Η στράτευση που γίνεται με της καρδιάς το πύρωμα, στράτευση δεν λογίζεται

Η λογοτεχνία ως εργαλείο κοινωνικής ευαισθητοποίησης

Η λογοτεχνία ασφαλώς και είναι εργαλείο κοινωνικής ευαισθητοποίησης. Όμως είναι συνάμα και πομπός αισθητικής τέρψης, αλλά και εφαλτήριο ψυχικής ανάτασης. Αν δεν πληρούνται αυτές οι τρεις προϋποθέσεις, δεν έχουμε λογοτεχνία ολοκληρωτικής επάρκειας και πληρότητας. Αυτό που κάνει τη λογοτεχνία μεγάλη λοιπόν είναι το κοινωνικό της υπόβαθρο, το αισθητικό της κάλλος και το ψυχικό της βάθος.

Η στράτευση που γίνεται με της καρδιάς το πύρωμα, στράτευση δεν λογίζεται…

Βέβαια, όπως εύστοχα σημείωσε ο δάσκαλος της ποίησης Τίτος Πατρίκιος: «…κανένας στίχος σήμερα δεν ανατρέπει καθεστώτα / κανένας στίχος δεν κινητοποιεί τις μάζες…». Ωστόσο, η ποίηση ειδικά οφείλει να αποτελεί μια διαρκή υπόμνηση, μια συνεχή συνειδησιακή όχληση, ότι επιτέλους υπάρχουν πάντα καθεστώτα που πρέπει να ανατραπούν και ότι οι μάζες οπωσδήποτε πρέπει να κινητοποιηθούν και πρέπει να κινητοποιούνται στο διηνεκές. Τα πενιχρά, πελιδνά, αδύναμα κι ανάξια στιχάκια μου, αυτό φιλοδοξούν να υπηρετήσουν, την ανάγκη να γίνει η κοινωνία καλύτερη και ο άνθρωπος ανώτερος.

Η τέχνη γενικά οφείλει να εμπνέει τις μάζες κι αν δεν τις εμπνέει και δεν τις μυεί στα μεγάλα και υψηλά κοινωνικά ιδανικά, δεν επιτελεί το ρόλο και την αποστολή της. Η στράτευση που γίνεται με της καρδιάς το πύρωμα, στράτευση δεν λογίζεται…

Γιώργος Φράγκος

Θα ήθελα και μέσα από τη στήλη σας να ευχαριστήσω τους διοργανωτές του Nicosia Book Festival 2019, για την πρόσκλησή τους να συμμετάσχω με άλλους ομότεχνούς μου στη συζήτηση  με θέμα: “Η λογοτεχνία ως εργαλείο κοινωνικής ευαισθητοποίησης”.

Τα ποιήματα από τη συλλογή μου “Ανέστιος και λιθοξόος”, απ’ όπου θα διαβάσω μερικά, πραγματεύονται τόσο θέματα υπαρξιακά και διαπροσωπικών σχέσεων, όσο και θέματα του ιστορικoκοινωνικού γίγνεσθαι, όπως ο πόλεμος και τα τραγικά για τον άνθρωπό αποτελέσματα που επιφέρει, καθώς και αλλά μείζονα κοινωνικά ζητήματα που ταλανίζουν τον σύγχρονο κόσμο. Μια θεματολογία, δηλαδή, που δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορους τους υπηρέτες της τέχνης του λόγου και της κάθε μορφής τέχνης.

Προσπαθώ να θρυμματίσω την καταθλιπτική βιτρίνα που μας περιβάλλει.

Ανέκαθεν, η πλειονότητα των ανθρώπων που παρήγαν πολιτισμό προσπαθούσαν με τον φανό της τέχνης που υπηρετούσαν να φωτίσουν τις σκοτεινές ατραπούς του κόσμου, ψέγοντας και στηλιτεύοντας τα κακώς έχοντα της εποχής τους. Έτσι, κληρονομήσαμε έργα απαράμιλλου κάλλους και άφθαρτα στον χρόνο. Αυτό, πιστεύω, γίνεται και στις μέρες μας. Οι λογοτέχνες (αφού περί λογοτεχνίας ο λόγος) περνούν, ότι θεωρούν στρεβλό στη σύγχρονη κοινωνία, μέσα από το πνευματικό και αισθητικό τους φίλτρο, το μετουσιώνουν σε λογοτεχνικό ή ποιητικό έργο και το αποστέλλουν στον φιλαναγνώστη.

Έγινε, όμως, ο κόσμος καλύτερος; Κινήθηκαν οι πανανθρώπινες αξίες προς τα μπρος ή παλινδρομούν; Σταμάτησε η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, και όχι μόνο, να συνθλίβεται στους μύλους των συμφερόντων;

Γι’ αυτό και εγώ, με τα μόνα όπλα που έχω στην διάθεσή μου, την πλούσια μητρική μας γλώσσα και τη “μαγική σειρά των λέξεων”, προσπαθώ να θρυμματίσω την καταθλιπτική βιτρίνα που μας περιβάλλει.

Κυριάκος Αναγιωτός

• Nicosia Book Fest
• Λογοτεχνική Σκηνή, Κυριακή 6 Οκτωβρίου, 16:45
• Ο Γιώργος Φράγκος «Φλοίσβος συννέφων» ,και ο Κυριάκος Αναγιωτός «Ανέστιος και λιθοξόος» διαβάζουν τα ποιήματά τους και συνομιλούν με το κοινό για τον ρόλο της ποίησης στην ανάδειξη κοινωνικών ζητημάτων.

 

Nicosia Book Fest

5 και 6 Οκτωβρίου στο Πάρκο Ακρόπολης