«Οι εκλογές έχουν έντονα ταξικό χαρακτήρα»

ΑΝΤΡΟΣ ΚΑΥΚΑΛΙΑΣ: Ο καθένας καλείται να τοποθετηθεί: είτε θα αποδοκιμάσει πολιτικές που έχουν «γονατίσει» την κοινωνία, είτε θα ταχθεί με τις δυνάμεις που υπερασπίζονται το λαό

Συνέντευξη στον Σπύρο Σωτηρίου

Το αποτέλεσμα των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών θα καθορίσει την πορεία του τόπου και του λαού μας για τις επόμενες δεκαετίες ή και περισσότερο, τονίζει στη «Χ» ο υποψήφιος βουλευτής του ΑΚΕΛ στην επαρχία Λεμεσού, Αντρος Καυκαλιάς. Οντας βουλευτής, σημειώνει ότι την τρέχουσα πενταετία που ολοκληρώνεται οσονούπω στη Βουλή το ΑΚΕΛ πολιτεύτηκε και διεκδίκησε λύσεις για τις μικρές και μεγάλες ανησυχίες των πολιτών, τα ειδικά και γενικά προβλήματα της κοινωνίας, οι βουλευτές του παρέμειναν βαθιά προσηλωμένοι στο να υπηρετήσουν τον απλό άνθρωπο, «εντούτοις το γεγονός ότι δεν μπορέσαμε να προστατεύσουμε την κοινωνία από τη “λεηλασία” που υπέστη, δεν μας επιτρέπει να δηλώνουμε ικανοποιημένοι». Σημειώνει παράλληλα ότι είναι προνόμιο να είσαι βουλευτής της εκλογικής περιφέρειας Λεμεσού για την ταυτότητα της πόλης και τα όσα κουβαλά ως ιστορία. Την ίδια ώρα, προσθέτει, η ιδιότητα αυτή κουβαλά και βαριές ευθύνες γιατί οι ανάγκες και οι προσδοκίες παραμένουν μεγάλες.

Πόσο κρίσιμες είναι οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές για την Κύπρο και ποιες είναι οι επιδιώξεις του ΑΚΕΛ;

Κρισιμότατες! Το αποτέλεσμα των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών δεν θα προσδιορίσει απλά τα ποσοστά των κομμάτων ή και θα σχηματίσει τον πολιτικό – κομματικό χάρτη της Κύπρου, αλλά θα καθορίσει την πορεία του τόπου και του λαού μας για τις επόμενες δεκαετίες ή και περισσότερο. Το Κυπριακό παραμένει άλυτο, η κοινωνία δέχεται τεράστια πίεση και επιθέσεις, απότοκο των σκληρών νεοφιλελεύθερων πολιτικών και της άκρατης λιτότητας. Κατακτήσεις και κεκτημένα καταπατούνται, το κοινωνικό κράτος συρρικνώνεται, η ανεργία κτυπά τα περισσότερα νοικοκυριά, το δημόσιον συμφέρον απειλείται.

Ως ΑΚΕΛ στοχεύουμε σε εκείνα τα εκλογικά ποσοστά που θα μας διατηρήσουν σε πρωταγωνιστική θέση και θα μας δώσουν τη δύναμη να παρεμβαίνουμε καθοριστικά στις εξελίξεις. Για το Κυπριακό, ως η ισορροπημένη εκείνη δύναμη που διεκδικητικά με ρεαλισμό και συνέπεια υπηρετεί το στόχο της λύσης και της επανένωσης. Για τον απλό άνθρωπο, τα δίκαια και την ευημερία των πολλών, την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος.

Είναι ξεκάθαρο λοιπόν, ότι και αυτές οι εκλογές έχουν έντονα ταξικό χαρακτήρα. Και ο καθένας καλείται να τοποθετηθεί: είτε θα αποδοκιμάσει πολιτικές που έχουν «γονατίσει» την κοινωνία και να ταχθεί με τις δυνάμεις που υπερασπίζονται το λαό, είτε θα εδραιώσει με την ψήφο του ή και την αποχή πολιτικές που λυμαίνονται τα συμφέροντά του προς όφελος των λίγων και των προνομιούχων.

Το φαινόμενο της απαξίωσης της πολιτικής ζωής και της αποχής προβληματίζει τα κόμματα. Μπορεί να αναστραφεί αυτό το αρνητικό κλίμα, ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους;

Η κάθε άρχουσα τάξη, το κατεστημένο, βολεύεται με μια κοινωνία σε θέση απαξίωσης, αποχής και αδράνειας. Διότι γνωρίζουν πολύ καλά πως φέρνοντας μια κοινωνία σ’ αυτό το σημείο, την απονευρώνουν, μειώνουν τις αντιστάσεις της και επιβάλλουν πιο εύκολα τις αντιλαϊκές πολιτικές τους.

