Τα άνθη του κακού…

Της Ανθής Ερµογένους

Της έλεγα να µην κατηγορεί την γκόµενα. Όταν την κατηγορείς, ο άλλος της κτίζει υπερασπίσεις. Στις χαλασµένες σχέσεις φταίνε οι µέσα, ποτέ οι εξωγήινοι. Κανένας τρίτος δεν µπαίνει σε γερά σπίτια, κανένας δεν φεύγει από κάπου καλά. Το βάλτωµα έπρεπε να το εντοπίσει µε τον επίσηµο αγαπηµένο.

Αν ο επίσηµος αγαπηµένος ωστόσο ξοφλήσει τη σχέση στην πρώτη κρίση, επειδή αφέθηκες και δεν έκανες όσα στην αρχή, αν πάει σε άλλη γκόµενα, είναι φυγόπονα επιπόλαιος. Από σχέσεις φεύγεις όταν τα πράγµατα άλλαξαν ανεπανόρθωτα, όταν η φίλη αρνείται να ξεβαλτώσει.

Πριν εγκαταλείψεις οφείλεις kind reminder. Μήπως βρείτε χαµένα στοιχεία και περάσετε από την ανεραστότητα στη σχέση µε ψυχή.

Τα ίδια ισχύουν και για ό,τι παράγει πολιτική. Όπου φίλη, βάλε κάποιον πολιτικό µηχανισµό. Όπου γκόµενα, βάλε εξωτερικούς παράγοντες, αλλιώς εξιλαστήριους, όπου επίσηµος αγαπηµένος βάλε εσένα.

Σε µια κακή πρόσληψη της κατάστασης, σου λέει φτάνει κριτική και µουρµούρα όποτε παλεύεις να θυµίζεις τι σας ταίριαξε κάποτε και καταµετράς όσα θες να γίνουν για να σας επαναφέρουν.

Η φίλη µου, ο πολιτικός µηχανισµός που του φταίει η γκόµενα, ενίοτε κι ο επίσηµος αγαπηµένος. Τεµπέλικη εποχή, τεµπέλικη εκδοχή. Το πάθος της φίλης αφοµοιώθηκε στη ρουτίνα. Έτσι συµβαίνει αν δρας µόνο επιγραµµατικά στα σηµεία των καιρών. Κάθε κοµµατικός µηχανισµός φταίει όλους τους άλλους εκτός από τον εαυτό του. Φταίει τον σύντροφό του. Φτύνει πάνω του. Αγνοεί πως εκείνος που γκρινιάζει, όσο άχαρο κι αν είναι, είναι όποιος θέλει να το σώσει, σε µια αρδευτική διαδικασία να βρεις και να θυµηθείς το πάθος. Είναι όποιος ζητά να κρατηθεί µαζί σου. Αυτός που δεν σε θέλει πια, δεν ασχολείται. Οι σχέσεις, οι πολίτες θέλουν τον άψογο συµπαίκτη, τον άψογο πολιτικό µηχανισµό.

Το δεύτερο πιο παραπλανητικό, πιο στρουθοκαµηλιστικό, είναι το να µετατοπίζει η κάθε φίλη/κοµµατικός µηχανισµός την ευθύνη αποτυχίας σε τρίτους. Το να φορτώνει τη βαρυκίνητη σχέση αλλού. Στην αντιπολίτευση, στις πέµπτες φάλαγγες, στον κακό τους τον καιρό. Το πρώτο πιο παραπλανητικό και στρουθοκαµηλιστικό είναι να µην εντοπίζει καν το λίµνασµα. Να µην κάνει τίποτα να αλλαξοδροµήσει από την αποτυχηµένη προοπτική. Να µην προβλέπει καν την αποτυχηµένη προοπτική. Στις σχέσεις, στις πολιτικές δράσεις πρέπει να έχεις αντανακλαστικά και να ιδρώσεις. Πρώτα να διαπιστώσεις.

Όποιος λέει ότι δεν τον νοιάζει αν φύγει ο άλλος, ακολουθεί µοναχικές πορείες. Η επιλογή µοναχικότητας είναι µια παθητική µορφή εγωισµού. Αν γίνεσαι λογοκουβαλητής δικαιολογιών, αν διαµελίζεις θεωρίες, αν στρεψοδικείς, τέλειωσε. Πρέπει συνεχώς να µαρσάρεις στη σχέση και στην πολιτική δράση, όχι διασπορικά σε επετείους. Να έχει οίστρο το πάθος στην παραγωγή πολιτικής. Κανείς δεν φεύγει από σχέση διεγερτική. Φεύγει όταν ο κάποτε άψογος συµπαίκτης επιµένει ασάλευτα στη χλιαρότητα.

Οι σχέσεις πρέπει να είναι αποτρόπαια όµορφες για να δουλεύουν. Τώρα όπου πολιτική οµάδα, θα πρέπει να προσέξουµε να µην έρθει η στιγµή που θα µας αφορά. Και αν έρθει, να µη φταίξουµε αγαπηµένους και γκόµενες. Κάτι τέτοιο δεν δικαιούται να αφορά οτιδήποτε θέλει να ονοµάζεται αριστερό.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy