Η ζωή συνεχίζεται ακόμα και με τον ΗΙV…

Mετά το σοκ της διάγνωσης, άνθρωποι που ζουν με τον HIV σφίγγουν τα δόντια και προχωρούν – Γιατί η ζωή είναι μπροστά τους…

Της Μαρίνας Κουμάστα

Ίσως να είναι ουτοπικό να πούμε πως η ζωή με τον HIV είναι εύκολη. Σε μια κοινωνία που έμαθε να απορρίπτει ανθρώπους, να τους «δακτυλοδείχνει» και να τους κατακρίνει δεν είναι καθόλου εύκολο για έναν οροθετικό να παραδεχθεί δημόσια ότι έχει μολυνθεί με τον ιό και ζει με αυτόν. Ανώνυμα πολλές φορές τα οροθετικά άτομα αλλά και άτομα που βρίσκονται συνοδοιπόροι στο δρόμο τους, προσπαθούν να στείλουν τα δικά τους μηνύματα. Τη δική τους αλήθεια, μέσα από τα βιώματά τους, τις εμπειρίες τους, σε μια πορεία ζωής που δεν σταμάτησε στη διάγνωση…

Το «μολυσμένο» μου εγώ
Από τη διάγνωση μέχρι τη στιγμή της αποδοχής της κατάστασης στην οποία βρίσκεται το οροθετικό άτομο υπάρχει μια μεγάλη απόσταση. Άτομο που ζει με τον ΗΙV ανοίγει την καρδιά του στη «Χ» και περιγράφει πώς το ίδιο βίωσε τη διάγνωση, πώς κατάφερε να προχωρήσει μπροστά…

 «Πέρασαν κιόλας τέσσερα χρόνια από τότε που άκουσα ”δεν έχω καλά νέα… Βρέθηκες θετικός στον HIV”. Μετά σιωπή. Σκοτάδι. Κενό. Τέσσερα χρόνια δύσκολα, γεμάτα εναλλαγές συναισθημάτων.  Όπως ο Πικάσο πέρασε τις ”περιόδους” του, έτσι κι εγώ…».

«Κενή Περίοδος»: «Οι πρώτοι μήνες δύσκολοι. Νέα δεδομένα, γιατροί, αναλύσεις, σύγχυση. Δεν θυμάμαι καλά-καλά πώς πέρασαν. Τους έζησα από μακριά».

«Μαύρη Περίοδος»: «Μετά το πρώτο σοκ βίωσα ίσως τη δυσκολότερη περίοδο της ζωής μου. Απομόνωση, ντροπή και φόβος. Ατέλειωτες νύχτες μοναξιάς με βασανιστικές σκέψεις που οδηγούσαν σε απόγνωση. Θυμός, με μένα, με όλους, με κανένα. Μετά ο θυμός γινόταν ντροπή για το μολυσμένο μου εγώ. Και ποιος είμαι τώρα; Θεέ μου, ποιος είμαι τώρα εγώ; Φόβος για τον κοινωνικό στιγματισμό μη μάθει κανείς ότι έχω AIDS. Ο φόβος θανάτου, επειδή έχω τώρα AIDS. Οι εικόνες από την ταινία Philadelphia* να μην ξεκολλούν από το μυαλό μου. Κάπως έτσι πέρασε ο πρώτος χρόνος».

«Περίοδος Αναζήτηση»: «Διάβαζα ό,τι έβρισκα στο internet για τον HIV/AIDS . Μίλησα με γιατρούς, ψυχολόγους, πνευματικούς και τους ευχαριστώ όλους ολόψυχα. Η αναζήτηση που έκανα με έμαθε πολλά. Έμαθα ότι δεν έχω AIDS αλλά είμαι θετικός στον HIV.  Έμαθα ότι αν παίρνω καθημερινά τα φάρμακά μου, μπορώ μάλλον να ζήσω όσο και εσύ που δεν είσαι οροθετικός. Ίσως έτσι δεν θα έχω ποτέ AIDS! Έμαθα τους τρόπους μετάδοσης και πως δεν μπορεί κάποιος να ”κολλήσει” από το κουνούπι που μόλις με τσίμπησε. Έμαθα ότι ο Θεός μας έδωσε απίστευτες ψυχικές δυνάμεις και ότι μαζί με κάθε δοκιμασία έρχονται και στηρίγματα. Αρκεί να έχουμε τα μάτια μας ανοικτά και να τα βλέπουμε. Οι νύχτες περνούσαν πιο εύκολα, οι σκέψεις σε τάξη και ο Tom Hanks ερχόταν πλέον σπάνια».