Ως Αριστερά δεν συμβιβαζόμαστε με την έννοια της αποχής. Διότι γνωρίζουμε πολύ καλά πως όλα όσα έχει πετύχει η κοινωνία διαχρονικά είναι αποτέλεσμα οργανωμένης συμμετοχής, σκληρών αγώνων. Αγώνων που έχουν και τη δική μας σφραγίδα, τη σφραγίδα του ΑΚΕΛ και της Αριστεράς. Γνωρίζουμε πως η ανατροπή των δεδομένων μπορεί να σημειωθεί μόνο με μια κοινωνία δυνατή, διεκδικητική, με άποψη, μια κοινωνία η οποία να προβάλλει αντιστάσεις.

Τα κόμματα σίγουρα έχουν σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια αναστροφής της τάσης για αποχή. Με την ενίσχυση μηχανισμών άμεσης επαφής με το λαό. Αποδεικνύοντας κάθε στιγμή με τις επιλογές, τις πρακτικές και τις πολιτικές τους, ότι δεν είναι δέσμια εξυπηρέτησης συμφερόντων, πέρα από τα συμφέροντα του συνόλου του λαού.

Γιγαντώνοντας τον πήχη της πολιτικής ηθικής. Με την προσήλωση στην αξιοκρατία και την ισονομία, δείχνοντας κόκκινη κάρτα στις πελατειακές σχέσεις που υποσκάπτουν την ίδια την πολιτική πράξη. Με την αποχή δεν τιμωρείται το σύστημα. Το σύστημα, έτσι κι αλλιώς, θα κάνει τη δουλειά του. Με την αποχή αφήνεις άλλους να έχουν λόγο για τα δικά σου δίκαια και δικαιώματα.

Και σίγουρα η απαξίωση της πολιτικής δεν αντιμετωπίζεται με το λαϊκισμό, τη δημαγωγία και την πολιτική της ατάκας. Ούτε βέβαια με τη μετατροπή του χώρου της πολιτικής σε showbiz και την εισαγωγή «αστέρων» στον πολιτικό χώρο.

Είσαι από τους νεότερους, ηλικιακά, βουλευτές και επαναδιεκδικείς εκλογή. Νιώθεις ότι ανταποκρίθηκες στα καθήκοντά σου ως βουλευτής την προηγούμενη πενταετία;

Δύσκολη ερώτηση ούτως ή άλλως. Πόσω μάλλον όταν καλείσαι να απαντήσεις με φόντο τα τεράστια προβλήματα και τα πολλαπλά αδιέξοδα που αντιμετωπίζει σήμερα η κοινωνία. Μεγαλύτερη σημασία δεν έχει εσύ να ανταποκρίθηκες στα καθήκοντά σου ή ακόμα κι αν το κόμμα σου συνάντησε τις προσδοκίες των πολιτών. Το κρίσιμο σημείο είναι αν οι ισχύουσες πολιτικές λειτουργούν προς όφελος της κοινωνίας.

Και για να είμαι ειλικρινής, ενώ αισθάνομαι ότι μπορώ να κοιτάξω τον κάθε συμπολίτη μου στα μάτια -ως κόμμα πρώτιστα- και να νιώθω καλά με τη συνείδησή μου γιατί ήμασταν παρόντες την προηγούμενη πενταετία, κοντά και δίπλα στον κόσμο, με τα λάθη και τις αδυναμίες μας, και ενώ πολιτευτήκαμε και διεκδικήσαμε λύσεις για τις μικρές και μεγάλες ανησυχίες των πολιτών, τα ειδικά και γενικά προβλήματα της κοινωνίας, δώσαμε όλο μας το είναι, παραμείναμε βαθιά προσηλωμένοι στο να υπηρετήσουμε τον απλό άνθρωπο, εντούτοις το γεγονός ότι δεν μπορέσαμε να προστατεύσουμε την κοινωνία από τη «λεηλασία» που υπέστη, δεν μας επιτρέπει να δηλώνουμε ικανοποιημένοι. Βασική αιτία η ισορροπία και ο συσχετισμός των δυνάμεων εντός της Βουλής, οι συγκυριακές πλειοψηφίες, που δεν μας επέτρεψαν να ανατρέψουμε αποφάσεις.

Είμαστε λοιπόν απόλυτα συνειδητοποιημένοι και αναγνωρίζουμε πως υπάρχει απόσταση, την οποία πρέπει να διανύσουμε μέχρι να συναντήσουμε τις προσδοκίες των συμπολιτών μας. Ωστόσο, αυτό δεν μας απογοητεύει. Συναισθανόμενοι το βάρος και την ευθύνη πεισμώνουμε περισσότερο για να δικαιώσουμε τις προσδοκίες της κοινωνίας.

Τι σημαίνει να είσαι βουλευτής στην επαρχία Λεμεσού;

Η Λεμεσός, όπως και η κάθε επαρχία, έχει τις δικές της ιδιομορφίες – πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές- τη δική της ιστορία, κουλτούρα και παράδοση.

Και είναι αλήθεια ότι η Λεμεσός, συγκριτικά τουλάχιστον, τα τελευταία χρόνια έχει σημειώσει ραγδαία ανάπτυξη και τα έργα τα οποία έχουν γίνει αποτελούν σημείο αναφοράς σε όλη την Κύπρο.

Είναι επίσης αλήθεια ότι η Λεμεσός συνεχίζει να πρωταγωνιστεί και να ενισχύει το στίγμα, το χαρακτήρα, την παρέμβασή της, ως φορέας του πνεύματος, της παιδείας και του πολιτισμού.

Ωστόσο και παρά τα όλα όσα έχουν γίνει, υπάρχουν πολλά που υπολείπονται να γίνουν.
Η αναβάθμιση του Γενικού Νοσοκομείου Λεμεσού και των υπηρεσιών που προσφέρει ( δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με τη θέση ότι το Νοσοκομείο της Λεμεσού μπορεί να λειτουργεί ως νοσοκομείο δεύτερης κατηγορίας ), η ανάπτυξη του ΤΕΠΑΚ, αποτελούν, μεταξύ άλλων, βασικές προτεραιότητες. Κοντά σε αυτά υπάρχουν κι άλλα αιτήματα, όπως η δημιουργία γηπέδου, Συνεδριακού Κέντρου, η αποκατάσταση της περιοχής Βερεγγάρια κ.ά..

Ενώ λοιπόν για το αστικό κέντρο η ελπίδα και η προοπτική υπάρχουν, αυτές φαίνεται να χάνονται για την επαρχία και τις ορεινές περιοχές. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι στα έργα που εξήγγειλε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πριν μερικούς μήνες για τη Λεμεσό, η ύπαιθρος γενικά και ειδικά οι κοινότητες της ορεινής Λεμεσού, είναι ως να μην υπάρχουν.
Εργα και πολιτικές πνοής και ζωτικής σημασίας για την ύπαιθρο, όπως η βελτίωση των οδικών δικτύων (παράδειγμα δρόμος Λεμεσού – Σαϊττά), η επαναφορά στεγαστικών προγραμμάτων για νέα ζευγάρια και οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα, η παροχή κινήτρων στους μόνιμους κατοίκους, η στήριξη των Σχολικών Μονάδων, των Υπηρεσιών Υγείας και Κοινωνικής Ευημερίας, είναι εκτός της ατζέντας της κυβέρνησης.

Καταληκτικά θα έλεγα ότι είναι προνόμιο να είσαι βουλευτής της εκλογικής περιφέρειας Λεμεσού, ακριβώς για την ταυτότητα της πόλης και τα όσα κουβαλά ως ιστορία. Την ίδια ώρα, η ιδιότητα αυτή κουβαλά και βαριές ευθύνες γιατί οι ανάγκες και οι προσδοκίες παραμένουν μεγάλες.

Το να είσαι υποψήφιος του ΑΚΕΛ στη Λεμεσό, λαμβάνοντας υπόψη ότι στην πόλη αυτή γεννήθηκε η Αριστερά, το προνόμιο και οι ευθύνες πολλαπλασιάζονται.

Είσαι μέλος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Παιδείας και συμμετείχες στις συζητήσεις για τις αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση στη δημόσια παιδεία. Το ΑΚΕΛ άσκησε έντονη κριτική σε αυτές τις αλλαγές. Γιατί;

Δυστυχώς για το παρόν και το μέλλον του δημόσιου σχολείου σειρά αλλαγών που επέφερε η παρούσα κυβέρνηση κινούνται σε μια πορεία αντιμεταρρύθμισης του εκπαιδευτικού συστήματος.

Είναι πλέον περισσότερο από εμφανές, μέσα σ’ αυτά τα τρία χρόνια διακυβέρνησης, ότι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, ιδεολογικές αγκυλώσεις και σκοπιμότητες έχουν εμβολιάσει τους σχεδιασμούς και τις αποφάσεις της κυβέρνησης και στα θέματα παιδείας.

Με παρεμβάσεις στα Αναλυτικά Προγράμματα επιχειρούν να προσαρμόσουν τη διδακτέα ύλη στα μέτρα τους και να επιβάλουν το δικό τους μονοκομματισμό. Εφάρμοσαν με ένα πρόχειρο και βεβιασμένο τρόπο, με διαδικασίες στα όρια της παρανομίας, τα Νέα Ωρολόγια Προγράμματα δημιουργώντας αρχικά μεγάλη αναστάτωση και στη συνέχεια πολλά προβλήματα και δυσκολίες σε μαθητές και εκπαιδευτικούς.

Οι σχεδιασμοί, για εισαγωγή ενός πλήρως εξετασιοκεντρικού συστήματος από τη Δημοτική Εκπαίδευση, μετατρέποντας τις σχολικές μονάδες σε βιομηχανία εξετάσεων, «πληγώνουν» τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα και «σβήνουν» τα χαμόγελα από τα σχολεία. Την ίδια στιγμή η Τεχνική Εκπαίδευση δεν αντέχει την πίεση από την αυξανόμενη ζήτηση για μια θέση στους προσφερόμενους κλάδους της, ενώ ο θεσμός της Ειδικής Αγωγής και τα Εσπερινά Σχολεία παραμένουν οι φτωχοί συγγενείς του εκπαιδευτικού συστήματος.