Συγκεκαλυμμένη πολιτική άμεσων απελάσεων

Του Γιάννη Κακαρή

 

Από την αρχή της δημοσιογραφικής διάσκεψης για το μεταναστευτικό ο Υπουργός Εσωτερικών Νίκος Νουρής προσπάθησε να στείλει το μήνυμα για «ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική». Για χιλιοστή φορά, όμως, κατέθεσε ανακρίβειες και προσπάθησε να στείλει αρνητική εικόνα για όλους τους πρόσφυγες. Στόχος να γίνει αποδεκτή η πολιτική του και να συσπειρώσει το ακροδεξιό ακροατήριο του κόμματός του. Εννοείται ότι μπροστά στον «ιερό αυτό σκοπό» δεν υπάρχει πρόβλημα αν σπέρνουμε το ρατσισμό και την ξενοφοβία. Εξάλλου κάτι τέτοιο θα αυξήσει και την εκλογική και πολιτική επιρροή του Συναγερμού.

Αρχικά ο κ. Νουρής προσπάθησε να μας νουθετήσει, υποδεικνύοντάς μας ότι είναι λάθος να τσουβαλιάζονται μετανάστες, πρόσφυγες, αιτητές ασύλου ως να είναι όλοι ένα. Ωστόσο με έναν ταχυδακτυλουργικό τρόπο έκανε ακριβώς αυτό, τοποθετώντας ουσιαστικά όλους τους πρόσφυγες στην κατηγορία των παράνομων μεταναστών και των εγκληματικών στοιχείων! Παραθέτοντας τον αριθμό των αιτήσεων ασύλου από το 2008 μέχρι σήμερα, αποφάνθηκε ότι οι πρόσφυγες ανέρχονται στον αριθμό κατοίκων της Πάφου, κάνοντας σύγκριση με τον πληθυσμό της Γερμανίας. Ωστόσο ένα πράγμα είναι ο αριθμός των αιτήσεων και άλλο ο αριθμός παραχώρησης πολιτικού ασύλου. Στους αιτητές ασύλου συμπεριλαμβάνει ανθρώπους που διαμένουν στον τόπο μας εδώ και 12 χρόνια. Σύμφωνα με τα στοιχεία, ο πραγματικός αριθμός των αιτήσεων ανέρχεται σήμερα στις 19 χιλιάδες.

Ο κ. Νουρής, αν και έκανε παραδοχή ότι αποτελεί πρόβλημα η γκετοποίηση των προσφύγων, στην «ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική» που παρουσίασε δεν γίνεται αναφορά σε προγράμματα ένταξης.

Ο Υπουργός Εσωτερικών μάς είπε ακόμη ότι θα αναγκάζουν τους φοιτητές να υπογράφουν ότι δεν θα ζητήσουν άσυλο κατά τη διαμονή τους στην Κύπρο. Τι γίνεται αν κατά τη διάρκεια της παραμονής τους ανατραπούν τα δεδομένα στη χώρα τους; Σε ό,τι αφορά τους εικονικούς γάμους θα αυξήσουν, είπε ο κ. Νουρής, τα πιστοποιητικά που θα απαιτούνται και σε περίπτωση που ένας δήμος «πιαστεί» να παρανομεί, τότε θα του αφαιρείται η άδεια.

Και στις δύο πιο πάνω περιπτώσεις δεν μας λένε τι θα κάνουν για να πατάξουν το δουλεμπόριο και το κύκλωμα, το οποίο εκμεταλλεύεται τους πρόσφυγες στο βωμό του κέρδους.

Σε άλλο σημείο, πιο ξεκάθαρη δεν θα μπορούσε να είναι η δημιουργία «φαστ τρακ» διαδικασιών, ώστε να απελαύνονται άμεσα οι πρόσφυγες, αφού οι 75 ημέρες που έχουν το δικαίωμα για έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο θα γίνουν 10. Σημειώνουμε ότι ο πρόσφυγας δεν γνωρίζει τη γλώσσα ούτε έχει τη δυνατότητα να υπερασπιστεί ο ίδιος τον εαυτό του. Έστω και αν κάποιοι τα καταφέρουν και κάνουν έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο, δεν θα προλάβουν να εξεταστεί, αφού θα απελαύνονται. Δηλαδή αν κάποιος θα στέλνεται πίσω στη χώρα του, έστω και αν διατρέχει πραγματικό κίνδυνο, εάν κερδίσει την έφεση και εάν μέχρι τότε είναι ζωντανός, θα μπορεί να επιστρέψει για να πάρει πολιτικό άσυλο…