Του Κωνσταντίνου Ζαχαρίου
Το Μάρτιο του 2020 όταν ξεκίνησαν τα περιοριστικά μέτρα και η συνεπακόλουθη κρίση του κορονοϊού, οι εκτιμήσεις ήταν πως θα διαρκούσε μερικές μέρες. Παρά ταύτα οι μέρες έγιναν μήνες και ήδη συμπληρώθηκε ένα έτος, ενώ ουδείς γνωρίζει πώς και πότε θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Την ίδια ώρα τα προβλήματα τα οποία αντιμετώπιζαν τα νοικοκυριά και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις λόγω της προηγούμενης κρίσης του 2013, έγιναν ένα τεράστιο βουνό.
Η ΠΕΟ προειδοποίησε ότι «η κρίση απειλεί τη συνοχή της κοινωνίας» και κάλεσε την κυβέρνηση και τη συντεταγμένη πολιτεία να προχωρήσουν άμεσα στη λήψη μέτρων, για προστασία των εργαζομένων και των ευάλωτων ομάδων. Κατέθεσε μάλιστα 15 προτάσεις οι οποίες στοχεύουν στην προστασία των μισθών και των δικαιωμάτων των εργαζομένων από τη διαφαινόμενη νέα προσπάθεια απορρύθμισης και υπόσκαψης των όρων και των συνθηκών εργασίας τους, καθώς επίσης στην ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, τη στήριξη των ευάλωτων ομάδων και τη δικαιότερη κατανομή του παραγόμενου πλούτου προς όφελος των πολλών.
Οι περισσότερες από τις προτάσεις της ΠΕΟ δεν επιφέρουν δημοσιονομικό κόστος. Το κράτος δεν θα χρειαστεί να βάλει ούτε ένα σεντ για την υλοποίησή τους. Αλλά και αυτές οι οποίες έχουν κάποιο δημοσιονομικό κόστος, αυτό είναι μικρό και αντισταθμίζεται από τα τεράστια κοινωνικά οφέλη τα οποία αναμένεται να προκύψουν. Ως εκ τούτου, λοιπόν, το ερώτημα είναι κατά πόσο η κυβέρνηση έχει την πολιτική βούληση να εμπλακεί σε διάλογο για υιοθέτηση των προτάσεων που κατέθεσε η ΠΕΟ, ή/και άλλων παρόμοιων προτάσεων που κατέθεσαν κόμματα και άλλες συνδικαλιστικές και κοινωνικές οργανώσεις. Για παράδειγμα είναι έτοιμη η κυβέρνηση να προχωρήσει στη διά νόμου κατοχύρωση βασικών όρων των συλλογικών συμβάσεων και τη θεσμοθέτηση τριμερούς μηχανισμού μέσα από τον οποίο θα καθορίζονται ελάχιστοι μισθοί και ωφελήματα για όσους δεν καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις, ή θα συνεχίσει να εμπαίζει τα κόμματα και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις παραπέμποντας το θέμα σε μεταγενέστερο στάδιο; Είναι έτοιμη η κυβέρνηση να προωθήσει μέτρα για προστασία της κοινωνίας κατ’ ανάλογο τρόπο που έχει προωθήσει δεκάδες μέτρα για προστασία των τραπεζών; Ο βίος και η πολιτεία της κυβέρνησης και του ΔΗΣΥ, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια ελπίδας. Πάντα είχαν και έχουν ως γνώμονά τους τα συμφέροντα των τραπεζών και του μεγάλου κεφαλαίου. Και αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με ένα τρόπο: Την ενίσχυση στις βουλευτικές εκλογές της πολιτικής δύναμης η οποία στηρίζει τους αγώνες και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, του ΑΚΕΛ. Όσο ο συσχετισμός δυνάμεων στη Βουλή αφήνει περιθώρια στην κυβέρνηση να κάνει παιχνίδια, τόσο θα συνεχιστεί η μονόπλευρη στήριξη των τραπεζών και του μεγάλου κεφαλαίου. Αντίθετα, η ενδυνάμωση του ΑΚΕΛ θα ενισχύσει τους αγώνες και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων. Είναι λοιπόν στο χέρι μας να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
