Και αύξηση της ανεργίας και αύξηση της υποαπασχόλησης

Του Κωνσταντίνου Ζαχαρίου

Η Κύπρος καταγράφει ρυθμό ανάπτυξης κοντά στο 4%, ωστόσο την ίδια ώρα καταγράφει αύξηση τόσο στο ποσοστό της ανεργίας όσο και στο ποσοστό της υποαπασχόλησης. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, τον Νοέμβριο η Κύπρος κατέγραψε αύξηση της ανεργίας για τέταρτο συνεχόμενο μήνα. Από 8,4% που ήταν τον Μάιο έφτασε στο 9,2%, ή σε πραγματικούς αριθμούς αυξήθηκε από 36 χιλιάδες σε 41 χιλιάδες (αύξηση 5 χιλιάδες). Μάλιστα η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία σημειώνει ότι τα στοιχεία είναι διορθωμένα ως προς τις εποχικές διακυμάνσεις, κάτι που σημαίνει ότι η αύξηση «δεν αποδίδεται κατά κύριο λόγο στην εποχικότητα που παρουσιάζουν οι οικονομικές δραστηριότητες του τουριστικού τομέα», όπως ισχυρίστηκε χθες το Υπουργείο Εργασίας.

Επίσης με βάση στοιχεία τα οποία ανακοίνωσε τις προηγούμενες μέρες η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία, 51 χιλιάδες νέοι βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Ακόμη, με βάση στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας από αυτούς που εργάζονται το 43% λαμβάνει μισθό κάτω από 1.250 ευρώ ακάθαρτα το μήνα. Επιπρόσθετα, με βάση στοιχεία της Αρχής Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού σχεδόν ένας στους δύο απόφοιτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που συμμετέχουν στο σχέδιο της ΑνΑΔ για τη στελέχωση επιχειρήσεων λαμβάνουν ακαθάριστες μηνιαίες απολαβές μεταξύ 751 – 1.000 ευρώ, ενώ και από τους υπόλοιπους οι περισσότεροι λαμβάνουν ακαθάριστες απολαβές από 1.001 – 1.250 ευρώ. Δηλαδή τοποθετήθηκαν σε θέσεις εργασίας με μισθό 950 ευρώ το μήνα, αλλά μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος οι εργοδότες τους έβαλαν σε θέσεις εργασίας μερικής απασχόλησης με μισθό 750 ευρώ το μήνα.

Τα πιο πάνω στοιχεία δείχνουν ότι η Κύπρος καταγράφει και αύξηση της ανεργίας και αύξηση της υποαπασχόλησης. Και το ερώτημα το οποίο προκύπτει αβίαστα είναι ποιοι επωφελήθηκαν από την αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης; Αφού δεν υπήρξε ουσιαστική μείωση της ανεργίας (μειώθηκε μόλις κατά 1% σε σχέση με πέρσι ενώ τους τελευταίους τέσσερις μήνες βρίσκεται σε ανοδική πορεία), αλλά ούτε και βελτίωση των συνθηκών απασχόλησης των εργαζομένων, πού πήγαν τα εκατομμύρια της ανάπτυξης;

Η απάντηση, προφανώς, είναι και πάλι στους λίγους. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι η Κύπρος καταγράφει τη μεγαλύτερη αύξηση στην εισοδηματική ανισότητα μεταξύ των χωρών της ΕΕ.

Υπάρχει όμως και ένα πιο σημαντικό ερώτημα: Τι προτίθεται να πράξει η κυβέρνηση και ειδικότερα το Υπουργείο Εργασίας, για την προστασία των εργαζομένων και για τη δικαιότερη κατανομή του οφέλους από την ανάπτυξη της οικονομίας; Για παράδειγμα η κυβέρνηση έχει εδώ και μήνες συγκεκριμένες προτάσεις ενώπιόν της, όπως η θεσμοθέτηση της εφαρμογής των συλλογικών συμβάσεων και ο καθορισμός μίνιμουμ όρων απασχόλησης για όσους δεν καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις. Υπάρχει πρόθεση εκ μέρους του Υπουργείου Εργασίας να ανοίξει αυτή τη συζήτηση, ή προτιμά τη συνέχιση της υφιστάμενης κατάστασης;

Τα μέχρι στιγμής στοιχεία δείχνουν ότι δεν υπάρχει πολιτική βούληση από την κυβέρνηση για στήριξη των εργαζομένων, παρά μόνο των λίγων εκλεκτών που λυμαίνονται τα οφέλη της ανάπτυξης. Τα έργα της κυβέρνησης επιβεβαιώνουν ότι η έγνοια της επικεντρώνεται κυρίως στις τράπεζες. Οι απλοί εργαζόμενοι δεν είναι στις προτεραιότητές της.