Η Ελλάδα στο σκαμνί για το φράχτη;

Του Πάνου Τριγάζη

«Ξύλινα τείχη» είχε προτείνει το Μαντείο των Δελφών στους Αθηναίους, προκειμένου να αποκρούσουν τους μετά τη μάχη των Θερμοπυλών επελαύνοντες Πέρσες. Ο χρησμός θεωρήθηκε από τον μεγαλοφυή Θεμιστοκλή ότι σήμαινε ενίσχυση της θαλάσσιας ισχύος της Αθήνας με πολεμικά πλοία, γι’ αυτό και παρέσυρε τον εχθρό στα στενά της Σαλαμίνας, όπου και τον νίκησε κατά κράτος, το 480 π.Χ.

Δεν ξέρω σε ποιο μαντείο προσέφυγε ο Κυριάκος Μητσοτάκης ώστε να επιλέξει το στήσιμο πλωτών φραχτών στο Αιγαίο, κοντά στην Τουρκία, προς αναχαίτιση των μεταναστών και προσφύγων, που ο πρώην Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έχει χαρακτηρίσει «λαθροεισβολείς». Ίσως να συνάντησε ο Πρωθυπουργός εξωγήινο στον Υμηττό, που του μετέφερε μήνυμα από το υπερπέραν!

Όμως, τουλάχιστον οι πρόσφυγες πολέμων, που ζητούν άσυλο στην Ελλάδα και κατ’ επέκταση στην Ευρώπη, δικαιούνται υποδοχής και προστασίας, σύμφωνα με τον ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό και το διεθνές δίκαιο. Ενδέχεται, λοιπόν, εξαιτίας των φραχτών της κυβέρνησης Μητσοτάκη στο Αιγαίο η Ελλάδα να βρεθεί κατηγορούμενη ενώπιον της διεθνούς δικαιοσύνης, και πολύ περισσότερο της κοινής γνώμης. Ήδη η διεθνούς εμβέλειας εφημερίδα New York Times χαρακτήρισε «ντροπή» το σχέδιο της κυβέρνησης, ενώ τα προηγούμενα χρόνια επαινούσε την κυβέρνηση Τσίπρα για τη φιλοπροσφυγική της πολιτική.

Έτσι, ενώ ομνύουμε στο διεθνές δίκαιο και το επικαλούμαστε για τα εθνικά θέματα έναντι των προκλήσεων και απειλών Ερντογάν, κινδυνεύει η Ελλάδα να «καθίσει στο σκαμνί». Επιπλέον, το μέτρο του πλωτού φράχτη μπορεί να θεωρηθεί ψήφος δυσπιστίας στη FRONTEX, η οποία βρίσκεται στο Αιγαίο με βάση τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. Πέραν, όμως, της νομικής και πολιτικής πτυχής, ο πλωτός φράχτης Μητσοτάκη-Στεφανή (δική του ιδέα θα ήταν) θα έχει πολύ μεγάλο κόστος, ενώ θα είναι δύσκολα εφαρμόσιμο εγχείρημα για τεχνικούς λόγους.

Μεταξύ άλλων γεννιέται το ερώτημα πόσα χιλιόμετρα των θαλάσσιων συνόρων της Ελλάδας θα καλύψουν τα πλωτά «τείχη». Θυμίζω ότι για τους παράνομα εισερχόμενους προ τριακονταετίας από την Αλβανία οικονομικούς μετανάστες είχε ιδρυθεί το σώμα συνοριοφυλάκων, που αποδείχθηκε πολύ μικρό αριθμητικά για να καλύψει τη μεθόριο. Οι παμπόνηροι βαλκάνιοι γείτονες πάντοτε έβρισκαν τα κατάλληλα περάσματα, και ενώ τους στέλναμε πίσω μέσω επιχειρήσεων-σκούπα με κυβέρνηση ΝΔ αρχικά και ΠΑΣΟΚ μεταγενέστερα, εκείνοι ξαναγύριζαν στην Ελλάδα. Τελικά, η δαπανηρή επιλογή των συνοριοφυλάκων δεν έλυσε το πρόβλημα, ενώ πολλοί εξ αυτών βρέθηκαν να υπηρετούν στην Αθήνα, έχοντας εξασφαλίσει το λεγόμενο «βίσμα» στα ανώτερα κλιμάκια του αντίστοιχου υπουργείου και γενικότερα.

Ας μου επιτραπεί να πω ότι «τα έκανε θάλασσα» η κυβέρνηση της Δεξιάς και στο προσφυγικό-μεταναστευτικό, το οποίο το 2015 χαρακτήριζε «έργο της κυβέρνησης Τσίπρα και της Τασίας Χριστοδουλοπούλου». Στο μεταξύ, οι κάτοικοι των νησιών του Αιγαίου είναι σε αναβρασμό και οι εγκλωβισμένοι πρόσφυγες σε απόγνωση, υπενθυμίζοντας το γνωστό λαϊκό τραγούδι «εγώ Χριστός και συ Αλλάχ, όμως κι οι δυο μας αχ και βαχ».

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy