Η αθλιότητα του ρατσισμού

Της Ελένης Μαύρου

Πολλή συζήτηση εδώ και καιρό για τις «μεταναστευτικές ροές», για τους πρόσφυγες που κατακλύζουν την Ευρώπη, για τον «ευρωπαϊκό τρόπο ζωής» που κινδυνεύει. Μια συζήτηση που δεν είναι βέβαια άσχετη με τα αδιέξοδα στα οποία έφεραν τη Γηραιά Ήπειρο οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, η οικονομία της «ελεύθερης» αγοράς και η λιτότητα.

Έγινε και σύσκεψη στο Προεδρικό πριν λίγες μέρες για να συζητήσει την «κρίση που δημιουργείται σαν αποτέλεσμα των διογκούμενων μεταναστευτικών ροών». Δεν θυμάμαι τόσες συσκέψεις όταν η Κύπρος βρέθηκε στη δίνη της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Αλλά, ξέχασα. Τότε οι υπαίτιοι ήταν «οι καλύτεροι τραπεζίτες του κόσμου».

Είναι πρόκληση για κάθε κράτος το προσφυγικό ζήτημα. Αντί να στήνουν θεάματα ξενοφοβικής ρητορικής ας μας πουν οι κυβερνώντες πώς αντιμετώπισαν αυτή την πρόκληση.

Τι έκανε η κυβέρνηση για τις χιλιάδες των αιτήσεων ασύλου που παίρνει 2 και 3 χρόνια να εξεταστούν; Την τριετία, για παράδειγμα, 2007-2009 εξετάστηκαν 22.000 αιτήσεις. Την τριετία 2018-2020 σχεδόν οι μισές. Κι αυτό παρά τα εκατομμύρια που πήραμε από την Ε.Ε. για αγορά εξοπλισμού και ενίσχυση των αρμόδιων τμημάτων.

Πόσους οδήγησε η κυβέρνηση στη Δικαιοσύνη και στη φυλακή από τα κυκλώματα διακίνησης για τα οποία όλοι μιλούν -δουλεμπόριο, εικονικοί γάμοι, ανύπαρκτα κολέγια; Δεν χρειάζονται καν όλα τα δάχτυλα του ενός μου χεριού για το μέτρημα.

Τι στάση κράτησε η κυβέρνηση όταν η Ε.Ε. αποφάσιζε να χορηγήσει με δισεκατομμύρια ευρώ την Τουρκία στο πλαίσιο μιας αισχρής συμφωνίας η οποία, σημειώστε, δεν εφαρμόζεται για την Κύπρο;

Τι στάση κράτησε η κυβέρνηση όταν η Ε.Ε. επιβεβαίωνε τον Κανονισμό του Δουβλίνου; Ένας Κανονισμός που απλώς χαϊδεύει τις ακροδεξιές απαιτήσεις κάποιων κυβερνήσεων εγκλωβίζοντας χιλιάδες πρόσφυγες στον ευρωπαϊκό νότο; Και βγήκε και ο Υπουργός μας των Εσωτερικών να εκφράσει αλληλεγγύη προς την Πολωνία που είναι μια από τις χώρες που ευθύνεται για τον εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων στην Κύπρο!

Στην αισχρή ανακοίνωση του κυβερνητικού εκπροσώπου και κατά συνέπεια της κυβέρνησης, μας είπαν ακόμα ότι λίγο-πολύ όσα κονδύλια πήραμε από την Ε.Ε. άλλα τόσα βάλαμε από την τσέπη μας «για καταβολή επιδομάτων και δημιουργία υποδομών».

Για ποιες υποδομές μιλούν; Για το στρατόπεδο συγκέντρωσης που έστησαν στο Πουρνάρα, όπου εκατοντάδες άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και 200 περίπου ασυνόδευτα παιδιά, ζουν σε αντίσκηνα, κοιμούνται στο χώμα (που σύντομα θα γίνει λάσπη), χωρίς ηλεκτρισμό και χωρίς χώρους υγιεινής;

Και γιατί δεν μας λένε, αφού το προσφυγικό μάς έχει δυσκολέψει τόσο πολύ, γιατί από τα 106,8 εκ. ευρώ που πήρε από την Ε.Ε. η Κύπρος για την περίοδο 2014-2020 (συν 10,73 εκατομμύρια ευρώ στη συνέχεια ως έκτακτη βοήθεια), απορροφήθηκαν μέχρι τον Φεβρουάριο του 2021, σύμφωνα με την Κομισιόν, μόνο τα 39 εκατ.;

Είχε και το θράσος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να μας κάνει μαθήματα πατριωτισμού αναφερόμενος στον «κίνδυνο δημογραφικής αλλοίωσης». Ποιος; Ο εκπρόσωπος αυτών που εφοδίασαν τον κάθε απατεώνα της υφηλίου με «χρυσό» διαβατήριο για μια χούφτα (μεγάλη χούφτα, είναι αλήθεια) αργύρια.

Δεν θα αναφερθώ στη μεγαλύτερη αθλιότητα: τη στοχοποίηση παιδιών. Λέχθηκαν ήδη πολλά, από πολλούς. Δυο λόγια μόνο: Δεν κινδυνεύουμε από παιδιά -ούτε από αυτά που έχουν μεταναστευτική βιογραφία ούτε από κανένα παιδί.