«Περίοδος Αποκάλυψη»: «Πέρασαν έτσι δύο χρόνια. Είχα αποδεχτεί ότι ο απρόσκλητος επισκέπτης ήρθε για να μείνει. Συγχώρεσα τον εαυτό μου και τόλμησα να ονειρευτώ. Μετά από πολλή σκέψη και άγχος πήρα τη μεγάλη απόφαση να το μοιραστώ με την οικογένεια και τους στενούς μου φίλους. Το βάρος που ένιωσα να φεύγει από πάνω μου, η αγάπη που εισέπραξα και η δύναμη που μου έδωσαν δεν περιγράφεται. Δεν είχα συνειδητοποιήσει μέχρι τότε πόσο ανάγκη είχα από μια ζεστή αγκαλιά, ειδικά της μάνας μου. Ένιωσα ευλογημένος που είχα αυτούς τους γονείς, τα αδέλφια και αυτούς τους φίλους, που το μόνο τους πρόβλημα ήταν ότι το περνούσα μόνος μου για δύο χρόνια.  Η ”Αναζήτηση” όμως ήταν καθαρά δική μου προσωπική υπόθεση και το κατάλαβαν και αυτό».

«Άσπρη Περίοδος»: «Σήμερα με το κεφάλι ψηλά, με πολλά στηρίγματα δίπλα μου, χωρίς ντροπή, με φόβο για τον κοινωνικό ρατσισμό, γιατί δυστυχώς υπάρχει, μέλος της Κίνησης Συμπαράστασης για το AIDS, με αγωνία για το αύριο όπως ο καθένας μας, χωρίς φόβο θανάτου από AIDS και με παρέα τον απρόσκλητο μου επισκέπτη, προχωρώ μπροστά. Αντίο Tom».

* Στηνταινία Philadelphia (1993) πρωταγωνιστείο Tom Hanks.

Υ.Γ.  «Η επόμενη περίοδος δεν ξέρω τι τίτλο θα έχει, αλλά ανυπομονώ να τη ζήσω για να το μάθω».

Έχεις σεξουαλικές επαφές; Κάνε το τεστ
Η πιο πρόσφατη έρευνα για τις αντιλήψεις των Κυπρίων γύρω από τον HIV αποκάλυψε την ελλιπή ενημέρωσή μας. Δυστυχώς εξακολουθεί να υπάρχει η λανθασμένη εντύπωση πως ο ιός μεταδίδεται με το τσίμπημα ενός κουνουπιού, τη χρήση τουαλέτας, ακόμα και με τη… θεία κοινωνία. Πιο ανησυχητικό, κατά τον Γραμματέα της Κίνησης Συμπαράστασης για το ΑΙDS, Χρίστο Κρασίδη, είναι ότι δεν εξεταζόμαστε, επειδή θεωρούμε πως δεν βρισκόμαστε σε κίνδυνο. Η έρευνα δεικνύει ότι 7 στους 10 δεν εξετάστηκαν ποτέ. «Το HIV test πρέπει να γίνει τεστ ρουτίνας. Αν κάνεις σεξ, κάνε και το τεστ», λέει ο Χρ. Κρασίδης και προσθέτει: «Υπάρχει μια αντικρουόμενη εικόνα για τους οροθετικούς λόγω της ανεπαρκούς ενημέρωσης. Οι συμμετέχοντες δήλωσαν από τη μια ότι θα στήριζαν έναν οροθετικό στο στενό τους περιβάλλον, αλλά δεν θα είχαν καμία ερωτική επαφή μαζί του. Από τη στιγμή που κάποιος γνωρίζει ότι είναι οροθετικός, λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, έχει μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο και χρησιμοποιεί προφυλακτικό, είναι σχεδόν αδύνατον να μεταδοθεί ο HIV». Eπεσήμανε ότι με τηβοήθεια των γιατρών, ένα ζευγάρι που ο ένας είναι οροθετικός και ο άλλος όχι, μπορούν σήμερα νακάνουν παιδιά που δεν θα «βγουν» οροθετικά.

Περισσότερα για την έρευνα, εδώ. 

HIV Rapid Tests παγκύπρια

Το Cy Checkpoint της Κίνησης Συμπαράστασης για το AIDS, με τη στήριξη του Υπουργείου Υγείας, έχει πραγματοποιήσει περισσότερα από 1.000 τεστ σε περίοδο μόλις 16 μηνών. «Κάνουμε εξετάσεις ταχείας διάγνωσης σε ολόκληρη την Κύπρο» ανέφερε ο Χρίστος Κρασίδης, τονίζοντας την ανάγκη η προσπάθεια να εντατικοποιηθεί. «Το 2015 πραγματοποιήσαμε 239 τεστ, όπου τρεις αντέδρασαν σε αντισώματα του HIV. Το 2016 φτάσαμε τα 607, όπου 4 αντέδρασαν. Φέτος είμαστε στα 170 και συνεχίζουμε. Οι εκπαιδευμένοι εξεταστές παρέχουν συμβουλευτική και αντιμετωπίζουν τον ωφελούμενο με εχεμύθεια. Τα άτομα των οποίων τα τεστ αντιδρούν στηρίζονται ψυχολογικά και διασυνδέονται με το δημόσιο σύστημα υγείας» τόνισε ο Χρ. Κρασίδης.

Περισσότερα για την Κίνηση, εδώ.

«Το ”εμπόδιο” έχει δυναμώσει την οικογένειά μας»

«Ήταν ένα όμορφο ηλιόλουστο απόγευμα Σαββάτου. Οδηγούσα προς Λευκωσία και κτύπησε το τηλέφωνο. Στην άλλη πλευρά της γραμμής: “Βγήκαν τα αποτελέσματα του γιου σας. Είναι οροθετικός”. Τώρα που το σκέφτομαι, θυμώνω που κάτι τέτοιο μου ανακοινώθηκε με τούτο τον τρόπο… τον απρόσωπο, τον ψυχρό.

Έκλεισα το τηλέφωνο και συνέχισα να οδηγώ σε κατάσταση σοκ. Μετά σταμάτησα σε μια άκρη και με έπιασε το κλάμα. Ναι, ήμουν αρκετά ενημερωμένη για να γνωρίζω τη διαφορά του να έχει κάποιος AIDS από το να είναι ”οροθετικός”. Καμιά όμως ενημέρωση δεν μπορεί να προετοιμάσει μια μάνα για τέτοια νέα.  Τις επόμενες μέρες δεν το είπα σε κανέναν. Ήμουν μουδιασμένη. Προβληματισμένη. Ανήσυχη.

Την επόμενη Τρίτη, πήγαμε με τον γιο μου στον γιατρό και του ανακοινώσαμε τα αποτελέσματα. Ο γιατρός μας είπε για τη Γρηγόρειο Κλινική και το σημαντικό έργο που επιτελείται στην ομάδα του Δρος Δημητριάδη. Φεύγοντας, πήγαμε σε ένα ήσυχο πάρκο. Μιλήσαμε. Κλάψαμε. Γελάσαμε. Αγκαλιαστήκαμε. Περάσαμε ώρες μαζί. Ήξερε και ξέρει ότι ήμουν, είμαι και θα είμαι πάντα δίπλα του. Αυτό το πλάσμα, το παιδί μου, είναι κομμάτι από εμένα. Καμιά μητέρα δεν μπορεί να απορρίψει το πλάσμα της. Η αγάπη αυτή είναι αστείρευτη, χωρίς όρους.

Οποιοσδήποτε γονιός και ειδικά η μάνα, ό,τι και να συμβεί, δεν μπορεί να σταματήσει την αγάπη της. Τους πρώτους μήνες, το μόνο που με ένοιαζε ήταν να φροντίσω να παίρνει κανονικά τα φάρμακά του και να παρακολουθείται η υγεία του. Ο ίδιος δεν πιστεύω ότι είχε επίγνωση. Δεν φοβόταν και δεν ανησυχούσε όσο εγώ, γνωρίζοντας πως δεν υπάρχει γιατρειά και αντιλαμβανόμενη τα εμπόδια που θα έφερνε στο μέλλον του, τις επιπτώσεις του κοινωνικού στίγματος που κουβαλά αυτή η κατάσταση. Αν υπάρχει κάτι που θέλω να πω στους γονείς με οροθετικά παιδιά, είναι να μην απορρίψουν το πλάσμα τους. Να μην φοβηθούν. Να συνεχίσουν να αγαπούν και να στηρίζουν. Σε τέτοιες στιγμές η συμπαράσταση και η κατανόηση είναι πιο σημαντικές από το φόβο.

Τα “κλειστά μυαλά” της κοινωνίας είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Μην τα αφήνετε να νικήσουν τη σχέση που δένει μια οικογένεια. Τα αδέλφια και ο πατέρας του γιου μου συνεχίζουν και του δίνουν αγάπη και συμπαράσταση. Αυτό άλλωστε δε σημαίνει οικογένεια; Στην Κύπρο λέμε ”κάθε εμπόδιο για καλό”. Αν και το ”καλό” δεν μπορεί να αναφέρεται στην υγεία του γιου μου, από την άλλη, το ”εμπόδιο” τον έχει βοηθήσει να γίνει πιο συνειδητοποιημένος, να δίνει μεγαλύτερη σημασία στην υγεία του, στη διατροφή του και στη φυσική του κατάσταση.

Τον έχει κάνει να επιδιώκει, συνειδητά πια, μια ζωή χωρίς άγχος. Γνωρίζει πια πώς να φροντίζει τον εαυτό του, το σώμα του, το μυαλό του. Ξέρει καλά ότι εφόσον είναι τυπικός με τη φαρμακευτική του αγωγή, θα ζήσει μια όμορφη ζωή, τόσο σε διάρκεια όσο και σε ποιότητα. Το “εμπόδιο” έχει δυναμώσει την οικογένειά μας». 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy