Τα δικά «µας» συµφέροντα

Του ∆ηµήτρη Παλµύρη

Είναι πάρα πολλοί αυτοί που έχουν πολύ καλύτερη αντίληψη των διεθνών εξελίξεων όταν δεν αφορούν την πατρίδα τους. Πόσοι είναι αυτοί που δεν αναγνωρίζουν πως οι αµερικανικές επεµβάσεις στη Μέση Ανατολή έχουν ως απώτερο στόχο τους τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και ροών; Και όµως δεν αναγνωρίζουν όλοι πως το ίδιο συµβαίνει και µε την εξωτερική πολιτική της πατρίδας µας και τις κατευθύνσεις που παίρνει.

Να ξεκαθαρίσουµε. Σαφώς υπάρχουν αυτοί οι πολιτικάντηδες που (όσο προφανή και να είναι τα συµφέροντα) όταν πρόκειται για επίθεση της ∆ύσης παίζουν πάντα µε τις λέξεις για να µακιγιάρουν και να κάνουν αισθητικές επεµβάσεις στην αλήθεια. Αλλά αυτοί, µπορεί να πούλησαν τη φτηνή ψυχή τους στο νεοφιλελευθερισµό και να ονειρεύονται πως η δηµοκρατία είναι παζάρι και ότι είµαστε όλοι πόρνες. Μπορεί να χάνουν την επαφή τους µε την πραγµατικότητα όταν φιλώντας ποδιές, καταφέρνουν να βρουν µια µικρή γωνιά στο τραπέζι των αφεντικών. Μπορεί η οπτική τους από κει να είναι θολή και προπάντων βολική.

Αυτοί ωστόσο δεν έχουν τόση σηµασία. Σηµασία έχει πως θολή οπτική δυστυχώς αποκτούν πάρα πολλοί, όταν οι διεθνείς εξελίξεις περιλαµβάνουν την πατρίδα µας. Ακόµη και όταν αυτή η στρεβλή οπτική δεν είναι βολική για τα συµφέροντά τους. Ξαφνικά σε αυτές τις περιπτώσεις, αντί να βλέπουν και πάλι ξεκάθαρα τα οικονοµικά συµφέροντα τα οποία κινούν την πολιτική, βλέπουν µόνο εθνικά συµφέροντα. Βλέπουν παραδόσεις κρατών και προαιώνια πεπρωµένα.

Χάνονται ακόµη πιο πολύ οι γραµµές όταν θα πρέπει να ειδωθούν αυτά τα συµφέροντα και στις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης. Και το τραγικό είναι πως στην πατρίδα µας έχουµε την κυβέρνηση που όχι µόνο εξυπηρετεί τα συµφέροντα αυτών που ελέγχουν οικονοµικά το νησί, αλλά ανήκει σε αυτήν την κατηγορία. Είναι το εξόφθαλµο! Αυτό δεν χρειαζόµασταν καν να µας το φωνάζουν από το εξωτερικό.

∆εν χρειάζονται παρατηρητήρια για τη διαφθορά ούτε εκθέσεις για τη διαπλοκή.
Έτσι αυτοί αντί να λύσουν το Κυπριακό τραβάνε µε το σταυρό στο χέρι να χτίσουν δήθεν συµµαχίες που όλοι γνωρίζουν πως δεν θα προστατεύσουν τίποτα. Όµως αυτοί είναι αναγκασµένοι να παρασυρθούν σε τέτοιες περιπέτειες γιατί εκεί τους τραβάνε τα συµφέροντά τους. Όταν ο Νίκος Αναστασιάδης επιτίθεται στο διαµοιρασµό της εξουσίας µε τους Τ/κ, επιτιθέµενος στην πολιτική ισότητα, γιατί λέει πως αυτό είναι ενάντια στα συµφέροντα της ε/κ κοινότητας, µιλά για τα δικά του συµφέροντα.

Γιατί την πολιτική εξουσία αυτός και η τάξη του την κρατάνε!
Πλέον είναι καιρός να µιλάµε και για αυτό καθαρά: εµείς έχουµε να χάσουµε ή να κερδίσουµε κάτι σε έναν τέτοιο διαµοιρασµό;