Αν λείπει η επαρκής ερευνητική δημοσιογραφία στην Κύπρο; Υστερεί, ναι. Μετά το βίντεο του AlJazeera, άρχισαν τα: που ήταν οι Κύπριοι δημοσιογράφοι τόσα χρόνια. Θα πω που ήταν.
Πρώτα απαντάμε που ήταν οι ερευνητικές, διωκτικές αρχές. Και εάν δημοσιογράφοι υποκαθιστούν αστυνομία, εισαγγελέα, ελεγκτή. Η ερευνητική δημοσιογραφία έχει κατά μεν αυτό τον ρόλο, όπως και της άσκησης ελέγχου στην εξουσία. Όμως αυτό δεν αφαιρεί τις αρμόδιες αρχές από την εξίσωση. Δεν αμφισβητώ πως πολλοί δημοσιογράφοι, είναι συνεπές δείγμα μιας υπόλοιπης κοινωνίας. Με μειωμένα αντανακλαστικά, απροθυμία εμβάθυνσης, κόπο διείσδυσης, περιορισμένη αντίληψη, κουλτούρα μη διακινδύνευσης της εργασιακής ασφάλειας, μη συγκρουσιακοί. Μέσα από τέτοια δείγματα, αγνοούμε καλούς δημοσιογράφους. Που όταν δημοσιεύουν απολύονται. Που επειδή μιλούν, ονομάζονται αναρχοάπλυτοι, «οι save Αkamas», γραφικοί. Πνίγονται στην εικόνα γιατί συνήθως δεν έχουν εκείνη με την οποία ταυτίσαμε τον «σοβαρό δημοσιογράφο» τσάκισης και καλοκτενισμένης κόμης. Στη δίκη της Αγγλίδας, φιλοξενήσαμε διεθνείς δημοσιογράφους. Reuters, BBC, Al Jazzera, CNN. Οι πλείστοι δεν είχαν προφίλ δημοσιογράφου του κοστουμιού. Ήρθαν με φούτερ και αξύριστοι. Μια εξηντάρα του Reuters, με μωβ μαλλιά. Θυμάμαι μήνυμα από άνθρωπο της κυβέρνησης, «μόνο από αυτό δες και κατάλαβε ποιοι το καλύπτουν».
Να αναλύσουμε όμως την κουλτούρα του Κύπριου δημοσιογράφου, αλλά και τι περιθώριο του αφήνει το σύστημα. Προχθές δημοσιογράφος μεγάλης εφημερίδας, μου αναφέρει ρεπορτάζ της στην περίκλειστη Αμμόχωστο. Ότι το τεστ για το οδόφραγμα, θα το πληρώσει η τσέπη της. Άρα την ώρα που απαιτείτε ο/η δημοσιογράφος να κάνει έρευνα και ρεπορτάζ, θυμηθείτε πως ο Al Jazzera για να έχει ο δημοσιογράφος του αποτέλεσμα, πληρώνει ΚΑΘΕ έξοδο έρευνας. Επίσης δίνει ΧΡΟΝΟ γιατί δεν κάνει περικοπές προσωπικού, αφήνοντας δημοσιογράφους σε υπερταχύτητες οι οποίες αναγκαστικά μειώνουν την εμβάθυνση στο περιεχόμενο. Να θυμάστε επίσης, πως, είμαστε τόσο μικρός τόπος που, ποιος να διεισδύσει σε μεγαλογραφεία undercover χωρίς στήριξη Ομίλου; Το σημαντικότερο όμως είναι πως, ακόμα κι αν ένας δημοσιογράφος έφερνε ευρήματα τέτοια όπως των Cyprus Papers, σχεδόν ΚΑΝΕΝΑΣ δεν θα τα φιλοξενούσε.
Στο ξεπούλημα της Cyprus Airways που έσερνε σκάνδαλα, ως freelancer τότε, προσέγγισα μεγάλα ΜΜΕ για να ολοκληρωθεί η διερεύνηση και ακολούθως να προβληθεί. Αρνήθηκαν ένα προς ένα. Χρειάστηκε να προσεγγίσω τον Κώστα Εφήμερο του TheProjectInternational στην Αθήνα, για να γίνει μέσω της δημοσιογραφικής τους πλατφόρμας, ξέροντας πως είναι από τα λιγοστά σπουδαία σε δημοσιογραφική κουλτούρα media. Ήταν και ο μόνος που δέχτηκε. Που διάβασε προσεκτικά ολόκληρους τόμους εγγράφων. Που ήρθε με απορίες, διασταύρωσε. Σε λίγες βδομάδες έκλεισε ραντεβού με μετόχους, πιλότους, ακόμα και τον ΠτΔ για να διασταυρώσει την εμπλοκή στην προσφορά της RyanAir. Βέβαια και δεν ήταν απλό. Χρειάστηκε να πει ότι ήταν συνέντευξη εφ’όλης της ύλης, κάτι που παρέσυρε τον ΠτΔ, ο οποίος θεώρησε ότι αφορούσε θέματα Eurogroup που έτρεχαν τότε. Δυστυχώς το ραντεβού ακυρώθηκε γιατί απεβίωσε αρχισυντάκτης του ΤΡΡ τη μέρα του ταξιδιού (έξοδα πληρωμένα από την τσέπη εμού και του ιδίου). Στη συνέχεια έφυγε από τη ζωή ο Εφήμερος και κανένα τοπικό ΜΜΕ δεν δέχτηκε να δώσει χρόνο, χρήμα και δημοσιότητα για ολοκλήρωση της έρευνας. Θεωρώ, ότι πριν μηδενίσετε δημοσιογράφους του τόπου, μιλήστε για τους ομίλους που δεν τους δίνουν χρόνο, χρήμα, φωνή και ελευθερία.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
