Ψυχές και αξιοπρέπεια θαμμένα σε υγρό τάφο

Της Ελένης Κωνσταντίνου

«Μία θάλασσα γεμάτη πτώματα». Ετσι περιέγραψαν οι διασώστες τις εικόνες που αντίκρισαν από την προχθεσινή τραγωδία στη Μεσόγειο, τη χειρότερη, εάν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για 700 ή ακόμη και 900 νεκρούς. Και ακόμη πριν καλά-καλά βρεθεί μια άκρη με τη νέα τραγωδία στη Λαμπεντούζα, άλλες τρεις περιπτώσεις συγκλονίζουν.

Με δηλώσεις του ο ίδιος ο Ιταλός Πρωθυπουργός, Ματέο Ρέντσι, είπε ότι οι Αρχές της Ιταλίας και της Μάλτας έχουν κινητοποιηθεί για τη διάσωση μεταναστών σε άλλες δυο περιπτώσεις τονίζοντας ότι αυτό που συμβαίνει στη Μεσόγειο είναι πολύ περισσότερο από ένα ναυάγιο.

Είναι ανθρωπιστική κρίση και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί. Το ένα από τα σκάφη είναι φουσκωτό με 100 έως 150 επιβαίνοντες, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση περίπου 30 μιλίων από τις ακτές της Λιβύης.

Το δεύτερο είναι μεγαλύτερο και μεταφέρει περίπου 300 μετανάστες, δήλωσε νωρίς χθες ο Ματέο Ρέντσι. Παράλληλα στη θαλάσσια περιοχή της Ρόδου τρεις άνθρωποι, ένας άνδρας, μία γυναίκα και ένα παιδί, είναι ο τραγικός απολογισμός του ναυαγίου μετά που βυθίστηκε σκάφος με δεκάδες μετανάστες.

Τρεις ακόμη άνθρωποι που προστίθενται στη μακρά λίστα με όσους ξεψυχούν στην προσπάθειά τους να βρεθούν σε ένα τόπο ασφαλή για ένα καλύτερο αύριο. Και στην περίπτωση της Ρόδου αυτόπτες μάρτυρες δηλώνουν ότι ο δουλέμπορος απλά έριξε στα βράχια το σκάφος.

Πρόκειται για μια πρακτική συνηθισμένη γι’ αυτούς που αναλαμβάνουν να μεταφέρουν δήθεν ανθρώπινες ψυχές έναντι αδρής αμοιβής μακριά από τα βόλια του πολέμου, τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Οι αδίστακτοι έμποροι των ανθρώπινων ζωών εισπράττουν προκαταβολικά μεγάλα ποσά αλλά στο μέσο της διαδρομής δυστυχώς τα όνειρα καταλήγουν στο απέραντο βυθό της Μεσογείου.

Μόνο πέρσι σκοτώθηκαν 4077 μετανάστες, αριθμός-ρεκόρ με το 75% να έχουν χάσει τη ζωή τους στη Μεσόγειο. Ωστόσο, ο πραγματικός αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος, αφού χιλιάδες πτώματα ποτέ δεν ανακαλύπτονται. Η θλίψη για τις νέες τραγωδίες δεν φτάνει.

Υπάρχει ζήτημα μεταναστευτικής πολιτικής και όπως φαίνεται άμεσης αναθεώρησής της, αφού μέχρι σήμερα απλά μετράμε πόσοι μετανάστες έχουν καταφέρει να σωθούν και πόσοι χάθηκαν. Δεν φτάνουν τα λόγια παρηγοριάς, χρειάζονται πράξεις.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στις χιλιάδες των απελπισμένων ανθρώπων αλλά και απέναντι στις χώρες της Μεσογείου, όπως είναι η Ιταλία, η Ελλάδα και η Κύπρος που τους υποδέχονται. Αλλωστε κανείς δεν πρέπει να αγνοεί ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν θα εγκατέλειπαν τις χώρες τους χωρίς λόγο.

Δεν θα κινδύνευαν να καταλήξουν σε έναν υγρό τάφο, εάν δεν βίωναν καθημερινά τις φλόγες του πολέμου, τον τρόμο και τη φτώχεια. Δυστυχώς, όμως, με τα σημερινά δεδομένα μέσα στα νερά της Μεσογείου, αν δεν αλλάξει κάτι, κινδυνεύει να χαθεί και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια ολονών μας.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy