Η «αθάνατη» επέστρεψε για να μείνει στα σαλόνια

Η πρωταθλήτρια ομάδα Β΄ Κατηγορίας της Αλκής της περιόδου 1959-60. H ομάδα της Αλκής της περιόδου 1966-67, όπου διεκδίκησε το Κύπελλο στον τελικό με τον Απόλλωνα

 

Το όνομα Αλκή επέστρεψε στα σαλόνια της Α’ κατηγορίας μετά από τρία χρόνια και αναμφίβολα η παρουσία της στα γήπεδα τυγχάνει και του ανάλογου σεβασμού.  Η ομάδα πέρασε από πολύ δύσκολες καταστάσεις, που είχαν ως αποτέλεσμα την αναστολή του ποδοσφαιρικού τμήματος της Αλκής Λάρνακας μετά από 66 χρόνια ένδοξης παρουσίας. Αυτό στεναχώρησε όλους τους φίλους της «αθάνατης» που δεν ήθελαν να πιστέψουν ότι το όνομα της Αλκής χάθηκε οριστικά από το κυπριακό ποδόσφαιρο. Ο Άντης Λόππας πρωταγωνίστησε στη νέα προσπάθεια και τα αποτελέσματα είναι άκρως θετικά για τους «κυανέρυθρους». Ο νυν πρόεδρος της ομάδας Αλκή Ορόκλινη προχώρησε σε συμφωνία με τους ανθρώπους της Ομόνοιας Ορόκλινης (ιδρύθηκε το 1979) και το 2014 έγινε η μετονομασία του σωματείου. Από Ομόνοια Ορόκλινης έγινε Αλκή Ορόκλινη και τα χρώματα από πράσινο και άσπρο έγιναν κόκκινο και μπλε.

Η Αλκή ιδρύθηκε στη Λάρνακα στις 10 Απριλίου 1948. Αιτία της ιδρύσεώς της οι πολιτικές καταστάσεις και ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ δεξιών και αριστερών που υπήρχε στην Ελλάδα. Η κατάσταση μεταφέρθηκε και στην Κύπρο και διείσδυσε τόσο στην πολιτική ζωή του τόπου και φυσικό επακόλουθο  ήταν να επηρεάσει και τον αθλητισμό. Ως αποτέλεσμα ήταν να υπάρξει μια εχθρική στάση έναντι των αθλητών αριστερών φρονημάτων στις περισσότερες πόλεις, οι οποίοι έφυγαν ή εκδιώχθηκαν από τις ομάδες τους με αποτέλεσμα να ιδρυθούν νέα σωματεία. Το 1948 έγινε η διάσπαση του ποδοσφαίρου και ένα από τα νέα σωματεία που τότε γεννήθηκαν ήταν και η Αλκή, η οποία και εντάχθηκε αμέσως στη νέα ομοσπονδία ποδοσφαίρου που ιδρύθηκε, την ΚΕΠΟ. Η Αλκή, με την ίδρυσή της, δημιούργησε αμέσως ποδοσφαιρική ομάδα και συμμετείχε σε όλες τις διοργανώσεις της νέας Ομοσπονδίας. Η ιδρυτική συνάντηση του νέου σωματείου έγινε στις Φοινικούδες στο Κινηματοθέατρο ΠΑΤΕ, εκεί που είναι το σημερινό ξενοδοχείο Σαν Χωλ. Της συνάντησης προήδρευσε ο ιατρός Αννίβας Φράνσις και σε αυτή συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, άτομα από τα άλλα δύο σωματεία της Λάρνακας, τον Πεζοπορικό και την ΕΠΑ. Αρκετοί από τους ποδοσφαιριστές που αποτέλεσαν την ποδοσφαιρική ομάδα της Αλκής προέρχονται από τα άλλα δύο σωματεία της Λάρνακας. Το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο της Αλκής αποτελούσαν οι Δρ Αννίβας Φράνσις (Πρόεδρος), Γεώργιος Πιτσιλλής (γραμματέας), Στέλιος Παμπαλλή (ταμίας), Γεώργιος Τρίγκος (έφορος και βιβλιοθηκάριος), Μιχαλάκης Κυριακίδης-Σκαλιστής (έφορος), Ρουπέν Περπεριάν (έφορος), Π. Ν. Πετρόπουλος (σύμβουλος) και Ονώριος Χ. Ιωάννου (σύμβουλος). Το όνομα της ομάδας «Αλκή» σημαίνει σωματική δύναμη, ευρωστία, ρώμη, σφρίγος και τα χρώματά της ήταν το κόκκινο και το άσπρο. Το έμβλημα της ομάδας ήταν η ονομασία του συλλόγου σε ασπίδα με τα χρώματα του συλλόγου σε κάθετες ρίγες. Αργότερα καθιέρωσε τα χρώματά της σε κόκκινο και μπλε.

Τον Μάιο του 1948, ένα μήνα μετά την ίδρυση της Αλκής ο Γυμναστικός Σύλλογος Ζήνων, πιο γνωστός ως ΓΣΖ, απαγόρευσε με απόφασή του στην Αλκή να χρησιμοποιεί το στάδιο της Λάρνακας και γενικά σε αθλητές αριστερών φρονημάτων να αθλούνται σε αυτό. Τα ίδια συνέβαιναν και στις άλλες πόλεις της Κύπρου με αποτέλεσμα να ιδρυθούν στην Αμμόχωστο η Νέα Σαλαμίνα, στη Λευκωσία ο Ορφέας και η Ομόνοια, στη Λεμεσό ο ΑΜΟΛ που λίγο αργότερα μετονομάστηκε σε Ανταίο και στη Μόρφου ιδρύθηκε ο Νέος Αστέρας. Έτσι οι ομάδες αυτές λάμβαναν ανελλιπώς μέρος στις ποδοσφαιρικές διοργανώσεις της ΚΕΠΟ μέχρι και το 1953.

Για μια πενταετία (1948-1953) το κυπριακό ποδόσφαιρο ήταν διασπασμένο σε δύο Ομοσπονδίες (ΚΟΠ και ΚΕΠΟ), υπήρχε επίσης για πολύ μικρό χρονικό διάστημα (περίοδος 1947-48) και η ΠΑΟΚ, την οποία ίδρυσαν ΕΠΑ, Πεζοπορικός και Ανόρθωσις, η οποία διαλύθηκε και τα σωματεία μέλη της επέστρεψαν στην ΚΟΠ.

Πέντε χρόνια κράτησε η διάσπαση και τον Αύγουστο του 1953 τα σωματεία της ΚΕΠΟ υπέβαλαν αίτηση ένταξής τους στην ΚΟΠ. Τον Σεπτέμβριο του 1953 έγινε η ενοποίηση του ποδοσφαίρου, αλλά η αίτηση της Αλκής απορρίφθηκε από την ΚΟΠ. Έγινε αποδεκτή τον επόμενο χρόνο και η ΚΕΠΟ έπαψε πλέον να υπάρχει. Η Αλκή εντάχθηκε στη Β’ Κατηγορία της ΚΟΠ και άρχισε την προσπάθειά της να ανέλθει στην Α’ Κατηγορία με μοναδικό στόχο τη διάκριση. Πρώτο οίκημα της Αλκής ήταν ένα σπίτι στην οδό Κωνσταντίνου Καλογερά και τα επίσημα εγκαίνια του οικήματος έγιναν στις 23 Απριλίου 1948 από τον Δήμαρχο της πόλης. 13 χρόνια αργότερα η Αλκή στεγάστηκε στο ιδιόκτητο οίκημά της στην οδό Λουκή Ακρίτα μέχρι σήμερα. Η Αλκή ποτέ δεν είχε δικό της ποδοσφαιρικό γήπεδο. Στα πρωταθλήματα της ΚΕΠΟ αγωνιζόταν σε ένα χωράφι κοντά στα Διυλιστήρια Λάρνακας και στη συνέχεια πήγε σε άλλο χωράφι δίπλα από την Αλυκή, το οποίο μετέτρεψε σε γήπεδο. Μετά την ένταξή της στην ΚΟΠ χρησιμοποίησε το ΓΣΖ και στη συνέχεια είχε ως έδρα το νέο ΓΣΖ. Σε τρεις αγωνιστικές περιόδους χρησιμοποίησε ως έδρα της το στάδιο «Αμμόχωστος» της Νέας Σαλαμίνας (2007-2009) και το στάδιο «Αντώνης Παπαδόπουλος» της Ανόρθωσης (2010-11). Στο πρώτο της αγώνα στο πρωτάθλημα της ΚΕΠΟ την περίοδο 1948-49, που έγινε στις 9 Ιανουαρίου 1949, η Αλκή υποχρεώθηκε σε ισοπαλία 3-3 στο ΓΣΖ από την Ομόνοια. Στον αγώνα του δευτέρου γύρου η Αλκή ηττήθηκε με 2-1.

Λόγω έλλειψης στοιχείων δεν υπάρχει τελική βαθμολογία και δεν γνωρίζουμε ποια ήταν η θέση της Αλκής. Στους αγώνες της με τη Νέα Σαλαμίνα εξήλθε ισόπαλη μία φορά και ηττήθηκε στον άλλο αγώνα. Δεν υπάρχουν στοιχεία για τους αγώνες της με τον Ορφέα Λευκωσίας, τον ΑΜΟΛ Λεμεσού και τον Νέο Αστέρα Μόρφου.

 

H ομάδα της Αλκής της περιόδου 1966-67, όπου διεκδίκησε το Κύπελλο στον τελικό με τον Απόλλωνα
H ομάδα της Αλκής της περιόδου 1966-67, όπου διεκδίκησε το Κύπελλο στον τελικό με τον Απόλλωνα

Στο Κύπελλο η Αλκή αποκλείστηκε στον ημιτελικό από την Ομόνοια με 2-1.

Αρκετοί από τους ποδοσφαιριστές της Αλκής, οι οποίοι στελέχωναν την ομάδα, προέρχονταν από τον Πεζοπορικό και την ΕΠΑ. Μια ενδεκάδα της Αλκής από αγώνα της στο πρώτο πρωτάθλημα της ΚΕΠΟ αποτελούσαν οι: Νίκος Πύργος, Παπιέν Σταμπουλιάν, Μιχαλάκης Κυριακίδης, Γ. Συμεωνίδης, Κωστάκης Μάμας, Μικέλλης, Κωστάκης Περούτζιος, Αντώνης Πύργος, Ρούμπεν Περπεριάν, Παναγιώτης Πανάτσος και Ζηντίλης.  Η πιο μεγάλη επιτυχία της Αλκής στην ΚΕΠΟ ήταν η κατάκτηση της τρίτης θέσης στο πρωτάθλημα της περιόδου 1949-50 και 1950-51. Και τα δύο πρωταθλήματα είχε κατακτήσει η Ομόνοια. Στο Κύπελλο έπαιξε δύο φορές στον ημιτελικό, η πρώτη ήταν το 1949 και η δεύτερη το 1953. Και στις δύο περιπτώσεις ηττήθηκε από την Ομόνοια.

Η Αλκή άρχισε την ποδοσφαιρική της δράση στην ΚΟΠ (εντάχθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1954) από την περίοδο 1954-55. Προσπαθούσε να δημιουργήσει μια ομάδα ικανή, να κερδίσει το πρωτάθλημα της Β’ Κατηγορίας και να ανέβει στην πρώτη. Την περίοδο 1956-57 έχασε στους τελικούς αγώνες κατάταξης με τον Απόλλωνα. Στον πρώτο αγώνα που έγινε στις 30 Ιουνίου 1957 ηττήθηκε στο ΓΣΟ με 4-1 και στον επαναληπτικό που έγινε στο ΓΣΖ στις 7 Ιουλίου 1957 έφερε ισοπαλία 2-2.

