Η Τοπική Αυτοδιοίκηση: Εδώ και τώρα μεταρρύθμιση

Εδώ και πολλά χρόνια γίνεται προσπάθεια για Μεταρρύθμιση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Θυμούμαι χαρακτηριστικά ότι η ενασχόληση μας χρονολογείται πριν το 2000.  Από τότε τα πράγματα άλλαξαν πάρα πολύ. Αυξήθηκαν οι Δήμοι, αλλά η κρατική χορηγία μειώθηκε, παρόλο που εξακολουθεί να παραμένει το βασικό μέσο για την ανταπόκριση μίας τοπικής αρχής, ώστε να παραχθεί έργο. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τότε η μείωση της κρατικής χορηγίας ανέρχεται πέραν του 40% συνολικά.

Το αποτέλεσμα της μείωσης ήταν απολύτως προβλέψιμο. Οι Δήμοι να μην έχουν τη δυνατότητα να εξυπηρετήσουν τίποτε περισσότερο πέραν από τα λειτουργικά τους έξοδα, με μεγαλύτερο μέρος να αφορά το μισθολόγιο. Πόσω μάλλον για μια πραγματική Τοπική Αυτοδιοίκηση με νέες ουσιαστικές αρμοδιότητες, οι οποίες θα ικανοποιούν το δίπτυχο οικονομική και πολιτική ανεξαρτησία με πραγματική δυνατότητα να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις των πολιτών και της κοινωνίας.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι το Κογκρέσο των Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης, στην τελευταία του Έκθεση για την Κύπρο επισημαίνει ότι χρειάζεται η απεξάρτηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από το  κεντρικό κράτος. Κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι η αναγκαιότητα αυτή δεν είναι πραγματική. Το καταλαβαίνουμε  στην  καθημερινή μας πρακτική. Έχουμε Τοπική Αυτοδιοίκηση κατ’ όνομα με κακόγουστη προέκταση, ή καλύτερα, αντιγραφή των παθογενειών του  κράτους. Είναι για τους λόγους αυτούς που πρέπει να  προχωρήσουμε όσο το δυνατόν πιο σύντομα στη Μεταρρύθμιση.  Στο ζήτημα αυτό δεν χωρούν μικροπολιτικά παιγνίδια. Ούτε ισχύει εκείνο που κάποιοι εκ του πονηρού κατηγορούν το ΑΚΕΛ ότι ο στόχος είναι το σαμποτάζ της μεταρρύθμισης ως ρεβάνς για το τι έγινε το  2012, όταν ο ΔΗΣΥ στέρησε από την Τοπική Αυτοδιοίκηση μία ουσιαστική Μεταρρύθμιση. Ούτε και ισχύει η φήμη που εντέχνως διαδίδεται ότι  το ΑΚΕΛ δεν θα ψηφίσει τα νομοσχέδια, γιατί θα το πιστωθεί ο Αναστασιάδης και κατ’ επέκταση ο Συναγερμός. Ούτε ακόμη το εξωφρενικό ότι επειδή έχουμε τον ερχόμενο Μάιο βουλευτικές εκλογές.  Κατ’ αρχήν να τονίσουμε ότι θεωρούμε ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση βρίσκεται στα όρια της. Δεν πάει άλλο και πολύ σύντομα κάποιοι δήμοι θα προχωρήσουν σε στάση πληρωμών.

Το ουσιαστικό, όμως, είναι ότι για εμάς τα νομοσχέδια που σήμερα βρίσκονται ενώπιον της Βουλής αποτελούν στην πλειοψηφία τους αποτέλεσμα της τακτικής ενασχόλησής μας ως Κόμμα, μέσα από την ουσιαστική συμβολή του Γραφείου Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, και της διαμόρφωσης συγκεκριμένων θέσεων και απόψεων που σε μεγάλο βαθμό αντικατοπτρίζονται στα κείμενα των νομοσχεδίων. Ακόμη, για το ΑΚΕΛ είναι κατανοητό ότι η συμβολή των εκπροσώπων μας στην Ένωση Δήμων, με ιδιαίτερη μνεία στον πρόεδρο, και στην Ένωση Κοινοτήτων, ήταν ουσιαστική μέσα από τις διαβουλεύσεις που έγιναν από το Υπουργείο Εσωτερικών.

Τα τελευταία 27 χρόνια που ασχολούμαι με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και μου δόθηκε η δυνατότητα να μελετήσω άπειρες μελέτες, προσχέδια νομοσχεδίων και συστήματα άλλων χωρών, είμαι πεπεισμένος ότι δεν πάει άλλο. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση χρειάζεται Μεταρρύθμιση. Φτάνει πια να δίνεται η δυνατότητα στην Κυβέρνηση να κρύβεται πίσω από διάφορα προσχήματα και αναβολές και καθημερινά να κατατρώει την Τοπική Αυτοδιοίκηση επιτρέποντας στο όποιο κρατικό κατεστημένο να διατηρεί τα βασίλεια του. Η σύγχρονη κοινωνία έχει ανάγκη από μία Τοπική Αυτοδιοίκηση κοινωνό των καθημερινών αναγκών των πολιτών. Είναι για τους λόγους αυτούς που με συνέπεια και αφοσίωση εργαζόμαστε για υλοποίηση του οράματός μας για μια Τοπική Αυτοδιοίκηση, που στο επίκεντρο της θα έχει τον απλό δημότη και τις ανάγκες του.

Σταύρος Γερολατσίτης ,

Επικεφαλής του Γραφείου Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Κ.Ε. ΑΚΕΛ