Η Λεμεσός οφείλει τιμές σε κάποιους ανθρώπους  

Φωτό: Ανδρέας Χριστοφόρου

Του Χρήστου Χαραλάμπους

Το γεγονός ότι ο Δήμος Λεμεσού τίμησε το ζεύγος Πανίκου και Έλλης Παιονίδου είναι το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει για δύο πνευματικούς ανθρώπους που με τη δράση και την προσφορά τους στα Γράμματα και γενικότερα τον Πολιτισμό, πρώτοι τίμησαν τόσο την πόλη τους όσο και την Κύπρο γενικότερα. Το γεγονός ότι πρόκειται πλέον και για σημαντικούς δωρητές (πλούσιο και πολύτιμο από κάθε άποψη είναι το αρχείο και η βιβλιοθήκη που δώρισαν στο δήμο), ήταν ένας επιπρόσθετος λόγος για την εκδήλωση που διοργανώθηκε προς τιμήν τους κατά την οποία τους απονεμήθηκε το αργυρό έμβλημα του Δήμου Λεμεσού με το λέοντα της Αμαθούντας.

Παίρνοντας αφορμή από αυτή την ελάχιστη τιμή που έγινε στον Πανίκο και την Έλλη Παιονίδου για να θέσω, έστω προς προβληματισμό, κάποια ζητήματα στο δήμο της πόλης αλλά και γενικότερα στις Τοπικές Αρχές της μείζονος Λεμεσού, που έχουν να κάνουν με την αντιμετώπιση κάποιων ανθρώπων που αποδεδειγμένα έχουν ξεχωρίσει με τη ζωή, την κοινωνική ή πολιτιστική δράση και προσφορά τους, τιμώντας τη γενέτειρα πόλη τους αλλά και τον τόπο μας γενικότερα.

Αναφέρομαι σε κάποιους λογοτέχνες, καλλιτέχνες αλλά και ανθρώπους που δραστηριοποιήθηκαν στην πολιτική και ειδικότερα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση που, μπορεί να μην ευεργέτησαν τη Λεμεσό με χρηματικές δωρεές ή προσφορά ακινήτων, μπορεί να μη δώρισαν βιβλία ή άλλα προσωπικά τους αντικείμενα, αλλά υπηρέτησαν με ανιδιοτέλεια σε διάφορα πόστα και άφησαν με το έργο και τη δράση τους δυνατό το στίγμα της προσφοράς τους στην πρόοδο του τόπου.

Ο απλός κόσμος έχει αναγνωρίσει την προσφορά αυτών των ανθρώπων και συχνά, με διάφορες αφορμές και ευκαιρίες, επικαλείται το έργο που άφησαν πίσω τους και το οποίο, αν και πέρασαν πολλά χρόνια, συνεχίζει να λειτουργεί ευεργετικά για την πόλη και τους ανθρώπους που την κατοικούν.

Δεν χρειάζεται, νομίζω, να γίνει αναφορά σε συγκεκριμένα ονόματα. Ιδιαίτερα εκεί στον Δήμο Λεμεσού, γνωρίζουν… Μένει μόνο να πάρουν οι σύγχρονοι τοπικοί άρχοντες την απόφαση να τιμήσουν αυτούς τους τους ανθρώπους, κάποιοι από τους οποίους δεν βρίσκονται σήμερα στη ζωή. Η ελάχιστη τιμή που θα μπορούσε να γίνει, τουλάχιστον για εκείνους που έφυγαν, είναι να δοθεί το όνομά τους σε κάποια οδό ή κάποια μικρή πλατεία από τις τόσες που έχουν δημιουργηθεί σε διάφορα σημεία της πόλης. Για κάποιους άλλους, οι Τοπικές Αρχές μπορούν να αναζητήσουν και να βρουν τρόπους να τους τιμήσουν ενόσω ακόμα βρίσκονται εν ζωή.

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy