Τα παιχνίδια με την ακροδεξιά

Του

Μιχάλη Μιχαήλ

 

Ένα από τα μεγάλα διακυβεύματα που έχει να αντιμετωπίσει η Ευρώπη και ενόψει ευρωεκλογών είναι η απειλητική άνοδος της ακροδεξιάς. Αυτοί δεν αποτελούν σε καμιά περίπτωση την εναλλακτική πρόταση για τη βαθιά κρίση αξιών που διέρχεται η Ε.Ε. Γιατί; Για έναν απλούστατο λόγο. Το υποδηλώνει άλλωστε και ο προσδιορισμός τους: ακροΔΕΞΙΑ. Για να είναι ακροδεξιά σημαίνει ότι είναι ενταγμένη σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό πλαίσιο, αυτό της Δεξιάς. Είναι γνωστό μέσα από την ιστορία ότι όποτε ο καπιταλισμός βρέθηκε σε αδιέξοδα ή σε κίνδυνο μπήκε μπροστά η ακροδεξιά (με όλες της τις εκφάνσεις) κι ανέλαβε τη διάσωση του συστήματος. Αυτό συνέβη στη Γερμανία του Χίτλερ, αυτό συνέβη λίγο αργότερα στην Ισπανία κι αργότερα σε πολλές χώρες της Ευρώπης, περιλαμβανομένης και της Ελλάδας με τη Χούντα. Αλλά αυτό επιχειρείται και σήμερα με τα όσα συμβαίνουν στη Λατινική Αμερική όπου με τη βοήθεια των ΗΠΑ όσες χώρες δεν βρίσκονται κάτω από ακροδεξιά εξουσία, να περάσουν κάτω από αυτήν.

Όμως κι ο άλλος προσδιορισμός, αυτός του εθνικιστή και πάλι προσδιορίζει ιδεολογικά το χώρο της Δεξιάς. Διότι όπως είναι γνωστό, ένας συνειδητοποιημένος Αριστερός δεν μπορεί να είναι εθνικιστής.

Πέραν αυτών, έχουμε τα παραδείγματα στη σημερινή Ευρώπη όπου στην Ουκρανία, την Αυστρία, την Ουγγαρία και την Ιταλία κυβερνούν οι ακροδεξιοί και οι καταστάσεις έχουν χειροτερέψει τόσο σε επίπεδο επιβίωσης των πολιτών με την εισαγωγή αντιλαϊκών και αντεργατικών νόμων και κανονισμών. Υπάρχει όμως ακόμα ένα αξιοπρόσεκτο δεδομένο το οποίο πέρασε απαρατήρητο από τα μέσα ενημέρωσης.

Την περασμένη βδομάδα ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Ε. Μακρόν, ανακοίνωσε ενώπιον του Εβραϊκού Συμβουλίου της χώρας του ότι θα θέσει εκτός λειτουργίας τρεις ακροδεξιές οργανώσεις λόγω της ανάπτυξης του αντισημιτισμού στη χώρα. Και ο κυριότερος εκφραστής του αντισημιτισμού είναι η ακροδεξιά και οι εθνικιστές. Την ίδια ημέρα μια άλλη είδηση μάς πληροφορούσε ότι ο Πρόεδρος του Ισραήλ, Βενιαμίν Νετανιάχου, κάλεσε ακροδεξιά-εθνικιστικά κόμματα της χώρας του με μικρό εκτόπισμα να συνενωθούν και να συνάψουν συμμαχία με το κόμμα του προκειμένου να έχουν την πλειοψηφία στη Βουλή! Όλα αυτά που συμβαίνουν δείχνουν τη μεγάλη πολιτικο-ιδεολογική σύγχυση που υπάρχει σήμερα στον κόσμο.

Και η απάντηση σε όλα αυτά είναι η ενίσχυση της Αριστεράς, παρά το ότι και σε αυτόν το χώρο παρατηρείται τα τελευταία χρόνια μια ιδεολογικο-πολιτική σύγχυση.

Όμως η Αριστερά είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να αντισταθεί σε όλα αυτά.