Τρεις φεµινίστριες νταλικιέρισσες

Του ∆ηµήτρη Παλµύρη

Η υπόθεση των τριών γυναικών που προχώρησαν στη ρατσιστική επίθεση σε τέταρτη γυναίκα στη Λάρνακα µου δηµιουργεί σύγχυση! Γιατί µέχρι τώρα δηµιουργείτο η εντύπωση πως αποτελούσαν αντρικό προνόµιο οι ρατσιστικές επιθέσεις. Και τώρα που τρεις γυναίκες σπάνε τα πατριαρχικά στερεότυπα της κοινωνίας µας δεν θα πρέπει να το γιορτάσουµε;

∆εν είµαι ο µέγας γνώστης αυτών των ζητηµάτων, αλλά οµολογώ πως πάντοτε µε συνάρπαζαν οι ροµαντικοί ιδεολόγοι αγωνιστές που ασχολούνται µε πάθος µε τα θέµατα ταυτότητας. Τους παρατηρώ µε δέος να ασκούν κριτική στο τι ιδέες έχουµε στο κεφάλι µας αντί για κριτική στον πραγµατικό κόσµο, στο µηχανισµό που τις δηµιουργεί. Είναι πλέον πραγµατικότητα πως όλη η αγανάκτησή µας θα εκτονώνεται στο πόσο ρατσιστές, πολυπολιτισµικοί, µισογύνηδες, φεµινιστές, ανθρωπινοδικαιωµατιστές, οµοφοβικοί ή µη θα είµαστε. Και προπάντων πόση περιβαλλοντική ευθύνη έχει ο καθένας µας προσωπικά, αυτό να µην το ξεχνάµε!

Εποµένως προσπαθώντας ο αδαής να λύσω τα ζητήµατα της προόδου και του συντηρητισµού στο µυαλό µου, δεν ξέρω εάν θα έπρεπε έστω και λίγο να πανηγυρίσω που επιτέλους φτάσαµε σε αυτά τα υψηλά επίπεδα ενδυνάµωσης γυναικών που και αυτές προχωρούν σε ρατσιστικές επιθέσεις. Οι γυναίκες αυτές όχι µόνο έστησαν καβγά, άλλα ήταν έτοιµες να παίξουν και ξύλο µε το αντίπαλο έθνος. Σαφώς όλους µας κέρδισε το ότι δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από το σχολικό παράδειγµα του γνωστού µας νταλικιέρη.

∆εν ξέρω φυσικά εάν είναι ταξική υπεροψία και απαράδεκτο στερεότυπο το να θεωρούµε τους νταλικέρηδες ως το υπόδειγµα υβρεολογίας και αξεστοσύνης. Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι γυναίκες αυτές έσπασαν το στερεότυπο του άντρα νταλικιέρη και αυτό είναι µια νίκη. Όσον αφορά το ακριβό αυτοκίνητο και την καλή βραδινή ενδυµασία των κυριών, εγώ θα έβλεπα τη διασταύρωση της θηλυκής σεξουαλικότητας που «ανήκει» στη γυναίκα µαζί µε την οικονοµική της χειραφέτηση που αποτελεί πρόοδο. Στο κάτω-κάτω η µόδα και η µόστρα αποτελούν τέχνη και όλοι ξέρουµε πως η Τέχνη αποτελεί πεδίο για φεµινιστικές κατακτήσεις.

Από την άλλη ίσως το ρατσιστικό στοιχείο αυτού του συµβάντος να οφείλεται στην εσωτερίκευση της πατριαρχικής εξουσίας από αυτές τις γυναίκες. Γιατί ως γνωστόν εάν κυβερνούσαν γυναίκες δεν θα υπήρχαν πόλεµοι. Γιατί ως γνωστόν τα προβλήµατα όπως η πατριαρχία, ο ρατσισµός, η µισαλλοδοξία, η οµοφοβία είναι κακές ιδέες που αποτελούν δηµιούργηµα του Σκοταδιού και εµείς οι πεφωτισµένοι τζεντάι που ήπιαµε Φως από τον µαγικό κρίνο, θα νικήσουµε!

Οι ιδέες είναι γέννηµα του Θεού και του διαβόλου, για να εξηγούµαστε! Αφού νικήσουν οι καλές ιδέες, τότε θα έρθει και η ∆ευτέρα Παρουσία. Η κοινωνία στην οποία δεν θα είµαστε ρατσιστές απέναντι στον εξαθλιωµένο µετανάστη που θα µας καθαρίζει αδήλωτος τα τζάµια. Όπου τους άντρες νταβατζήδες διακινητές ανθρώπων και χρήµατος θα εκπροσωπούν και δικηγορικά γραφεία µε γυναικείο όνοµα και όπου µαύροι πλανητάρχες θα κάνουν επεµβάσεις σε αφρικανικές χώρες για λευκά πετρελαϊκά λόµπι.