Η «αναρρίχηση» της Τουρκίας μας βρήκε απροετοίμαστους

epa09270330 Turkey's President Recep Tayyip Erdogan arrives for a NATO summit at NATO headquarters in Brussels, Belgium, 14 June 2021. The 30-nation alliance hopes to reaffirm its unity and discuss increasingly tense relations with China and Russia, as the organization pulls its troops out after 18 years in Afghanistan. EPA/FRANCOIS MORI / POOL

Του Κωστή Πιτσιλλούδη

 

Ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και η κυβέρνησή του εδώ και καιρό έχουν αλλάξει την εξωτερική πολιτική που ακολουθεί το κράτος τους, σε μία πιο ακραία και επεκτατική μορφή, έχοντας ταυτόχρονα μπόλικη δόση θρησκευτικού συντηρητισμού.

Για τη συγκεκριμένη πορεία που έχει λάβει η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, ευθύνονται μία σειρά από λόγους που άπτονται κυρίως οικονομικών και γεωπολιτικών ζητημάτων, αλλά και λόγω της αποσταθεροποίησης που παρατηρείται στον Καύκασο και στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή από το 2011 και εντεύθεν, αναλαμβάνοντας έναν κυρίαρχο ρόλο στην περιοχή.

Η αναρρίχηση της Τουρκίας, ως μία εκ των πιο ισχυρών περιφερειακών δυνάμεων και η παράλληλη πτώση της ισχύος της Αιγύπτου, δυστυχώς, δεν άφησε ανεπηρέαστη και τη δικιά μας πατρίδα, όπου η Τουρκία «τραβάει» ολοένα και περισσότερο το βόρειο κομμάτι της προς αυτήν. Φυσικά, τη βοήθησε και ο άνεμος που έστειλαν οι τριμερείς που επιδίωξε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, οι άνευ ουσίας γυροβολιές που έκανε, εκλιπαρώντας για μία καταδικαστική παράγραφο από τα διεθνή φόρα προς την Τουρκία, οι κυρώσεις που νόμιζε πως θα έρθουν από τους διεθνείς οργανισμούς εναντίον της και τα βέτο που προσδοκούσε από τους εταίρους. Τίποτα από αυτά δεν έγινε, με αποτέλεσμα οι συνομιλίες να παγιοποιηθούν, με τον ΓΓ του ΟΗΕ να περιμένει μάταια από τις δύο πλευρές να κάνουν ένα βήμα για να ξανακαθίσουν στο τραπέζι των συνομιλιών.

Παράλληλα, δεν εισακούστηκαν οι εκκλήσεις και οι εισηγήσεις που κατέθεσε το ΑΚΕΛ και ο κάθε σκεπτόμενος πολίτης προς την κυβέρνηση Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ για την επανέναρξη των συνομιλιών, αλλά και για την αποτροπή ή και ανατροπή των τετελεσμένων που επιχειρεί η Τουρκία.

Αντί αυτού, ο Πρόεδρος έκανε ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να μην επαναρχίσει ο διάλογος και να πετύχει το ακατόρθωτο που προ δεκαετίας φάνταζε όνειρο για την Τουρκία: Να μας μετατρέψει μπροστά στη Διεθνή Κοινότητα από θύμα σε συνένοχο τής μη επίλυσης του Κυπριακού. Με άλλα λόγια, έχουμε χάσει το δυνατότερο και ιστορικά δίκαιο χαρτί που κατείχαμε επί 40 και πλέον χρόνια.

Η προληπτική πολιτική και η πολιτική επίτευξης της λύσης αφέθηκε στο ψυγείο. Σε κρίσιμες στιγμές η κυβέρνηση τις ξεπαγώνει, χωρίς επιτυχία και αργότερα κλαίει και αναθεματίζει για τα αποτελέσματα.

Μέσα σε αυτό το σκοτεινό και δυσοίωνο περιβάλλον, ήρθε να προστεθεί και η χθεσινή άφιξη του Ερντογάν στα κατεχόμενα με την έπαρση του «τροπαιοφόρου» και του «νικητή» για να ανακοινώσει ότι θα κατασκευάσει ένα νέο «προεδρικό μέγαρο» και νέα «βουλή».

Πού είναι οι ευθύνες ενός ηγέτη, που δεν μπορεί να αποτρέπει τέτοιου είδους ενέργειες; Πού είναι η εκτίμηση και ο προγραμματισμός της κυβέρνησής του, για την επίλυση του Ζητήματος;

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy