Η ΕΔΟΝ για την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων – «Απαιτείται αγώνας ενάντια στις ρητορικές μίσους…»

Ανακοίνωση σχετικά με την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων εξέδωσε την Παρασκευή (18/06), η ΕΔΟΝ.

Αναλυτικά:

Λαθεμένο μού φαινόταν πάντα τ` όνομα που μας δίναν:
«Μετανάστες».
Θα πει, κείνοι που αφήσαν την πατρίδα τους. Εμείς, ωστόσο,
δε φύγαμε γιατί το θέλαμε,
λεύτερα να διαλέξουμε μιαν άλλη γη. Ούτε
και σε μιαν άλλη χώρα μπήκαμε
να μείνουμε για πάντα εκεί, αν γινόταν.
Εμείς φύγαμε στα κρυφά. Μας κυνηγήσαν, μας προγράψανε.
Κι η χώρα που μας δέχτηκε, σπίτι δε θα `ναι, μα εξορία.
Έτσι, απομένουμε δω πέρα, ασύχαστοι, όσο μπορούμε πιο κοντά
στα σύνορα,
προσμένοντας του γυρισμού τη μέρα, καραδοκώντας το παραμικρό
σημάδι αλλαγής στην άλλην όχθη…»

Απόσπασμα Μπ. Μπρεχτ, Ποιήματα.

Το 2000 με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ καθιερώθηκε η 20^η Ιουνίου ως η Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων με αφορμή την υπογραφή της Σύμβασης της Γενεύης για το καθεστώς των προσφύγων το 1951.

Η 20^η Ιουνίου είναι αφιερωμένη στην αναγνώριση εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο που εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον τόπο τους. Καλούμαστε να αναγνωρίσουμε και να τιμήσουμε τη δύναμη, το κουράγιο και την επιμονή που χρειάζεται κανείς να εγκαταλείπει οικογένεια, σπίτι, πατρίδα σε βίαιες συνθήκες.

Η εργαλειοποίηση του προσφυγικού ζητήματος από τη δεξιά και την ακροδεξιά αντικατοπτρίζει τη ρατσιστική και μισαλλόδοξη ιδεολογία τους. Τα υψωμένα τείχη στο Μεξικό, οι συνεχείς πνιγμοί στις θάλασσες της Μεσογείου, η μη παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας προς τους πρόσφυγες που βρίσκονται σε κίνδυνο στη θάλασσα, τα συρματοπλέγματα στον Αστρομερίτη, ποτέ δεν έλυσαν το προσφυγικό πρόβλημα, παρά μόνο το επιδείνωσαν. Η καθυστέρηση στον έλεγχο των αιτήσεων πολιτικού ασύλου και η αδιαφορία των κυβερνώντων οδηγούν εκατοντάδες πρόσφυγες να στοιβάζονται σε άθλιες συνθήκες σε κέντρα κράτησης προσφύγων.

Οι καθημερινοί πνιγμοί στις θάλασσες της Μεσογείου έχουν καταντήσει απλή στατιστική για κάποιους. Για άλλους είδηση που θα την προσπεράσουν στο νυκτερινό δελτίο ειδήσεων και για κάποιους θυμός και αγανάκτηση για όσους ευθύνονται.

Σύμφωνα με στοιχεία από την ετήσια έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ «Παγκόσμιες Τάσεις», η οποία αφορούσε το 2020, καταδεικνύεται ότι 82,4 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο έχουν εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα διωγμών, συγκρούσεων και παραβιάσεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Στην έκθεση επίσης σημειώνεται πως ο αριθμός αυτός είναι κατά 1,5 εκατομμύριο μειωμένος από τον αναμενόμενο αριθμό αιτούντων ασύλου, κι αυτό λόγω του αντίκτυπου της πανδημίας COVID-19. Κάτι τέτοιο επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση των προσφύγων εφόσον σημαίνει πως ένας αριθμός ανθρώπων παρέμεινε απομονωμένος με κίνδυνο τη ζωή του, ενώ η διεθνής κοινότητα αδυνατούσε να τους προστατέψει σε συνθήκες παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης.

Είναι ένας ντροπιαστικός και απαράδεκτος απολογισμός, που έρχεται ως αποτέλεσμα των συνεπειών της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των κυρίαρχων δυνάμεων του πλανήτη. Μια πολιτική που θέτει τις επεκτατικές τους διαθέσεις και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους πάνω από τις ανθρώπινες ζωές.

Ως Κύπριοι βιώνουμε ακόμα τις συνέπειες του δίδυμου εγκλήματος και της προσφυγιάς. Εδώ και 47 χρόνια χιλιάδες Κύπριοι παραμένουν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα, ενώ άλλοι παραμένουν από το 1974 στο εξωτερικό. Η διατήρηση της παρούσας κατάστασης αυξάνει τον κίνδυνο της διχοτόμησης με την οποία κανένας πρόσφυγας δεν θα μπορέσει ποτέ να επιστρέψει στον τόπο του.

Ως λαός που βίωσε τον πόνο και την προσφυγιά οφείλουμε να σταθούμε αλληλέγγυοι στους κατατρεγμένους του κόσμου. Δυστυχώς οι πολιτικές της κυβέρνησης Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ οδηγούν σε γκετοποίηση τους πρόσφυγες που βρίσκονται στην Κύπρο, χωρίς ουσιαστικές πολιτικές ένταξης.

Κάθε μέρα επιβεβαιώνεται ότι δεν αρκεί η έκφραση θλίψης και αγανάκτησης για τις ανθρώπινες τραγωδίες που αντικρίζουμε καθημερινά σε όλο τον κόσμο. Απαιτείται αγώνας ενάντια στις ρητορικές μίσους που μπολιάζουν τις συνειδήσεις των ανθρώπων. Αγώνας ενάντια στην ακροδεξιά και τον εθνικισμό.

Στεκόμαστε ενάντια στον ιμπεριαλισμό και απαιτούμε όπως το δικό μας νησί, αγκαλιάσει τους πρόσφυγες προσφέροντάς τους μια αξιοπρεπή διαβίωση κι ένα καλύτερο αύριο.