Το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα του καπιταλισμού έχει ισχυρούς βραχίονες, για να αναπαραγάγει ιδέες και μηχανισμούς, για να αυτοπροστατεύεται. Για να κάνει πλύση εγκεφάλου. Εν μέσω της καπιταλιστικής κρίσης αυτοί οι μηχανισμοί γιγαντώνονται. Βλέπουν τον πραγματικό τους εχθρό και επιτίθενται πριν προλάβουν οι λαοί να αντεπιτεθούν. Μάλλον πριν καν να αρχίσουν να κατανοούν την ανάγκη να αντεπιτεθούν. Εχουμε έτσι τη συστηματική υποβολή «αναγκαιοτήτων» που πέραν από το κάλυμμα, καμία σχέση δεν έχουν με τα λαϊκά συμφέροντα. Η «αναγκαιότητα» σωτηρίας «κρατών» και «οικονομιών» που προβάλλεται, λες και σώζονται οι λαοί και όχι τα μονοπώλια και η κερδοφορία τους. Εχουμε έτσι την ολοένα και εντεινόμενη αντικομμουνιστική υστερία, για να μην υπάρξει κίνδυνος από τη μόνη πραγματική απειλή στο σύστημα, το σοσιαλισμό. Για να μην υπάρξει καν στους λαούς η συνειδητοποίηση αυτού του γεγονότος και πόσο μάλλον η ανάλογη ελπίδα και πάλη. Εχουμε έτσι τις «πολιτικές αναδιατάξεις» ανάλογα με την περίπτωση. Με κλασική πάντοτε εφεδρεία την ακροδεξιά πάσης αποχρώσεως και το φασισμό που ως συστημικός βραχίονας από «απειλή» γίνεται αποκούμπι. Η περίπτωση της Ουκρανίας, όπου η ΕΕ καλούσε τα κόμματα να μην συνεργαστούν με το φασιστικό «Σβόμποντα» προ μερικών ετών, ενώ τώρα στηρίζονται ακόμη πιο ακραίοι ναζιστές και φιλοναζιστές, είναι χαρακτηριστική. Σε κάθε άλλη απόχρωση τα ίδια θα γίνουν και εντός των τειχών, όταν χρειαστεί είτε μιλάμε για την κάθε λογής Λεπέν ή τον κάθε λογής Φαράτζ. Υπάρχουν για παράδειγμα και τα «νέα κόμματα» της «κοινωνίας των πολιτών» ή μη, που «φυτρώνουν» εδώ και εκεί. Γι’ αυτό θα δανειστώ μια προψεσινή αναφορά του ΓΓ του ΚΚΕ που μέσα σε λίγες μόνο γραμμές διερωτώμενος ποιος θα είναι αντιπολίτευση, σκιαγράφησε το πολιτικό παιχνίδι: «Η ΝΔ, που λέει ”κόψε κι άλλα, γιατί θα γυρίσουμε πίσω”, ”μη δίνεις τίποτα ούτε τα ψίχουλα που υποσχέθηκες, γιατί δεν αντέχει η οικονομία”; Το ΠΑΣΟΚ ή ο Παπανδρέου, που θέλουν μερίδιο στην εξουσία για να εγγυηθούν σταθερότητα της αντιλαϊκής πολιτικής; Το Ποτάμι, που ενώ ψάχνει πού να κολλήσει, στη ΝΔ ή στον ΣΥΡΙΖΑ, εξελίσσεται στην πιο αλλοπαρμένη φωνή της κεντροδεξιάς και κεντροαριστερής τσόντας; Ή, ακόμα χειρότερα, τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής, που στάζουν δηλητήριο για τους ταξικούς αγώνες και μέλι για τα συμφέροντα της μεγαλοεργοδοσίας και του υποκόσμου; Ολα τα άλλα κόμματα συνταξιδεύουν στο συρμό που τρέχει στις ράγες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και είναι πρόθυμα να συγκυβερνήσουν ή να σπρώχνουν την όποια κυβέρνηση όλο και πιο συντηρητικά υπέρ της πλουτοκρατίας».
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy