Του Ειρηναίου Πίττα
Την περασμένη Κυριακή άλλαξα έναν κύλινδρο γκαζιού σχεδόν 17 ευρώ και αγόρασα ένα κιλό αγγουράκια 3 ευρώ και γάλα 2,60. Έβαλα επίσης βενζίνη σχεδόν 1,44 το λίτρο. Την ίδια μέρα, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία συνεχιζόταν, ενώ ο Πούτιν έδινε εντολή να τεθούν σε κατάσταση υψηλής ετοιμότητας οι πυρηνικές δυνάμεις. Προβλήματα ασφαλώς μη συγκρίσιμα, ωστόσο, βλέπετε, το ένα δεν αναιρεί το άλλο.
Η κυπριακή κυβέρνηση μπορεί να κάνει κάτι μόνο για το ένα από τα δύο. Κι αυτό δεν είναι σίγουρα η εισβολή στην Ουκρανία. Η κυβέρνηση με άμεσα μέτρα μπορεί να βάλει φρένο στον πληθωρισμό και να βοηθήσει την κυπριακή κοινωνία, σε μια στιγμή μάλιστα που το μέλλον δεν φαίνεται ευοίωνο για τις τιμές βασικών αγαθών. Η ακρίβεια δεν προέκυψε λόγω της εισβολής, αλλά επιτάθηκε και αναμένεται να επιταθεί ακόμα περισσότερο αν συνεχιστεί ο πόλεμος. Η κυπριακή κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα να την αντιμετωπίσει, ούτε πριν τον πόλεμο ούτε τώρα. Επίσης, αντίθετα με ό,τι έγραψε προχθές ο Υπουργός Οικονομικών, η ακρίβεια δεν προβλέπεται να σταματήσει όταν τελειώσει η εισβολή. Ίσως, στην καλύτερη περίπτωση, περιοριστεί η απότομη αυξητική τάση των τιμών.
Η κυβέρνηση έχει ευθύνη να προστατεύσει την κοινωνία από το τσουνάμι ακρίβειας. Έχει ενώπιόν της απλές και κυρίως εφαρμόσιμες προτάσεις, οι οποίες θα έχουν άμεσο αλλά και μακροχρόνιο αντίκτυπο στο βαλάντιο του κόσμου. Μια πολύ καλή αρχή θα ήταν η κατάργηση, επιτέλους, της διπλής φορολογίας στα καύσιμα. Η επιβολή πλαφόν σε συγκεκριμένα βασικά αγαθά, για ορισμένο χρονικό διάστημα, θα αποτελούσε επίσης ανακούφιση, ενώ η αξιοποίηση των σιλό είναι μέτρο που επιβάλλεται να παρθεί και να επεκταθεί, ώστε να εξασφαλίζονται αποθέματα σιτηρών, ανεξαρτήτως εξωγενών παραγόντων. Υπάρχουν πολλά που μπορούν να γίνουν, φτάνει να υπάρχει θέληση.
Δυστυχώς, αυτό που βλέπουμε από πλευράς κυβέρνησης δεν είναι απλά απουσία θέλησης, αλλά να ψάχνει διαρκώς δικαιολογίες για να αιτιολογεί την απραξία της, δείχνοντας να μην κατανοεί το πρόβλημα, την ώρα που ο κόσμος υποφέρει.
Παράλληλα, η κρίση και ο πόλεμος στην Ουκρανία, με τις διαφαινόμενες αρνητικές επιπτώσεις στις οικονομίες των χωρών της Ευρώπης, αποδεικνύει ξανά ότι η Κύπρος, στο μέτρο του δυνατού, πρέπει να περιορίσει την εξάρτησή της από άλλες χώρες και κατ’ επέκταση από τις διεθνείς κρίσεις. Ειδικά στο θέμα της ενέργειας, δεν είναι δυνατό η Κύπρος να εξαρτάται σε τόσο μεγάλο βαθμό από τρίτους. Είναι πλέον καιρός η Κύπρος να βάλει σε τροχιά υλοποίησης ένα νέο μοντέλο οικονομίας, βασισμένο στον δικό της φυσικό πλούτο. Ένα μοντέλο που θα εξασφαλίζει βιωσιμότητα και σταθερότητα, ανεξαρτήτως των διεθνών εξελίξεων.
Aκολουθήστε μας στο Google News
