Το δικό μας μανιφέστο

Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, οι μη έχοντες και οι άκληροι, οι χαμηλών και χαμηλότατων εισοδημάτων, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι ανάπηροι και οι μονογονιοί, οι διαζευγμένοι, όλες οι ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού και όσοι απέμειναν μισθοσυντήρητοι – όλοι αυτοί- δεν έχουν τίποτε να χάσουν παρά τις αλυσίδες του μνημονίου. Οι κινητοποιήσεις για τις οποίες ετοιμάζονται οι συνδικαλιστικές οργανώσεις είναι το λιγότερο.

Το κοινωνικό μνημόνιο ή μανιφέστο που θα αγκαλιάζει όλες αυτές τις ομάδες του πληθυσμού, τους πολλούς και όχι τους λίγους, είναι το μείζον. Αν κερδηθεί αυτό, τότε κερδήθηκε η πρώτη μάχη της κοινωνίας ενάντια στον ατομικισμό και υπέρ της συλλογικότητας, ενάντια στην δικτατορία των μονοπωλίων και των πολυεθνικών, υπέρ των λαϊκών διεκδικήσεων και κατακτήσεων. Γιατί το μανιφέστο του νεοφιλευθερισμού που υιοθέτησαν οι κυβερνώντες δεν αντέχεται άλλο.

Η μεγάλη κινητοποίηση που εξαγγέλλεται τώρα από το βήμα του συνεδρίου της ΠΑΣΕΥ ΠΕΟ για τις 16 Δεκεμβρίου πρέπει να στείλει το μήνυμα ότι τέλειωσε η ανοχή και η κοροϊδία του λαού και των εργαζομένων. Η αρπαγή του πλούτου από το δημόσιο και τους πολλούς και η μεταφορά του στους λίγους πρέπει πάση θυσία να ανακοπεί.

Οφείλουμε να ορθώσουμε το ανάστημά μας στους κλέφτες και τα λαμόγια που ποδοπατούν και λυμαίνονται ό,τι κτίστηκε με απεργιακούς και εργατικούς αγώνες, ό,τι κατακτήθηκε με τις θυσίες των εργαζομένων διαχρονικά. Πρέπει να να μην επιτρέψουμε άλλους πειραματισμούς σ’ αυτούς που βρήκαν τον πιο αισχρό, ανήθικο τρόπο να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη των πολιτών και να τού υποκλέψουν το υστέρημά του.

Να υψώσουμε στεντόρεια τη φωνή σ’ αυτούς που ξηλώνουν μέρα με την ημέρα το κοινωνικό κράτος, να πούμε «όχι» σ’ αυτούς που αποδομούν κερδοφόρους και αποδοτικούς οργανισμούς και υπηρεσίες που κράτησαν όρθιο το κράτος σε στιγμές δύσκολες, όπως το 1974 και όχι μόνον.

Ο λαός έχει τη δύναμη να βάλει τέρμα στον οδοστρωτήρα των λαϊκών και εργατικών κατακτήσεων όπως είναι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζουν οι κυβερνώντες εδώ και 20 μήνες. Αναμένουμε ότι γυναίκες και άντρες, με όπλο την αξιοπρέπειά τους, με έγνοια τους την πατρίδα που θα παραδώσουν στα παιδιά και τις μελλοντικές γενιές, θα ενώσουν τη φωνή και τη δύναμή τους στις 16 Δεκεμβρίου, κόντρα στο ανάθεμα του μανιφέστου της λιτότητας και της ύφεσης.

Ανάπτυξη και θέσεις εργασίας θα είναι το δικό μας μανιφέστο, ψωμί, παιδεία και ελευθερία, το σύνθημα και η προμετωπίδα του αγώνα μας. Εκείνη τη μέρα έχουμε λόγο να είμαστε στο δρόμο μαζί με τους 20 κοινωνικούς φορείς και συνδιοργανωτές της κινητοποίησης. Να πυκνώσουμε τις γραμμές του αγώνα τώρα.