Η επόμενη ημέρα

Της
Μαρίας Φράγκου

 

 

Η επόμενη ημέρα της πανδημίας πρέπει να είναι όντως ημέρα για όλους. Να μην είναι για κάποιους με φως και για κάποιους άλλους να πλανάται στο σκοτάδι.

Η επάνοδος στη ζωή, ενάμιση μήνα σχεδόν μετά που κλειστήκαμε στα σπίτια μας, δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Αυτό που λέγαμε στην αρχή της πανδημίας, πως σημασία έχει στο τέλος να μετρηθούμε και να μην λείπει κανείς, ισχύει. Και αφορά τις ζωές μας, αφορά την επιβίωσή μας. Να μη λείπει κανείς από το τραπέζι αλλά και να μη λείπει κανενός από το τραπέζι το πιάτο με το φαΐ.

Τα οικονομικά δεδομένα, όσο μετρήσιμα κι αν είναι, γιατί η οικονομία του τόπου δεν έμεινε αλώβητη από τη λαίλαπα της πανδημίας του κορονοϊού, δεν πρέπει να υπερισχύσουν της ασφάλειας και της υγείας των πολιτών. Προέχει, δηλαδή, η βεβαιότητα για την ασφαλή επιστροφή στους χώρους εργασίας. Όσο δεν υπάρχει το εμβόλιο κατά του κορονοϊού, ο άνθρωπος θα είναι ευάλωτος στην ασθένεια, λένε οι επιστήμονες.

Ως εκ τούτου, έχει σημασία η μέριμνα για αντιμετώπιση πιθανών κρουσμάτων όταν όλοι θα επιστρέψουμε πίσω στους χώρους εργασίας μας. Ας είναι λοιπόν το κριτήριο της υγείας αυτό που θα υπερισχύσει για την επιστροφή στη κανονικότητά μας, έστω και σταδιακά. Προέχει η διασφάλιση των θέσεων εργασίας και των εισοδημάτων των εργαζομένων και η προστασία των εργασιακών σχέσεων. Δεν μπορεί να αντέξει άλλα ο εργαζόμενος, που είδε μισθό και απασχόληση να συρρικνώνονται και να καταργούνται κατά την οικονομική κρίση του 2013. Και δεν ήταν λίγες οι φορές που η οικονομική κρίση λειτούργησε και ως άλλοθι, τότε, για τη συρρίκνωση μισθών και οφελημάτων και την παραβίαση των συλλογικών συμβάσεων, με την αυθαιρεσία εργοδοτών να κτυπά κόκκινο.

Μέσα σε τούτο το διάστημα που χάσαμε πολλά από τη ζωή και την καθημερινότητά μας, άλλα τόσα επανεμφανίστηκαν διεκδικώντας την προσοχή και τη σημασία μας. Οι τομείς της Παιδείας και της Υγείας πρέπει να διαφυλαχθούν και προστατευθούν και την ίδια ώρα να ενισχυθούν μετά το διάστημα αυτό. Στην Παιδεία πρέπει να ληφθούν εκείνες οι αποφάσεις που δεν θα αδικούν μαθητές και εκπαιδευτικούς, αλλά την ίδια ώρα δεν θα γίνουν εκπτώσεις που θα ξεφύγουν από το κύριο και τη στόχευση.

Ο τομέας της δημόσιας υγείας, ο πλέον τραυματισμένος της πανδημίας, πρέπει να προστατευθεί και να ενισχυθεί. Αν κάτι απέδειξε τούτη η κρίση, παγκόσμια, είναι πως χωρίς γερό σύστημα δημόσιας υγείας πεθαίνεις στο δρόμο μόνος και αβοήθητος. Χωρίς δημόσια νοσοκομεία, επαρκώς στελεχωμένα και άρτια εξοπλισμένα, χάνεις την όποια μάχη την οποία καλείσαι να αντιμετωπίσεις.

Σταδιακή επαναφορά στη ζωή αλλά με το βλέμμα στον άνθρωπο και την προστασία του. Σταδιακή επανεκκίνηση της οικονομίας έχοντας υπόψη πως προέχει η ασφάλεια των πολιτών, χωρίς την προσπάθεια ο ένας να γελάσει του άλλου.

Η επόμενη μέρα, λοιπόν, να μας βρει με φως και όχι σε βαθύ σκοτάδι.