Σαν να μην πέρασε ένας χρόνος

Του Ειρηναίου Πίττα

 

Επιστρέφουν σήμερα στις δουλειές τους χιλιάδες εργαζόμενοι και κάποιοι από το σύνολο των μαθητών. Γίνεται με αυτόν τον τρόπο ένα μεγάλο βήμα για αποκλιμάκωση των περιοριστικών μέτρων για αποτροπή της διασποράς του κορονοϊού.

Ευχή όλων είναι να μη χρειαστεί να «ξανακλείσουμε» ή να «αναγκαστεί» η κυβέρνηση να επιβάλει lockdown. Αυτό θα γίνει αν τα κρούσματα εκτοξευτούν ξανά και κυρίως αν οι νοσηλευόμενοι είναι τόσοι, που το σύστημα υγείας βρεθεί ξανά στα όρια κατάρρευσης. Κι ενώ θα συνεχίζουμε τη ζωή μας, με καρφωμένα τα μάτια στον αριθμό των κρουσμάτων και των νοσηλευόμενων, θα περιμένουμε τα εμβόλια, που όλο έρχονται αλλά φτάνουν με το σταγονόμετρο.

Την ίδια ώρα, στην Ευρώπη τα αυστηρά περιοριστικά μέτρα συνεχίζουν, ενώ εντείνεται η ανησυχία για μια εκ νέου εκτόξευση των κρουσμάτων λόγω των μεταλλάξεων του ιού.

Αυτό είναι, εν συντομία, το πλάνο της κυβέρνησης σε Κύπρο και Ευρώπη. Καμία προσπάθεια για ενίσχυση των συστημάτων υγείας, καμία σκέψη για αύξηση των δαπανών στην Υγεία. Ενίσχυση και αύξηση που θα αποτρέπουν το ενδεχόμενο νέου lockdown.

Τι θα γίνει αν τα εμβόλια δεν αντιμετωπίζουν μια νέα ενδεχόμενη μετάλλαξη; Τι θα γίνει αν προκύψει ξανά πρόβλημα με τις φαρμακοβιομηχανίες, που φάνηκε έμπρακτα ότι εκμεταλλεύονται στο έπακρον την ευκαιρία για να αυξήσουν τα κέρδη τους; Η απάντηση είναι απλή και είναι η ίδια με τον περασμένο Μάρτιο, σχεδόν ένα χρόνο πριν… lockdown! Αυτός είναι ο τρόπος που επιλέγουν νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις το 2021 να αντιμετωπίσουν έναν ιό.

Έναν ιό, ναι μεν επικίνδυνο έως και θανατηφόρο, αν εμπίπτεις στις ευάλωτες ομάδες, πλην όμως έναν ιό για τον οποίο πλέον και ο πιο αδαής γνωρίζει τα χαρακτηριστικά του, πού και πώς μεταδίδεται, αλλά κυρίως ποιοι κινδυνεύουν από αυτόν. Μέτρα πρέπει να παρθούν, όμως δεν μπορεί να είναι τα ίδια με πριν ένα χρόνο, όταν μιλούσαμε για «αόρατο και άγνωστο» ιό. Η πρακτική του «ακορντεόν», άνοιξε-κλείσε, είναι η «μόνη επιλογή» γιατί απέτυχαν παταγωδώς στη διαχείριση του κορονοϊού.

Όχι, δεν είμαι σε καμία περίπτωση αρνητής του κορονοϊού, αλλά δεν μπορώ να ανεχτώ την κυβέρνηση, με αλαζονικό ύφος, να βγαίνει, εδώ και ένα χρόνο, να μου κουνάει το δάκτυλο και να μου επιβάλλει περιορισμούς και αντιφατικά μέτρα, την ώρα που η ίδια επιλέγει να μην αναλαμβάνει καμία ευθύνη και να ακολουθεί την ίδια τακτική. Δεν είμαι αρνητής αλλά είμαι και άνθρωπος, όχι μόνο πελάτης και εργαζόμενος. Ανέλαβα και αναλαμβάνω όλη την «ατομική ευθύνη» που μου αναλογεί ή και μου καταλόγισε για να καλύψει τη δική της ανεπάρκεια. Περιόρισα τη ζωή μου για να προστατέψω τους γονείς, τη γιαγιά, τον γείτονα, τον συνάδελφο. Δεν είμαι αρνητής, αλλά θέλω να ζήσω, όχι μόνο να υπάρχω.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy