Η χούντα αγνόησε κάθε προειδοποίηση για την τουρκική εισβολή
Η συγκλονιστική κατάθεση του λοχαγού Αλ. Σημαιοφορίδη στην Επιτροπή για τον Φάκελο της Κύπρου
Του Μιχάλη Μιχαήλ
Μέρος 5ο
Η αφήγηση του Αλέξανδρου Σημαιοφορίδη στην εξεταστική επιτροπή για το φάκελο της Κύπρου, της ελληνικής Βουλής, συνεχίζεται με νέα συνταρακτικά στοιχεία τόσο για την τα όσα συνέβαιναν τις κρίσιμες στιγμές της έναρξης της τουρκικής εισβολή, όσο και για την ανοργανωσιά που υπήρχε.
Κάποιοι αξιωματικοί στην Κερύνεια προσπάθησαν να αντιδράσουν παρότι δεν είχαν λάβει καμιά εντολή για κάτι τέτοιο.
Η Κερύνεια δεν είχε στρατό
Ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η επιχείρηση των τουρκικών στρατευμάτων, ο Σημαιοφορίδης δρα αυτόβουλα. Λέει ότι άφηνε δυο άνδρες στα πυροβόλα.
ΜΑΡΤΥΣ: Τους άλλους τους είχα πέρα, (όπως κάνουμε με το όπλο θα ήταν έμμεση βολή, όπως ξέρουμε το πυροβολικό έκανε άμεση βολή κατευθείαν στον αποβατικό χώρο με δύο άτομα, ένα σκοπευτή και ένα γεμιστή και τους άλλους τους είχα πίσω για να μη καταστραφούν, για να μη δώσω στόχο και τάχε τήδε κακείσε τοποθετημένα τα πυροβόλα. Και είχε μία μόνο απώλεια με ένα πυροβόλο, ενώ ο άλλος εάν είχε νωρίτερα. Και επίσης όταν βρήκα τον διευθυντή του Β’ Γραφείου, τον Τσίτα, τον Ταγματάρχη, καλά ρε του λέω , εδώ ήταν οι Μακαριακοί με τους Γριβικούς είχαν αψιμαχίες, κάτι φυλάκια κάτι σταθμοί, την Εθνουφρουρά την είχατε 100% σε επιφυλακή και σταδιακά κατέβηκε στο 75, στο 50 κ.ο,κ. Εδώ περιμέναμε ένα τέτοιο πράγμα και δεν βγάλατε τις μονάδες απέξω; Και μου λέει, «είχαμε εντολή να έχουμε ηυξημένη ετοιμότητα. Δεν λέει τίποτα. Ηυξημένη ετοιμότητα;
Και το τρίτο γιατί δεν έγινε επιστράτευση. Κάναμε κάτι πυρήνες την Παρασκευή το βράδυ δηλαδή ομαδάρχας, τους σκοπευτάς τέτοιοι πυρήνες που ήταν ένα τάγμα και στην ουσία η Κυρήνεια δεν είχε στρατό. Η μοίρα 33 ήταν στην Λευκωσία με το πραξικόπημα. Η μοίρα 33 ήταν στην Λευκωσία με το πραξικόπημα, ΡΙΚ, αεροδρόμιο κλ.π. Είχε ένα τάγμα, το 251, το οποίο ήταν προκαλύψεως φυλάκια και είχε κάτω τους λόχους υποστηρίξεως. Ένα λόχο είχε, τον λόχο διοικήσεως. Και είχε ένα τάγμα το οποίο επιστρατευόταν με δύο μοίρες πυροβολικού. Αν είχαν ένα τάγμα το είχαν επιστρατεύσει από την Πέμπτη, την Παρασκευή να ήταν έτοιμο και να είχε ταχθεί στον αποβατικό χώρο και είχε και πέντε άρματα, τα οποία ήταν παμπάλαια, κάτι ρωσικά, τα Τ34, όπως τα λένε, δύο κινηθήκανε, ο ένας πύργος έμεινε στραβά και δεν μπόρεσαν να πάνε στον αποβατικό χώρο.
Χωρίς σχέδιο, χωρίς συνοχή
Όταν μεταξύ πρώτου κύματος και δεύτερου μεσολάβησαν δύο μέρες περίπου, οι μονάδες σκόρπιες, περνούσαν ελικόπτερα. Το παράρτημα, ήταν πάνω από μένα, σ’ ένα δίαυλο. Αριστερότερα ήταν το φρούριο, γιατί είχε τα αντιαεροπορικά, δεξιά ήταν το στρατόπεδο και περνούσαν πάνω από μένα. Μέτρησα 64, 67 ελικόπτερα.
Το πρώτο κύμα που ήρθε πετούσε πολύ χαμηλά. Δηλαδή ένα πολυβόλο, αυτά τα Μπρεν, τα απλά πολυβόλα να ήταν μπορούσε να ρίξει κανένας. Γιατί περνούσε μέσα από το δίαυλο. Τα αντιαεροπορικά δεν τα φθάνανε. Τότε άρχισα να παίρνω άλλες αποστολές στα γύρω από την Κερύνεια. Συνοχή δεν υπήρχε. Και όταν του είχα πει του Αναγνωστόπουλου «όταν πήρα – λέει – τον Μιχόπουλο, μου είπε ότι σας είχε ταγμένους». Κανένας δεν μας ενημέρωσε. Τι συνοχή; Δεν υπήρχε συνοχή. Τίποτα, λέει, εγώ όλο του κεφαλιού μου έκανα. Δεν υπήρχε όχι συνοχή αλλά ένας συντονισμός και τούτο διότι οι μονάδες ήταν προσανατολισμένες με το πραξικόπημα και σκορπισμένες και δεύτερον δεν πήραν εγκαίρως εντολή. Πήραν άλλες.
Από πάνω έγραφε «εθνική επιταγή», δεν θυμάμαι τα λόγια τώρα, η σύγχυση που υπήρχε τώρα εκεί αυτό που θυμάμαι είναι η εθνική επιταγή και το σήμα έλεγε γενικά να πάω να βρω τον διοικητή του τακτικού συγκροτήματος που ήταν ο Μιχόπουλος και να του πω, τα λόγια βέβαια δεν ήταν έτσι, αλλιώς ήταν, αλλά το νόημα ήταν, να του πω ότι «η Κερύνεια πάση θυσία, μέχρι τις 4 η ώρα, έστω και με μια σημαία να είναι στο φρούριο».
Δηλαδή να φαίνεται ότι δεν έχει καταληφθεί, να υπάρχει Ελληνική σημαία. Έστω και με μια σημαία, πάση θυσία. Όταν το πήρα γέλασα λιγάκι και του λέω: Τους λες αυτά αλλά τι μέσα έχει ο άνθρωπος; Με τη σημαία δεν κρατιέται η Κερύνεια, διότι είχε υπογραφεί η ανακωχή και ό,τι έπαιρναν οι Τούρκοι μέχρι εκείνη την ώρα, καλώς.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΡΡΑΚΗΣ: Τι ημερομηνία ήταν;
ΜΑΡΤΥΣ: Παρασκευή σας είπα. Το σήμα το πήρα μετά τις 9. Όχι την Παρασκευή, λάθος. Την τρίτη μέρα, στις 22 του μηνός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Χρίστος Μπασαγιάννης): Κυριακή.
ΜΑΡΤΥΣ: Ναι.
Να αναφέρω και κάτι άλλες λεπτομέρειες για να έχετε μια εικόνα. Αφού αποβιβάσθηκε γιατί στην ουσία αποβίβαση έγινε, όχι απόβαση, διότι έγινε με ένα υποτιθέμενο εχθρό. Φανταστείτε μια άσκηση με πραγματικά πυρά και ο εχθρός υποτιθέμενος. Κάπως έτσι έγινε. Αντιστάσεις υποτυπώδεις και ο κάθε ένας σκόρπιος. Είχα ένα Λόντο του οποίου αργότερα έμαθα ότι του έκοψαν το κεφάλι, ήταν ενωτικός και τους ενωτικούς τους έκοβαν τα κεφάλια οι Τούρκοι, οι Τουρκοκύπριοι. Τον βρήκαν αυτόν οικειοθελώς είχε αντιπροσωπεία της ΚΕΟ και εξοικειωμένος με τας άρματα μου λέει, Αλέκο θέλω να βρω ένα αντιαρματικό. Πήγα προχθές από το Πικρονέρι – κάπως το έλεγαν έτσι- έκαναν έναν θήλακα οι Τούρκοι και αποβιβάσθηκαν. Βρήκα και ανθρώπους που ήταν εκεί στην παραλία, τουρισμό έκαναν εκεί ήταν ξενοδοχεία πλάζ. Και τον έπιασαν αυτόν αργότερα.
Πάω και θα προσεγγίσω πάλι αυτός με το όπλο οικειοθελώς όπως και πολλοί άλλοι. Και είχε αγκιστρωθεί και δεν μπορούσε να διευρύνει τον Θήλακα, το πρώτο κύμα το 50 Σύνταγμα. Δηλαδή έχει κάνει 800 μέτρα επί 200 στην παραλία ένα μέρος. Εκεί μία μονάδα ένα τάγμα με όπλα υποστηρίξεως μία αεροπορία να είχε 6-7 αεροπλάνα, Αν ήταν το δυναμικό 50% απ’ αυτά που είχε η Κύπρος κάτω συν ορισμένα αεροσκάφη από την Ελλάδα με 2 υποβρύχια, απόβαση δεν γινόταν.
Παρακολουθώ τους Τούρκους και ασχολούμαι με τον Τούρκο 21 χρόνια— δεν πρέπει να τον υποτιμάμε. Η πολεμική του μηχανή είναι πολύ καλή και το έμψυχο υλικό του πολύ καθυστερημένο, αλλά με την πειθαρχία που έχει την αυστηρή και με τις συνεχείς ασκήσεις ο κόσμος πεινάει έξω αλλά ο στρατός πλουσιοπαρόχως κάνει τις ασκήσεις του, μόνο εκεί κρατιέται. Αλλά με τις πληροφορίες που είχαμε και όπως ξέρουμε μία απόβαση είναι λεπτή επιχείρηση και οι πιθανότητες επιτυχίας είναι ούτε 10% – εγώ ξέρω κάπως έτσι ένα ποσοστό δίνω ελάχιστες. Εάν ήταν εγκαίρως τοποθετημένες οι μονάδες όχι όλες, μία μοίρα ΛΟΚ με τις 2 μοίρες πυροβολικού που είχαμε εκεί και, τα 5 άρματα και κάτι άλλες μονάδες τμήματα που είχαμε και μία βοήθεια από τον αέρα-γιατί στον αέρα κυριαρχούσαν και να βομβάρδιζε τα πλοία που ξεφόρτωναν λέτε και είμαστε σε ένα λιμάνι που ξεφόρτωναν κιβώτια και εμπορεύματα δεν θα πατούσαν οι Τούρκοι και τουλάχιστον για δύο γενεές – γνώμη δική μου – θα μας θυμούνταν ότι πήγαμε σε ένα άοπλο νησί προσπαθήσαμε – και θα είχαμε απαλλαγή, τουλάχιστον για 50 χρόνια – ένα σώμα στρατού και δεν τα κατάφερε. Είχαμε τις πληροφορίες τα μέσα είχαμε.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΠΑΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ. Τί δεν είχαμε;
ΜΑΡΤΥΣ. Πού σκάλωσε και τι έγινε όπως κατά καιρούς βρήκα συναδέλφους ερχόμαστε στις 22 και πήρα αυτό το σήμα: Εθνική επιταγή η παρούσα να δοθεί. Και λέω αύριο μεθαύριο μήπως μου πει δεν το πήρα γιατί αυτός δεν έχει την δυνατότητα εγώ το έβλεπα τώρα. Δεν έχει τη δυνατότητα θα πει εγώ τέτοιο σήμα δεν πήρα.
Aκολουθήστε μας στο Google News
