Το πρόσχημα του «αθέμιτου ανταγωνισμού»

Του Κώστα Κωνσταντίνου

Η μόνη χαραμάδα φωτός μεταξύ του τείχους που χωρίζει την Κύπρο για 42 συναπτά έτη έρχεται από τη διάνοιξη των οδοφραγμάτων. Μια εξέλιξη που κατέρριψε το ντενκτασικό δόγμα ότι ουδεμία συνεργασία μπορεί να υπάρξει μεταξύ των δύο κοινοτήτων.

Ο μύθος που καλλιεργήθηκε στις δύο κοινότητες από τους ακραίους κύκλους, που ουδέποτε είδαν με καλό μάτι την επανένωση, δεν καταρρίφθηκε ακαδημαϊκά ούτε θεωρητικά. Απορρίφθηκε στην πράξη.

Εκκλησίες προ του φάσματος της ολικής καταστροφής αναστηλώθηκαν, μοναστήρια προς του φάσματος της κατάρρευσης επιδιορθώνονται, μνημεία ανοίγουν τις πόρτες τους σε κόσμο που τα έβλεπε απλά ως μια αφίσα στον τοίχο ενός σχολείου ή ως μια μπροσούρα σε ένα από τα τετράδια της δημοτικής εκπαίδευσης.

Πολλοί ήταν που αντιλήφθηκαν ότι απέναντι δεν ζουν ανθρωπόμορφα τέρατα. Την ώρα που η βούληση για πολιτική λύση βαλτώνει μεταξύ Ελβετίας, Νέας Υόρκης και Λευκωσίας, πολλοί έκαμαν το επιπλέον βήμα.

Να γνωρίσουν την άγνωστη Κύπρο. Όπως και τα άγνωστα εγκλήματα, κάποια από τα οποία έχουν όνομα και επώνυμο. Μαράθα, Σανταλάρης. Η νέα ατμόσφαιρα φαίνεται ότι δεν βολεύει κάποιους, που απλά θέλουν οι αλήθειες του παρελθόντος να παραμείνουν κλειδωμένες και απομονωμένες, μαζί με το σύνοικο στοιχείο, στο βορρά.

Δεν μπορεί, εκτιμώ, να εξηγηθεί η πολιτική στάση κάποιων ως προς τη μη διάνοιξη του οδοφράγματος Δερύνειας, δεδηλωμένο αίτημα των Αρχών της Δερύνειας, δημοτών της κοινότητας και ευρύτερα πολλών άλλων.

Την ίδια ώρα που κάποιοι ψάχνουν για να στήσουν στον τοίχο τα φαντάσματα που γεμίζουν με πετρέλαιο τις λιμουζίνες στα κατεχόμενα και ενώ κάποιοι τοπικοί άρχοντες φαντάζονται τον δήμο τους ως μια απομίμηση του Μόντε Κάρλο -με αντίστοιχες τιμές εννοείται- η μία από τις συνιστώσες του ενδιάμεσου, το Κίνημα Σοσιαλδημοκρατών ΕΔΕΚ εφηύρε το δικό της μύθευμα.

Το οδόφραγμα της Δερύνειας θα διευκολύνει, λένε χοντρικά, τη διακίνηση των τουριστών από τον Πρωταρά και την Αγία Νάπα προς την Αμμόχωστο με αποτέλεσμα και οι δύο τουριστικές περιοχές να υποστούν έναν αθέμιτο ανταγωνισμό και ίσως θέσει σε κίνδυνο και την απελευθέρωση της πόλης της Αμμοχώστου.

Σάμπως και σήμερα χωρίς τη διάνοιξη του οδοφράγματος, ο Πρωταράς και η Αγία Νάπα αποτελούν τον σοσιαλιστικό παράδεισο στον οποίο ο καθένας μπορεί να παραθερίσει στις πιο φιλολαϊκές τιμές της οικουμένης και στον οποίο το μαγικό φιλελεραβδί του Άνταμ Σμιθ τα άγγιξε όλα και τα πάντα λειτουργούν στην εντέλεια.

Σάμπως και ο Κύπριος καταναλωτής δεν μπορεί να βρει φθηνότερες διακοπές εκτός Κύπρου στο τσακ μπαμ. Σάμπως και η διέλευση από και προς τις περιοχές που δεν ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο η Δημοκρατία -ξεχάσαμε την ορολογία του ευρωπαϊκού κεκτημένου φαίνεται- δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί από άλλα σημεία. Τα οποία διέπονται από τον Κανονισμό για την Πράσινη Γραμμή.

Λυπάμαι, αλλά τέτοια επιχειρήματα, είναι απλά προσχήματα και φτηνές δικαιολογίες. Αλήθεια, κύριοι Σοσιαλιστές, σε ποιους Τουρκοκύπριους απευθύνεστε, με τέτοια αφηγήματα; Ασφαλώς και δεν περιμένω απάντηση.

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy