∆ΗΣΥ: Αλλοπρόσαλλη η πολιτική του

Του

∆ηµήτρη Χαραλάµπους*

 

Σαν να µην έφτανε η εθνική προδοσία του 1974 από τους ιδεολογικούς και βιολογικούς προγόνους της κ. Ελένης Σταύρου-Σύρου και των οµοϊδεατών της, µε τις τραγικές συνέπειες του δίδυµου εγκλήµατος να µας ταλανίζουν µέχρι και σήµερα, κάποιοι, όπως η εν λόγω βουλευτής του ∆ΗΣΥ και υποψήφια ευρωβουλευτής στις επικείµενες ευρωεκλογές, προδίδουν φραστικά και ιδεολογικά την εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας για ακόµα µια φορά. Καλεσµένη στην τηλεοπτική εκποµπή «Πρωτοσέλιδο», ηµεροµηνίας 08/04/2019, η θυγατέρα του υπαρχηγού της ΕΟΚΑ Β’ δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «όσα κερδίζονται στον πόλεµο δεν µπορεί να κερδηθούν πίσω, στο τραπέζι των διαπραγµατεύσεων».

Η αναφορά γινόταν στην αναγνώριση από τις ΗΠΑ της ισραηλινής κυριαρχίας των στρατηγικής σηµασίας Υψωµάτων Γκολάν, τα οποία κατέλαβε το Ισραήλ από τη Συρία µε τον «Πόλεµο των Έξι Ηµερών» του 1967. Προσάρτηση την οποία ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ και το ∆ιεθνές ∆ίκαιο ουδέποτε αναγνώρισαν, θεωρώντας τα Υψώµατα Γκολάν ως κατεχόµενα συριακά εδάφη.

Εντούτοις, αναπόφευκτα ο νους συνειρµικά δηµιουργεί συσχετισµούς µε την τουρκική εισβολή και κατοχή της µισής µας πατρίδας. «∆εν είναι το ίδιο» και δεν µπορούµε να συγκρίνουµε τις δύο περιπτώσεις, µας λέει η κ. Σύρου, «γιατί το Ισραήλ κέρδισε τα εδάφη αυτά στον πόλεµο. ∆εν είναι συγκρίσιµες περιπτώσεις», λέει. Μήπως η Κυπριακή ∆ηµοκρατία χάρισε το 37% των εδαφών της στην Τουρκία και δεν το θυµόµαστε; Μάλλον η κ. Σύρου θα διατηρεί επιλεκτική µνήµη. Να σας υπενθυµίσουµε λοιπόν, αφού διεξάγετε επιλεκτικές συγκρίσεις και διαχωρισµούς περιπτώσεων, ότι και η Τουρκία µε πόλεµο κατέχει τα κυπριακά εδάφη. Εκτός κι αν τίθεται θέµα ασυνεννοησίας µε τον όρο πόλεµος.

Ο πόλεµος, κ. Σύρου, είναι ο ίδιος παντού, έχει πάντα το ίδιο τραγικό πρόσωπο. Αφήνει πίσω του τα ίδια θύµατα: αθώα γυναικόπαιδα, αµάχους, υπερασπιστές της πατρίδας που θυσιάζονται για τον τόπο τους, για τη διατήρηση της αξιοπρέπειας, της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας τους. Αυτή την ακεραιότητα, την οποία κατακερµατίζετε φραστικά και ιδεολογικά µε τις απόψεις σας, επικαλούµενη την πολεµολογία και την τραγικά απελπιστική προσέγγιση ότι «όσα κερδίζονται στον πόλεµο δεν µπορεί να κερδηθούν πίσω, στο τραπέζι των διαπραγµατεύσεων». Φαίνεται ότι τα «απρόσιτα» που διατρανώνεται ότι σπούδασε η κ. Σύρου και η πολεµολογία την οποία επικαλείται για να στηρίξει το επιχείρηµά της, δικαιολογούν τη µη διεκδίκηση χαµένων εδαφών σε πολέµους και τη µη διεξαγωγή διαπραγµατευτικών ενεργειών για την επανάκτησή τους. Ίσως αυτή η «λογική» να αποτελεί και την επεξήγηση της κατάστασης των σηµερινών διαπραγµατευτικών διαδικασιών εκ µέρους διακυβέρνησης ∆ΗΣΥ – Αναστασιάδη, µιας και διαρκώς σκοντάφτουµε σε επικοινωνιακά και πολιτικά αδιέξοδα.

Ωστόσο, εάν αποδεχτούµε το επιχείρηµα και την προσέγγιση της υποψήφιας ευρωβουλευτού, χάριν συζητήσεως, τότε, ευλόγως, συγκεκριµένα συµπεράσµατα και απορίες δηµιουργούνται. Συµπερασµατικά, σύµφωνα µε τη λογική της κ. Σύρου: 1) Είτε που ξεγράφουµε τη µισή Κύπρο και τη χαρίζουµε στην Τουρκία, µιας και το Κυπριακό έληξε οριστικά το 1974, 2) είτε που προχωρούµε σε εµπόλεµη σύρραξη για να «πετάξουµε τους Τούρκους στη θάλασσα». Ας µας απαντήσει ο ∆ΗΣΥ ξεκάθαρα ποια είναι η προσέγγισή του για τις διαπραγµατεύσεις, κι αν τόσα χρόνια δηλαδή µας εµπαίζει για τις διαπραγµατευτικές του προσπάθειες προς επίλυση του Κυπριακού, αφού ό,τι κατέκτησε η Τουρκία το 1974 τής ανήκει δικαιωµατικά και τελεσίδικα µιας και το κατέκτησε σε πόλεµο, µε βάση τη λογική της υποψήφιας ευρωβουλευτή. Ας µας ενηµερώσει ξεκάθαρα ο ∆ΗΣΥ για την πολιτική στάση που διατηρεί αναφορικά µε το Κυπριακό, γιατί και ακροδεξιά και «ευρωπαϊκός φιλελευθερισµός», και πατριωτισµός και εθνικισµός, και λύση ∆∆Ο και διχοτόµηση, και λύση χαλαρής οµοσπονδίας και συνοµοσπονδία, και λύση δύο κρατών και επανένωση, ε, πώς να το κάνουµε, δεν πάνε µαζί…

*Μέλος Τοπικής Επιτροπής Ε∆ΟΝ
Ηνωµένου Βασιλείου