∆ιδάγµατα από την 21η Απριλίου

Χρέος επιτακτικό να καταδικάσουµε τη θλιβερή, µαύρη και αποκρουστική επέτειο της 21ης Απριλίου 1967, το πραξικόπηµα της Χούντας των Συνταγµαταρχών που βύθισε την Ελλάδα στο σκοτάδι της δικτατορίας για εφτά ολόκληρα χρόνια και οδήγησε στην εθνική τραγωδία του 1974.

Ωστόσο η καταδίκη δεν είναι αρκετή. Πενήντα τέσσερα χρόνια µετά, οφείλουµε σαν Ελληνισµός να ασκήσουµε µε αίσθηµα ιστορικής ευθύνης και ειλικρίνειας κριτική και αυτοκριτική. Γιατί είναι µεν ακριβές ότι η χούντα δεν βρήκε ποτέ ενεργό λαϊκή υποστήριξη, αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι από το 1967 ως το 1972, ωσότου αρχίσει να δρα το φοιτητικό κίνηµα, η ενεργητική αντίσταση κατά της δικτατορίας αριθµούσε κάποιες εκατοντάδες, ίσως λίγες χιλιάδες ανθρώπους.

Αν όµως αυτό συνέβαινε στην Ελλάδα, τι είναι αυτό που εµπόδισε εδώ στην Κύπρο τη µαζική αντίδραση κατά της χουντικής διείσδυσης; Που αφέθηκε να αλώσει Εθνική Φρουρά, Σχολεία, Αστυνοµία, µια ολόκληρη κοινωνία; Με λίγες φωτεινές εξαιρέσεις, η βαρβαρότητα της ελλαδικής δικτατορίας κάλυψε µεγάλο τµήµα της κυπριακής κοινωνίας. Και µας οδήγησε µε τη συνδροµή της εσωτερικής πέµπτης φάλαγγας στην εθνική καταστροφή.

Όπως λέει καυστικά ο Παντελής Μηχανικός στο ποίηµά του «Ονήσιλλος», γραµµένο το 1975: «∆έκα χιλιάδες µέλισσες. Έστειλε ο Ονήσιλλος Κι όλες ψοφήσανε απάνω στο Παχύ µας δέρµα Χωρίς τίποτε να νιώσουµε». Η θλιβερή και εφιαλτική επέτειος της 21ης Απριλίου προσφέρεται για µια βαθιά εθνική ενδοσκόπηση και για µια ανελέητη αυτοκριτική. Και όχι για να συσκοτίζονται οι ευθύνες και οι ενοχές.

Ούτε για να κυριαρχούν οι «µισές αλήθειες» και οι «µεγάλες αλήθειες» να χάνονται. Άλλωστε η αναφορά σε τέτοιες επετείους έχει µόνο τότε νόηµα, όταν η µνήµη χρησιµεύει ως κάθαρση και εξαγνισµός από αµαρτήµατα, κενά και παραλείψεις και για να φωτίζει παιδευτικά και διδακτικά το µέλλον. Αυτή η αδυσώπητη µνήµη µας χρειάζεται και σήµερα ως οδηγός για τη µη επανάληψη σφαλµάτων.

Για να στηρίξουµε µε κάθε θυσία έναν αγώνα που να ανατρέπει τις συνέπειες από το προδοτικό κληροδότηµα της χούντας. Για να µη δεχθούµε µια λύση άδικη, ετεροβαρή, µια λύση που να παραβιάζει ανθρώπινα δικαιώµατα και θεµελιώδεις ελευθερίες.

Για να επιτύχουµε λύση που θα αποµακρύνει το µίασµα της τουρκικής στρατιωτικής κατοχής και θα επανενώνει ουσιαστικά και πραγµατικά το χώρο, το λαό, την κοινωνία, τους θεσµούς, την οικονοµία. Αλλά και για να µην αποδεχθούµε τη λογική και τις πολιτικές της µονόπλευρης λιτότητας, της ανεργίας, της µετανάστευσης των νέων, της χρηµατοκρατίας και των ασύδοτων αγορών που οδηγούν στην ισοπέδωση των κοινωνιών.

Για να απορρίψουµε την απάθεια, τη µοιρολατρία και την προσαρµογή. Για να στερεώσουµε τη δηµοκρατία, πολιτική και οικονοµική και να τα υπερασπίσουµε από επίδοξους νοσταλγούς του ολοκληρωτισµού και της κάθε µορφής φασιστικής ιδεολογίας.

Αυτό πρέπει να είναι το πικρό µάθηµα και το δίδαγµα της 21ης Απριλίου.

Γιαννάκης Α. Ομήρου * Πρώην Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy