργαζομένων. Μάλιστα κάποιες από τις προτάσεις τυγχάνουν ευρύτερης αποδοχής από κόμματα και συνδικαλιστικές οργανώσεις, όπως ο εθνικός κατώτατος μισθός, η θέσπιση νομοθεσίας η οποία να υποχρεώνει τους εργοδότες να εφαρμόζουν τις συλλογικές συμβάσεις, η λειτουργία της Ενιαίας Υπηρεσίας Επιθεώρησης για πάταξη της αδήλωτης εργασίας, ο τερματισμός της χρησιμοποίησης της αγοράς υπηρεσιών ως μέσο για συγκάλυψη της μισθωτής εξαρτημένης εργασίας κτλ.
Παρά ταύτα, η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να εμπλακεί σε διάλογο με τα κόμματα και τους κοινωνικούς εταίρους για τα πιο πάνω θέματα. Μάλιστα για το θέμα της υιοθέτησης ενός εθνικού κατώτατου μισθού παραπέμπει τη συζήτηση ότι η ανεργία θα μειωθεί κάτω από 5%.
Ενδεικτικό της ανυπαρξίας βούλησης από πλευράς της κυβέρνησης για λήψη μέτρων είναι και οι συνεχείς παρατάσεις που ζητά ο ΔΗΣΥ για τη λειτουργία της Ενιαίας Υπηρεσίας Επιθεώρησης. Το σχετικό νομοσχέδιο εκκρεμεί εδώ και ένα χρόνο, αλλά ο ΔΗΣΥ το παίρνει από αναβολή σε αναβολή.
Κοντολογίς, ο Προϋπολογισμός του 2019 δεν αφορά τους εργαζόμενους, αφού δεν περιλαμβάνει μέτρα για βελτίωση του επιπέδου της ζωής τους. Τα πλεονάσματα τα οποία επικαλείται η κυβέρνηση και οι αναβαθμίσεις από τους οίκους είναι μόνο αριθμοί, οι οποίοι απέχουν κατά πολύ από την πραγματική οικονομία.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
