Η ανιστόρητη Ευρώπη

Του Ευριπίδη Κλεόπα*

Έχει γίνει μόδα τα τελευταία χρόνια, στις κυβερνήσεις του δυτικού ημισφαιρίου, προσωρινά εκλεγμένοι πολιτικοί εκπρόσωποι να λαμβάνουν αποφάσεις που αφορούν θέματα επιστημονικά, αρμοδιότητας των ιστορικών και των ερευνητών. Η Ιστορία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την χειρίζονται κατά βούληση οι πολιτικοί. Τελευταίο κρούσμα είναι η προσπάθεια εξίσωσης του φασισμού με τον κομμουνισμό στην Ευρώπη, που κορυφώθηκε με το γνωστό ψήφισμα της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΟΑΣΕ και είναι τουλάχιστον άδικη και ανιστόρητη. Για να μην πούμε ότι σε μεγάλο βαθμό είναι και ιερόσυλη και κατάπτυστη. Ο χιτλεροφασιστικός στρατός μπήκε στις χώρες της Ευρώπης ως κατακτητής και ο Κόκκινος Στρατός ως απελευθερωτής. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια, που δεν μπορεί να την αλλοιώσει καμιά σκοπιμότητα, καμιά υστεροβουλία, κανείς ρεβανσισμός και καμιά μισαλλοδοξία. Είκοσι εκατομμύρια Σοβιετικοί στρατιώτες και πολίτες έπεσαν στη μάχη κατά του φασισμού. Το δεύτερο μέτωπο των δυτικών συμμάχων, με την απόβαση στη Νορμανδία, άνοιξε μόνο αφότου ο Κόκκινος Στρατός πρόλαβε ήδη κι απελευθέρωσε από τους φασίστες τη μισή Ευρώπη.

Η μεγάλη αντεπίθεση των συμμαχικών δυνάμεων, που σήμανε την αρχή του τέλους για το Γ’ Ράιχ, ξεκίνησε από τον Κόκκινο Στρατό, από τη σοβιετική πόλη Στάλινγκραντ. Όταν στις 9 Μαΐου του 1945 στο ισοπεδωμένο από τις βόμβες Βερολίνο υποστελλόταν η σημαία με τη σβάστικα και γινόταν η έπαρση της κόκκινης σημαίας με το σφυροδρέπανο, όλοι γνώριζαν και όλοι βίωναν στο πετσί τους ότι η κομμουνιστική ιδεολογία υπήρξε ο αντίποδας της φασιστικής. Και για την πρώτη άρχιζαν τότε να ανατέλλουν καλύτερες ημέρες σε όλο τον κόσμο, ενώ για τη δεύτερη άνοιγε ο δρόμος για τη δικαστική διαδικασία και την καταδίκη στη Νυρεμβέργη.

Δεν μπορούν λοιπόν σήμερα, χάριν ύποπτων σχεδιασμών στην Ανατολική Ευρώπη, με υπερατλαντική υποκίνηση ασφαλώς, να εξισώνονται και να ισοπεδώνονται τα πάντα. Αν μη τι άλλο, οι δύο ιδεολογίες χωρίζονται και από ποταμούς αίματος. Μπορεί στις χώρες της Βαλτικής και σε αρκετές ανατολικοευρωπαϊκές χώρες να ξεκίνησε εδώ και καιρό ένα κυνήγι μαγισσών, ένας ρεβανσισμός όπου δικάζονται, καταδικάζονται και φυλακίζονται υπέργηροι αγωνιστές-πατριώτες μόνο και μόνο γιατί, κατά τον απελευθερωτικό αγώνα της πατρίδας τους ενάντια στο φασισμό, συνεργάστηκαν με τους άνδρες του Κόκκινου Στρατού. Κι αυτό απλώς και μόνο για να αναχαιτιστούν τα κινήματα της Αριστεράς σ’ αυτές τις χώρες, διότι άρχισαν να αναγεννιούνται. Όμως η υπόλοιπη Ευρώπη και ειδικά η Ελλάδα τι κίνητρα έχει να συμπαραταχθεί στην ανίερη και ανιστόρητη αυτή διαδικασία εξίσωσης του φασισμού με τον κομμουνισμό; Είναι νοητό να εξισώνονται οι ταγματασφαλίτες και οι γερμανοτσολιάδες με τους αντάρτες του ΕΛΑΣ που πολέμησαν τους φασίστες; Αυτό λοιπόν το κατάπτυστο κείμενο, το ψήφισμα που ευτελίζει τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το ψήφισμα που ταυτίζει το καλό με το κακό, τα θύματα με τους θύτες, τους ήρωες και τους αγωνιστές με τους δοσίλογους και τους εγκληματίες, ανάγκασε φωνές όπως του Μίκη Θεοδωράκη, του Ντάριο Φο, του Χάρολντ Πίντερ, να απαντήσουν.

Πολλά έχουν ειπωθεί για τη συμφωνία Μολότοφ-Ρίμπεντροπ. Όμως, ένα χρόνο νωρίτερα, μια άλλη συμφωνία είχε πραγματοποιηθεί στο Μόναχο. Το Σύμφωνο του Μονάχου.

Στις 29 Σεπτεμβρίου του 1938, στο Σύμφωνο του Μονάχου, οι ηγέτες της Γερμανίας Αδόλφος Χίτλερ, της Ιταλίας Μπενίτο Μουσολίνι, του Ηνωμένου Βασιλείου Άρθουρ Νέβιλ Τσάμπερλεν και της Γαλλίας Εντουάρ Νταλαντιέ, αποφάσισαν από κοινού την προσάρτηση μέρους της Τσεχοσλοβακίας στο Γ’ Ράιχ, ως ανταπόδοση για μη επίθεση της Γερμανίας στις ανέτοιμες στρατιωτικά Αγγλία και Γαλλία.

Τόσο ο Τσάμπερλεν όσο και ο Νταλαντιέ επέστρεψαν στις χώρες τους ως θριαμβευτές και τα πλήθη τούς επιφύλαξαν θερμές υποδοχές, διακηρύσσοντας μάλιστα ο πρώτος δημόσια την «έντιμη ειρήνη», απομακρύνοντας έτσι -όπως νόμισαν- την όποια απειλή πολέμου. Στην πραγματικότητα, είχαν δώσει το πράσινο φως για την αρχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ένα χρόνο μετά (23 Αυγούστου 1939) έγινε η συμφωνία Μολότοφ-Ρίμπεντροπ στη Μόσχα. Είναι χαρακτηριστικό πως μετά την υπογραφή του συμφώνου, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, Πρωθυπουργός της Βρετανίας, δήλωσε πως οι ναζί «πρόδωσαν το αντι-Κομιντέρν σύμφωνο και τις αντι-μπολσεβίκικες συμφωνίες», ενώ η αμερικανική εφημερίδα Νew York Herald Tribune έγραφε πως ο Χίτλερ «δεν κράτησε την υπόσχεσή του να είναι λιοντάρι προς Ανατολάς και αρνάκι προς Δυσμάς».

 

  • Απόσπασμα κειμένου (2006) στην εφημερίδα “Ενημέρωση” της Κέρκυρας. Από την Αυγή

 

 

*Συγγραφέας – εκδότης

 

 

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy