Τούτες τις μέρες που έπρεπε να είναι αλλιώς τα πράγματα…

Της Μαρίας Φράγκου

Μέρες γιορτών, οι μέρες που διανύουμε. Μέρες που, όπως είθισται, οι ευχές δίνουν και παίρνουν. Για υγεία, ευτυχία, χαρά… Γιατί τα νοήματα της γιορτής τα ασπάζονται όλοι. Θρησκευόμενοι και μη. Μόνο που δεν θα ζήσουν όλοι το ίδιο τις μέρες των γιορτών.

Ούτε τα νοήματα ούτε οι ευχές θα είναι τα ίδια παντού. Στη Λωρίδα της Γάζας θα περάσει κι αυτή και η άλλη και η μεθεπόμενη Παρασκευή και όλες οι επόμενες, όπως πέρασαν και όλες οι προηγούμενες από τις 30 του περασμένου Μάρτη αλλά και όλα τα προηγούμενα χρόνια όλες οι ημέρες. Με την πορεία της Επιστροφής των Παλαιστινίων και της διαδήλωσης του πόθου και της επιθυμίας για δικό τους κράτος. Για ελεύθερη πατρίδα και ελεύθερους πολίτες.

Και πάλι τα όπλα θα στραφούν εναντίον τους και πάλι κάποιες οικογένειες θα κλαίνε πάνω από άψυχα κορμιά. Στη Συρία, οι εικόνες θα είναι ίδιες και τούτες τις μέρες. Μικρά παιδιά θα κοιτούν περίλυπα την καταστροφή γύρω τους και κάποια άλλα θα κοιτάζουν τον φωτογραφικό και τηλεοπτικό φακό με την ίδια απόγνωση όπως πάντα. Ανήμπορα να αρθρώσουν λέξη, και πολλές φορές συνεσταλμένα, γιατί κουράστηκαν να περιφέρουν τη δυστυχία, τη λύπη και το κακό που βρήκε τα ίδια και τη χώρα τους από δω κι από κει.

Γιατί αν ήταν μόνο με τη «διαδήλωση της δυστυχίας», αυτή θα είχε εκλείψει προ πολλού. Καμιά συμπάθεια και κανένας οίκτος δεν θα αλλάξει τις μέρες και τις νύχτες τους, ούτε κι αυτές που είναι για κάποιους γιορτινές. Σε άλλες περιοχές του πλανήτη, η φτώχεια και η εξαθλίωση δεν επιτρέπουν γιορτινό τραπέζι. Ένα ποτήρι γάλα και ένα πιάτο φαΐ φαντάζει, και είναι, πολυτέλεια…

Τούτες τις μέρες «πρωταγωνιστεί» στις ιστορίες και στη θεματική των γιορτών το παραμύθι για το κοριτσάκι με τα σπίρτα. Και μαστιγώνει, μια φορά το χρόνο, τον κόσμο των μεγάλων. Τον κόσμο των ισχυρών και όλων όσοι διαφεντεύουν τον κόσμο των παιδιών. Το κοριτσάκι με τα σπίρτα του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν δεν είναι πια χωρίς πρόσωπο. Δεν είναι πια χωρίς όνομα και χωρίς χώρα. Το κοριτσάκι με τα σπίρτα είναι όλα τα παιδιά του κόσμου. Κι έχει το όνομα του κάθε παιδιού που δεν μπορεί να ζήσει τη χαρά και τη μαγεία αυτής και της κάθε γιορτής, αλλά και δεν μπορεί να ζήσει τη χαρά και τη μαγεία της ΖΩΗΣ.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy