Η υπεροψία της εξουσίας

Της
Ελένης Μαύρου

 

Η υπεροψία της εξουσίας

«Θα έχουμε, δυστυχώς, με αυτά τα μηνύματα που στέλνονται και από την Κύπρο συνέπειες στην κυπριακή οικονομία» δήλωσε πριν λίγες μέρες ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ.

Είναι φανερό ότι η δήλωση δεν ήταν παρά μια προσπάθεια να στραφεί η προσοχή μακριά από τη συζήτηση που ξέσπασε για τις πολιτογραφήσεις στελεχών του αυταρχικού καθεστώτος της Καμπότζης και το τζετ του Σαουδάραβα, με το οποίο πήγε οικογενειακώς διακοπές στις Σεϋχέλλες ο Πρόεδρος.

Δεν νομίζω να πιστεύει κανείς, συμπεριλαμβανομένου του Αβέρωφ Νεοφύτου, ότι μόνο η αντιπολίτευση ασχολείται με τα θέματα αυτά όταν προηγήθηκαν:

Μάρτης 2018: Έκθεση της ΜΚΟ Διεθνής Διαφάνεια (Transparency International) όπου αναφέρεται ότι η Κύπρος προσφέρει «την πιο γρήγορη διαδρομή για την απόκτηση ευρωπαϊκής υπηκοότητας»

Σεπτέμβρης 2018: Η «μαύρη λίστα» του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), όπου φιγουράρει η Κύπρος ως μια από τις χώρες όπου τα σχέδια «χρυσών» διαβατηρίων απειλούν τις διεθνείς προσπάθειες για καταπολέμηση της φοροδιαφυγής

Γενάρης 2019: Η Έκθεση της Κομισιόν που δαχτυλοδείχνει την Κύπρο για αδιαφανείς πρακτικές και τους κινδύνους για την ασφάλεια, το ξέπλυμα χρήματος και τη φοροδιαφυγή, που προκύπτουν από το πρόγραμμα πολιτογράφησης που εφαρμόζει

Φεβράρης 2019: Η ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, στο οποίο ανήκει ο ΔΗΣΥ, η οποία απαιτεί τον τερματισμό της έκδοσης «χρυσών» διαβατηρίων από την κυβέρνηση Αναστασιάδη

Μάρτης 2019: Η έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου η οποία κατατάσσει την Κύπρο στους «φορολογικούς παράδεισους» κάνοντας ειδική αναφορά στα προγράμματα «χρυσής» βίζας και διαβατηρίων, τα οποία είναι προβληματικά και πρέπει να καταργηθούν σταδιακά

Οκτώβρης 2019: Τα δημοσιεύματα του διεθνούς πρακτορείου Reuters, για την παραχώρηση από την κυβέρνηση Αναστασιάδη κυπριακού διαβατηρίου σε στελέχη του καθεστώτος της Καμπότζης

και πολλά άλλα.

Και σίγουρα κανείς δεν πείθεται από την, όλο ταπεινότητα, παραδοχή του Αβέρωφ Νεοφύτου ότι «έγιναν λάθη, ουδείς αλάνθαστος. Υπήρξαν κενά στις διαδικασίες; Βεβαίως».

Μέχρι πριν λίγους μήνες, δεν ήταν αυτή η απάντηση του Ν. Αναστασιάδη. Όταν δεν προσπαθούσε να παραπλανήσει την κοινή γνώμη ισχυριζόμενος ότι «η Κύπρος έχει τα αυστηρότερα κριτήρια παραχώρησης ευρωπαϊκής υπηκοότητας», προσπαθούσε να μηδενίσει την κριτική αναφερόμενος σε «λιβελογραφήματα» και «μυθοπλασίες» ή προσπαθούσε να θολώσει τα νερά καταγγέλλοντας… στοχοποίηση της Κύπρου.

Αντικείμενο κριτικής δεν είναι το πρόγραμμα επενδύσεων έναντι πολιτογράφησης. Αντικείμενο κριτικής είναι η αδιαφάνεια, η κατάχρηση, η εμπλοκή του Προέδρου και της οικογένειάς του. Αντικείμενο κριτικής είναι οι αλλαγές που έκαναν οι κυβερνώντες μετατρέποντας ένα επενδυτικό πρόγραμμα σε «αρπαχτή». Αντικείμενο κριτικής είναι η υπεροψία με την οποία προσπερνούν κάθε κριτική.

Η δε δήλωση του Ν. Αναστασιάδη ότι «θα παραιτηθεί αν παρανόμησε» δεν είναι παρά υπεκφυγή, προσπάθεια να αποφύγει το μείζον που είναι η πολιτική ηθική.

Η συνέπεια και η ανάληψη ευθύνης είναι, μεταξύ άλλων, κριτήρια που καθορίζουν μια πολιτική δύναμη –σε συλλογικό αλλά και προσωπικό επίπεδο– ως σοβαρή ή μη, ως υπεύθυνη ή όχι. Όταν ο λόγος που αρθρώνεται είναι απλά «λόγια», τότε πρόκειται για δημαγωγία.