Στο χέρι μας η ελευθερία και η ασφάλειά μας

Του
Χρήστους Χαραλάμπους

 

Αίρονται μερικώς από Δευτέρας τα περιοριστικά μέτρα που στον ένα και πλέον μήνα, αφότου μας επιβλήθηκαν, μας έκαναν… το βίο αβίωτο αφού μας υποχρέωσαν να κάνουμε στροφή όχι 180, αλλά 360 μοιρών στην προσωπική και επαγγελματική μας δραστηριότητα. Σε τέτοιο βαθμό επηρεάστηκε η καθημερινότητά μας που αρκετοί φτάσαμε στα πρόθυρα ακόμα και της κατάθλιψης αν όχι της παράνοιας από την πολλή κλεισούρα στους τέσσερις τοίχους και την αποκοπή της επικοινωνίας και της επαφής με τον εκτός σπιτιού κόσμο μας.

Αναμφίβολα τα περιοριστικά μέτρα χαρακτηρίζονταν από μια ανισορροπία σε ό,τι αφορά την επιλογή και την επιβολή τους από τους αρμόδιους του κράτους και σίγουρα λειτούργησαν αρνητικά σε όλους τους τομείς δραστηριοτήτων μας και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την κοινωνική και επαγγελματική μας ζωή. Και μάλλον θα πρέπει να αναμένουμε ότι οι αρνητικές επιπτώσεις θα έχουν εξελικτική συνέχεια, καθώς η πανδημία δεν έχει ακόμα κατασταλεί. Κάτι που δεν ισχύει μόνο για μας εδώ στην Κύπρο, αλλά αφορά τους λαούς όλου του κόσμου, κι αυτό θα πρέπει να λειτουργεί παρηγορητικά κατά κάποιον τρόπο.

Από την άλλη, όμως, δεν μπορούμε να υποβαθμίσουμε και τα θετικά που προέκυψαν από το κέρφιου, με κύριο το γεγονός ότι συνέβαλε σε καθοριστικό βαθμό στον περιορισμό και τον έλεγχο της πανδημίας του κορονοϊού. Επιπλέον, η καραντίνα μάς βοήθησε να κάνουμε μια κάποιου είδους ενδοσκόπηση του εαυτού μας και των σχέσεών μας, πρώτιστα με τις οικογένειές μας, ανακαλύπτοντας κάποια αυτονόητα που μέχρι την προ κορονοϊού περίοδο αγνοούσαμε ή καλύτερα αποφεύγαμε να ασχοληθούμε μαζί τους και να τα εκτιμήσουμε. Πράγματα απλά, αλλά πολύ σημαντικά, όπως η κουβέντα και η ανταλλαγή σκέψεων και προβληματισμών με τα παιδιά μας (ουσιαστικά η γνωριμία μας μαζί τους), η οικογενειακή έξοδος έστω και για λίγο αλλά σε καθημερινή βάση και κυρίως χωρίς τη χρήση αυτοκινήτου, όπως και η βόλτα με το σκύλο μας και πολλά άλλα.

Συνήθειες που μπορεί να τις αποκτήσαμε μέσα από τον περιορισμό που μας επιβλήθηκε οι οποίες όμως μας απελευθέρωσαν από το καβούκι του εγωισμού και της προσωπικής και μόνο ικανοποίησης όπου βρισκόμασταν κλεισμένοι όλο το προηγούμενο διάστημα.

Κι εδώ είναι που θα παιχτεί το μεγάλο στοίχημα για όλους μας με τη χαλάρωση των περιοριστικών μέτρων. Θα κρατήσουμε τις καλές και επωφελείς συνήθειες που αποκτήσαμε με την καραντίνα ή δεν θα χρειαστεί να περάσει ούτε μια μέρα από τη χαλάρωση των μέτρων για να επανέλθουμε στα δικά μας; Το μπαλάκι βρίσκεται αποκλειστικά στα δικά μας χέρια και ο καθένας από μας έχει και την ευθύνη της επιλογής για το πώς θα το χρησιμοποιήσει από δω και πέρα.