Την περίοδο 1958-59 η Αλκή συμμετείχε για πρώτη φορά στην ιστορία της στη διοργάνωση του Κυπέλλου. Αποκλείστηκε όμως από τον πρώτο γύρο χάνοντας και τους δύο αγώνες της που έδωσε με το ΑΠΟΕΛ, 8-2 και 3-0. Η Αλκή τα κατάφερε την περίοδο 1959-60 όταν στους αγώνες για την ανάδειξη του πρωταθλητή συνέτριψε με 6-1 στο ΓΣΖ την ΕΝΑΟ, ενώ ηττήθηκε στον επαναληπτικό με 4-3. Με συνολικό σκορ 9-5 η Αλκή επεκράτησε της ΕΝΑΟ και αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Κύπρου Β΄Κατηγορίας για πρώτη φορά στην ιστορία της και ανέβηκε στην Α Κατηγορία, όπου έγραψε και εκεί τη δική της ιστορία. Οι ποδοσφαιριστές που ανέβασαν την Αλκή στην Α’ Κατηγορία ήταν οι: Σάββας Κυριάκου, Νικολής Στυλιανού, Σολής Κυριάκου, Θεόδωρος Δημητρίου «Ψαράς», Γιώργος Πετρίδης, Παναής Νικολάου, Νίκος Σιούκρης, Ηλίας Κυριάκου, Ευτύχιος Καρπής, Κόκος Σάββα, Τάσος Βανέζης, Βάσος Πάλμας και ο Ζάτας. Προπονητής της Αλκής ήταν ο Κόκος Λουκαΐδης, ο οποίος μόλις είχε σταματήσει τη μεγάλη ποδοσφαιρική του καριέρα στον Πεζοπορικό. Στην πρώτη της χρονιά στην Α΄Κατηγορία η Αλκή τερμάτισε στην 12η θέση από 13 ομάδες με απολογισμό 4 νίκες, 3 ισοπαλίες και 17 ήττες. Πέτυχε 24 γκολ και δέχθηκε 70 συγκεντρώνοντας 35 βαθμούς. Οι νίκες της Αλκής καταγράφονται με 3-1 την ΑΥΜΑ, 4-2 και 1-0 τον Ορφέα και 2-0 την ΕΠΑ. Στα πρώτα χρόνια η Αλκή τερμάτιζε στις τελευταίες θέσεις, πάντα απέφευγε όμως τη διαβάθμιση, γι’ αυτό και απέκτησε το προσωνύμιο «αθάνατη». Μάλιστα, την περίοδο 1962-63 τερμάτισε τελευταία και θα έπεφτε στη Β’ Κατηγορία. Όμως αποχώρησε ο Ορφέας Λευκωσίας και η Αλκή γλύτωσε την πτώση. Στο Κύπελλο αυτή τη χρονιά η Αλκή διακρίθηκε. Απέκλεισε την Αναγέννηση Λάρνακας με 7-0 και στη συνέχεια στην προημιτελική φάση έβγαλε εκτός τη Νέα Σαλαμίνα επικρατώντας με 1-0. Στον ημιτελικό ηττήθηκε με 1-0 από το μετέπειτα κυπελλούχο ΑΠΟΕΛ. Δύο χρόνια αργότερα η Αλκή χάνει και πάλι στον ημιτελικό με 3-0 από τη μετέπειτα κυπελλούχο Ομόνοια. Η πρώτη σπουδαία αγωνιστική περίοδος της Αλκής ήταν η 1966-67, όπου τερμάτισε στην τιμητική έβδομη θέση με συνολικό απολογισμό 9 νίκες, 1 ισοπαλία και 12 ήττες και με τέρματα 44-43 συγκεντρώνοντας 41 βαθμούς. Στη διοργάνωση του Κυπέλλου η Αλκή κατάφερε και έφθασε στον μεγάλο τελικό αποκλείοντας κατά σειρά την ΕΠΑΛ Λεμεσού με 10-0, τη Νέα Σαλαμίνα στον προημιτελικό με 1-0 και τον Πεζοπορικό στον ημιτελικό με 2-1. Ο αγώνας προς τον Πεζοπορικό θεωρείται ιστορικός, αφού με τη νίκη της η Αλκή προκρινόταν για πρώτη φορά στην ιστορία της στον τελικό Κυπέλλου Κύπρου.

Στις 2 Ιουλίου 1967 αντιμετώπισε τον Απόλλωνα στο στάδιο ΓΣΠ ενώπιον 10,000 θεατών. Η Αλκή πάλεψε με όλες τις δυνάμεις της, τελικά ηττήθηκε με 1-0 χάρις στο γκολ που σημειώθηκε στο 75΄ από τον Παναγίδη. Στον τελικό η Αλκή στάθηκε άτυχη αλλά κέρδισε τις εντυπώσεις ως ομάδα ενώ οι παίκτες μιλούσαν για αδικία από την διαιτησία του Άγγλου Τζέρρυ Λάνγκλιν.

 

Γιώργος Στεφανίδης

 

Φωτογραφίες

1. Η πρωταθλήτρια ομάδα Β΄ Κατηγορίας της Αλκής της περιόδου 1959-60.

2. H ομάδα της Αλκής της περιόδου 1966-67, όπου διεκδίκησε το Κύπελλο στον τελικό με τον Απόλλωνα

 Ο Σαββής, μια από τις μεγάλες μορφές της ομάδας.
Ο Σαββής, μια από τις μεγάλες μορφές της ομάδας.
Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy