Η ειρήνη στην Κύπρο δεν μπορεί να εμποδιστεί

Της Μαρίας Φράγκου

«Φτάνει πια δάκρυα και οδύνη, αρκετά υποφέραμε… Δεν θέλουμε συρματοπλέγματα, ξένα στρατεύματα, να μας χωρίζουν τείχη. Θέλουμε να ζήσουμε σαν άνθρωποι σε αυτό το νησί, να διοικούμε εμείς οι ίδιοι τον τόπο μας, όχι μια χώρα που θα κυβερνούν άλλοι»…

Λόγια που βγαίνουν από την ψυχή. Που εκφράζουν όλο σου το είναι. Αυτά είναι τα λόγια τα πατριωτικά. Τα λόγια ουσίας. Λόγια αλήθειας, αγωνίας, ανησυχίας, μα και πίστης και ελπίδας. Πως μπορούμε να κάνουμε την Κύπρο μας χώρα της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας, της ασφάλειας και της ευημερίας.

Οχι πατριωτικές κορόνες. Οχι λόγια από καθέδρας. Οχι λόγια από τους καναπέδες ή την ασφάλεια της όποιας σπουδαίας θέσης και των χιλιάδων ευρώ ως μισθό.

Γιατί κανένας δεν ξέρει καλύτερα από εμάς τον τόπο μας. Κανένας δεν μπορεί να ξέρει πώς νιώθουμε. Σε τι ελπίζουμε και σε τι προσδοκούμε.

Οι 250 Ε/κ και Τ/κ που περπάτησαν μέσα στην παγωνιά προχθές Τετάρτη, δεν ήταν μόνοι τους. Είχαν τη στήριξη μιας μεγάλης πλειονότητας του λαού μας που σκέφτεται όπως αυτές οι δεκάδες των συμπατριωτών μας ένθεν κακείθεν του συρματοπλέγματος. Είχα την στήριξη όλων όσοι ανησυχούν και αγωνιούν όπως εκείνοι.

Και τα λόγια του Σενέρ Ελτσίλ λένε την αλήθεια. Εκφράζουν τον καημό και την ανησυχία, την αγάπη και την ελπίδα, το όνειρο και την προσδοκία όλων εμάς που πιστεύουμε πως μπορούν να ανατείλουν καλύτερες μέρες στον τόπο μας. Καλύτερες μέρες για το λαό μας. «Είμαστε το μέλλον, είμαστε έτοιμοι για μια νέα αρχή για την Κύπρο, για τα παιδιά μας, για την ειρήνη», όπως είπε σε παρόντες και απόντες από την εκδήλωση ο Τάκης Χατζηδημητρίου.

Η κοινωνία προχωρά μπροστά. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Καμία ισχύουσα κατάσταση δεν μπορεί να είναι καλύτερη από τη λύση και την επανένωση του τόπου. Κανένα στάτους κβο δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη λύση. Κοινές είναι οι ανησυχίες και κοινές οι έγνοιες. Γιατί «πάθαμε και μάθαμε» και οι δύο κοινότητες. Και είναι καιρός να μιλήσουμε εμείς, ο λαός. Το μέλλον της πατρίδας μας, το μέλλον του λαού μας κρίνεται αυτές τις μέρες.

Και ο λαός μιλά. Ο λαός βγαίνει στους δρόμους και φωνάζει πως θέλει λύση τώρα. Αυτός είναι ο κοινός στόχος. Η εξεύρεση λύσης, εγγυητές της οποίας θα είμαστε εμείς. Ο λαός. Και πώς θα φτάσουμε σε αυτή την κατάληξη αν φοβόμαστε την αλήθεια; Αν πολεμούμε το αποτέλεσμα που οφείλουν να φέρουν τα τόσα χρόνια διαπραγμάτευσης;

Ας αφήσουμε τη διαπραγμάτευση να προχωρήσει, ας αφήσουμε τους δύο ηγέτες να συνεχίσουν τις συνομιλίες τους. Κι ας σταματήσουν κάποιοι να επιμένουν στο δρόμο της καχυποψίας και της άρνησης. Καμιά καλή υπηρεσία δεν προσφέρουν στον τόπο. Μπροστά στις εξελίξεις που προδιαγράφονται και τις οποίες όλοι περιγράφουν ως σημαντικές και καθοριστικές, απαιτείται κλίμα συναίνεσης, σύμπνοιας και ενότητας.

Ας σταματήσουν κάποιοι να πολεμούν τη λύση και να αναλώνονται σε ανέξοδες πατριωτικές κορόνες. Το Κυπριακό δεν μπορεί να είναι πρόβλημα χωρίς λύση. Χωρίς κατάληξη. Τα πράγματα δεν μπορούν να μένουν στάσιμα και μονίμως παγιωμένα. Εμείς είμαστε οι πρωταγωνιστές της λύσης. Εμείς θα την καταστήσουμε βιώσιμη και λειτουργική. Εμείς θα την περιφρουρήσουμε.