Η εικόνα της κυβέρνησης και ο εθισμός στην εξουσία

Του Ειρηναίου Πίττα

 

Η “εικόνα” της κυβέρνησης είναι και πάλι στο προσκήνιο. Για μας φυσικά που δεν μας πολυενδιαφέρει, διότι για άλλους δεν έφυγε ποτέ από κει, μιας και έχουν εθιστεί στην εξουσία και κάνουν τα πάντα για να παραμείνουν εκεί. Την προηγούμενη εβδομάδα μονοπώλησε -ξανά- ο Υπουργός της Παιδείας, του Πολιτισμού, του Αθλητισμού και της Νεολαίας.

Ο Πρόδρομος Προδρόμου, λοιπόν, δέχθηκε εκ νέου τη λαϊκή κατακραυγή. Στο σκίσιμο της σελίδας από σχολικό βιβλίο ήρθε να προστεθεί και η “παλιά” ιστορία του ζωγράφου καθηγητή και της δίωξής του από το ΥΠΠΑΝ. “Παλιά” όχι γιατί έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που προέκυψε, αλλά γιατί μεσολάβησαν πάρα πολλά από τότε. Μετά και από αυτά τα περιστατικά οι φήμες για παραίτηση ή παύση του υπουργού οργίαζαν. Φυσιολογικά θα έλεγε κανείς, πόσω μάλλον, αν πρόσθετε και στην εξίσωση την παραίτηση-παύση της κας Γιολίτη που “έπληττε την εικόνα της κυβέρνησης”.

Η αμαρτία μου είναι πως σε κανένα σημείο δεν πίστεψα τις φήμες, όσο και αν ήθελα να ευσταθούν. Όχι γιατί οι ενέργειες του κ. Προδρόμου δεν πιστεύω πως πλήττουν την εικόνα της κυβέρνησης, κάθε άλλο. Στην πραγματικότητα όμως είναι πως στο πρόσωπο και τις ενέργειες του κ. Προδρόμου βλέπουμε ακριβώς την εικόνα της κυβέρνησης. Δηλαδή, μια εικόνα που εκπέμπει βαθύ συντηρητισμό και αλαζονεία, που δεν έχει λάθος, ακόμα και αν όλοι διαφωνούν, που δεν αναθεωρεί, που λειτουργεί αυταρχικά και κυρίως που πάει με το “ρεύμα”, επειδή έχει απλά εθιστεί στην εξουσία και ξέρει πως μόνο έτσι θα τη διατηρήσει.

Από ένα σημείο που φαινόταν ότι ο υπουργός έμεινε μόνος, η ιστορία τελείωσε με αυτόν, όχι απλά να βγαίνει αλώβητος, αλλά και δικαιωμένος. Με μια ανακοίνωση της Προεδρίας η οποία σε λίγες γραμμές καταφέρνει και εμπερικλείει τη στάση και συμπεριφορά της κυβέρνησης. “Ναι μεν, οι πίνακες του καθηγητή χρήζουν και δικαιολογούν τη δίωξή του, αλλά επειδή φαίνεται να πλήττεται η εικόνα μας καλύτερα να την αποσύρουμε”, αυτό λέει εν συντομία και δυστυχώς δεν προκαλεί καμία έκπληξη.

Βέβαια, όπως είναι φυσιολογικό, αντίστοιχη εικόνα με αυτήν της κυβέρνησης έχει και το κυβερνών κόμμα. Ενώ εδώ και πάνω από ένα χρόνο ο καθηγητής βρίσκεται υπό δίωξη, ο ΔΗΣΥ δεν εξέφραζε την αντίθεσή του. Τώρα όμως που η ιστορία πήρε διαστάσεις, που έφερναν αντιδράσεις ακόμα και από οπαδούς – ψηφοφόρους του, άλλαξε ρότα. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα η ΠτΒ, Αννίτα Δημητρίου, που όταν ξεκίνησε η ιστορία δήλωνε, ως εκπρόσωπος του ΔΗΣΥ, πως το δικαίωμα έκφρασης ενός καλλιτέχνη “δεν πρέπει να επεκτείνεται εκεί που προσβάλλονται σύμβολα, θεσμοί, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και επιδεικνύεται έλλειψη σεβασμού προς θρησκευτικές αντιλήψεις” αλλά σήμερα, και μετά την κατακραυγή, δηλώνει ότι “η Δημοκρατία και η Παιδεία δεν απειλούνται από οποιαδήποτε μορφή τέχνης και κανένας δεν νοείται να διώκεται για την καλλιτεχνική του έκφραση”.

Κάπως έτσι ΔΗΣΥ και κυβέρνηση ακροβατούν ανάμεσα σε πληθώρα απόψεων, εξυπηρετώντας τα αυτιά όλων των ψηφοφόρων τους και κατ’ επέκταση “βερνικώνουν” την εικόνα τους για να μείνουν στην εξουσία.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy