Της Ανθής Ερμογένους
Μα τι ωραία μας πάει αυτό που φέρατε, λέει ο γλείφτης. Εν τω μεταξύ το δώρο ήταν φτηνό, μια ρέπλικα αυτών που έχουν εκείνοι. Ένας άνθρωπος ψοφίμι πνευματικό. Θρεφτάρι κοινωνίας αδρανοποιημένων. Έχει συνθλιβεί ανάμεσά τους. Τον έχεις ήδη ξεχάσει. Ο γλείφτης κράζει τέχνες και συγγραφείς. Γίνεται μια φτηνή απομίμηση όποιου έχει εξουσία. Μόνος δεν παράγει. Σκέψη, ή, λόγο. Λέει, γράφουν οι τεμπέληδες. Η παραγωγή λόγου είναι παρλαπίπες. Την ίδια ώρα μια τηλεμαχία τον καθηλώνει στον καναπέ να διαμορφώσει άποψη. Ένας ανώνυμος αστικός περίγυρος τον έχει διαμορφώσει. Από τη γλώσσα που μιλάμε ώς τη σκέψη που διακινούμε, είμαστε ό,τι έχουμε απορροφήσει από τον περίγυρο. Είμαστε όσα ακούσαμε, όσα βιβλία προηγήθηκαν πάνω μας. Ο γλείφτης να έχει το πολύ διαβάσει τη βιογραφία του Στηβ Τζομπς ή βιβλία τύπου «Τα δέκα βήματα της επιτυχίας». Ο γλείφτης θέλει μασημένη τροφή. Συμπυκνωμένα τρέιλερ. Κανέναν ηγέτη να τα πει κι αυτός, να τα επαναλάβει αύριο στην παρέα σαν να είπε τη μεγάλη φιλοσοφία, να κάνει τον έξυπνο. Μέχρι εκεί πάει. Η ανάγκη διανόησης είναι γι’ αυτόν φαιδρότητες. Ενθυλακώνεται στις λιγοστές εμπειρίες κι ερεθίσματά του.
Ό,τι οδηγεί στη σκέψη είναι η γλώσσα, η ελευθερία και το συναίσθημα. Δεν περιέχεται σε κανένα. Ο γλείφτης είναι όσα απέκτησε επί τροχάδην. Μια χοντρή δέσμη κανόνων της κοινωνίας τον απαλλάσσει από τον κόπο να σκεφτεί περαιτέρω. Οι γλείφτες είναι ακριβώς τα μυαλά που οι εξουσίες θέλουν. Αμετάκλητα διαμορφωμένα. Γι’ αυτό δεν τους προωθούν τη γραφή και την ανάγνωση. Τα πλασάρουν ως βλακείες. Τον διανοούμενο ως περίπου άχρηστο. Ο γλείφτης το αναμασά. Δεν αντιλαμβάνεται ότι μερικές αράδες, ένα κείμενο, είναι ένας κινούμενος μάρτυρας της ιστορίας, δεν ξέρει ότι μπορεί να εισβάλλει από τις ρωγμές του, για αυτό και θεωρεί τα βιβλία ακίνδυνα. Χασομέρι. Πείτε του πως αν η γραφή δεν έπλαθε κοινωνίες, δεν θα υπήρχε τιμωρία λογοκρισίας. Υπάρχουν πολλών ειδών ακτιβιστικά εργαλεία. Η γλώσσα, είτε υπαγορεύει είτε αγορεύει, μπορεί να μεταστρέψει, να εκκενώσει τα σημεία μέσα μας. Ένα βιβλίο μπορεί να εξομοιωθεί με το θάνατο μιας εγκατεστημένης σχέσης. Είναι μια σύνθεση προοπτικών. Είναι σημείο διέλευσης της ιστορίας. Ροκανίζει από την εξουσία. Ένας που γράφει -ένας που γράφει καλά- αναλαμβάνει το θανατηφόρο βάρος των σκέψεών μας. Επιδεινώνει το αίσθημα αποσύνδεσης από άχρηστες, λάθος προσεγγίσεις, ανοίγει δρόμους σε ερμηνείες. Ένα κείμενο είναι η πράξη γνωριμίας μας με κάτι. Κυοφορείται μέσα μας. Μια σκέψη γραμμένη αποκτά το καθεστώς της ελευθερίας της, μπορεί να αποσυναγωγήσει κι άλλους.
Ο γλείφτης βαριέται να σκάψει λες και του ‘χαν κάνει μανικιούρ. Και έτσι δεν θα ελευθερωθεί. Το ιδανικό της εξουσίας. Ξύλο απελέκητο. Η γραφή είναι τελετουργική πράξη προς τη συλλογικότητα. Καμία γραφή δεν έχει μοναξιά. Είναι φορτισμένη με νομή προβληματισμού. Είτε λειτουργεί ως πράξη, ή, υπότιτλος. Αυτό που περιγράφει μπορεί να αποκαθηλώσει αυτό που κυριαρχεί στον εαυτό μας. Και τις κοινωνίες. Στεγνωμένε, άκαρπε, γλείφτη, έχε στο μυαλό σου τον πόλεμο που κήρυξαν τα αυταρχικά καθεστώτα παγκόσμια έναντι του μεγαλύτερου εχθρού τους, του γραπτού λόγου. Εσύ μη διαβάζεις, υποτίμα όσους το κάνουν, πες τους φρου-φρούδες, εξασφάλισε τα νώτα σου στο λίγο κι αρκετό, ουδετεροποιήσου. Μη χαλάσει το μανικιούρ.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
